คือผมๆ ไม่เคยอยู่กับหมู่ เเละผมไม่เคยเล่นกับใครผมคนเดียวกับเเม่ ได้เเต่อยู่บ้านไม่ชีวิตผม ช่วงล่าสุดเเม่ผมเห็นว่าผมฉลาดเเม่ผมไม่ค่อยสนใจเลย เเม่เอาเเต่อยากพาผมไปรรให้ได้  เเม่พยายามพาผมไปนอกบ้านผมเกลียดเสียงดังคนเยอะสุดๆเเต่เเม่ก็ทำเเม่ผมพยายามให้ผมเเม่บอกว่า ผมไม่ได้ไร้อนาคตเเต่ผมไม่อยากออกนอกบ้านเลยผมกลัวสุดๆ ผมก็เห็นเรื่องโรคซึมเศร้า ผมงงว่าทำไม ผมต้องเขาางคมผมอยากข้ามช่วยเวลาเด็ก วัยรุ่น เเละผมก็ข้ามมันได้ผมคอยมีทีมผมที่คอยให้ผม เรียนผมมักจะกินยาเเค่๑ตัวเเละผม มักจะวูปโดยเวลาที่ผมไม่ไหวผม ไม่อยากเสียความฉลาดที่เหนือ ปกติของผม ผมเลยไม่สามารถรับรู้ตัวเองได้ครบ100%ผมรู้บ้าง ผมเขาออกรพจิตประตำผมกลัวตลอดว่า หากผมกินยาครบเเละถ้าผมยอมให้หมอรักษาผมกลัวจะกลายเป็นคนปกติ ผมคิดว่าตอนนี้ตัวเองได้เเลกความฉลากกับวัย เรียบร้อยเเล้ว เพราะหมอเคยรายงานในใบเรื่อง การรักษาทั้งhegอื่นถึงเเม้จะตำไม่ได้บ้าง