สวัสดีคะ  

เรื่องมีอยู่ว่า เรามีแฟนอยู่แล้วคะ เรากับแฟนคบกันมาจะ 9ปีแล้วคะ แต่ยังไม่ได้แต่งงานกันคะ คู่ของเราข้อนข้างอธิบายยากคะ คือเราแยกห้องกันมาจะ 2ปีแล้วคะ ความสัมพันธ์ระหว่างเรากับแฟนตอนนี้มันข้อนข้างอธิบาบยากคะ 

ขออนุญาตข้ามเรื่องเรากับแฟนก่อนนะคะ

เรื่องของเรื่องคือ เมื่อเดือนที่แล้วเราต้องไปสอบขับขี่รถยนต์ (เราอยู่เมืองนอกคะ ขออนุญาติไม่บอกประทศนะคะ เพราะกลัวคนรู้จักจะเดาออกและรู้ว่าเราแอบมาตั้งกระทู้) เนื่องจากเรามีใบขับขี่รถยนต์ของไทยมา เราก็เลยสามารถสอบใบขับขี่ และสามารถถือ Full Lincence ได้เลยคะ ทีนี้เมื่อต้นเดือนที่ผ่านมา หลังจากที่เราสอบ  Knowledge test ผ่านได้แล้ว เราก็ต้องไปสอบขับขี่รถยนต์ โดยประเทศที่เราอยู่ การสอบขับขี่รถยนต์จะต้องมีคนคุมการสอบนั่งอยู่ข้างๆคนขับและขับไปเรื่อยๆราวๆ 30นาที ทีนี้เราก็ Books สอบเมืองข้างๆคะ เพราะเมืองที่เราอยู่ต้องรอสอบถึงสิ้นเดือนเลยคะ ทีนี้วันที่เราไปสอบเราได้ผู้คุมสอบที่หน้านิ่งๆ กวนๆนิสัยแปลกๆ ตลกแบบนิ่งๆ คือครั้งแรกที่เจอเราบอกเลยว่า เราไม่ถูกชะตากับผู้ชายคนนี้เอามากๆ คือโคตรไม่ชอบ อยู่ข้างๆแล้วรู้สึกอึดอัดและกฎดันมาก สรุปครั้งแระวันนั้นก็คือสอบไม่ผ่านนะคะ 

พอสอบไม่ผ่าน เราก็ต้อง Books ใหม่ เราก็ตั้งใจจะมาสอบที่เมืองนี้อีก เพราะเราคิดว่าเมืองเล็กๆรอคิวไม่นาน ที่นี่อีตาคนที่คุมสอบ คือนางเป็นไรไม่รู้คะ นางได้แต่พูดให้เราไปสอบเมืองที่เราอยู่ แบบผลักใสไล่ส่งมาก ตอนนั้นรู้สึกแย่มากคะ มีความรู้สึกแบบเหมือนว่านางไม่ชอบเราเอามากๆ ทีนี้เราก็เลยบอกไปว่าที่ไหนก็ได้ วันไหนก็ได้ที่ใกล้ที่สุด นางก็ไปสั่งและจี้พนักงานให้  Books ให้เราในวันที่ 27 กันยายน ที่ผ่านมา เราก็โอเค

ที่นี้พอกลับมาบ้าน ไม่รู้ทำไม แทบทุกวันเรานึกถึงแต่อีตาคนนี้ (ขอบอกก่อนนะคะ เราไม่ได้มีความรู้สึกแบบนี้มานานมากแล้ว) แต่มันหยุดนึกถีงอีตาคุมสอบคนนี้ไม่ได้จริงๆ คือนางทำให้เราขำออกมาแบบที่เราไม่ได้ขำมานานมากแล้วคะ ขนาดแฟนเรายังบอกว่านางคือคนตลกหน้านิ่งๆ  แต่เราก็พยายามที่จะไม่นึกถึงเพราะใจนึงก็ไม่ชอบนางมากๆ

ทีนี้มาวันสอบครั้งที่ 2 แน่นอนว่าเราสอบที่เมืองที่เราอยู่ ผู้คุมสอบคือเพื่อนแฟนเรา ชื่อแกรรี่ เราก็รู้จักผู้คุมสอบในเมืองที่เราอยู่ ทีนี้เราคือคนสองคนแรกของวันนั้นคือ 9โมงเช้า เราก็มาก่อนเวลาครึ่งชั่วโมงคือ 8.30 แต่สำนักงานยังไม่เปิดเราเลยออกไปเดินเล่น พอเรากลับมาที่สำนักงาน เราก็เดินเข้าตึก เราเงยหน้ามา ก็เจอกับอีตาหัวยุ่งเดินเข้ามาประตูฝั่งตรงข้าม ด้วยความที่เราอิหยังว่ะแบบดังๆ เราเลยหลุดพูดออกเสียงไปว่า "You gotta be kidding me" แฟนเราที่ยืนข้างๆถึงกับพูดออกมาว่า "I feel the same" 

เรากับแฟนก็ยืนยิ้ม กล่าวทักทาย และคิดในใจว่า แกรรี่ ไปไหน แล้วอีตาหัวยุ่งคนนี้มาทำไม ปกตินางไม่ได้อยู่เมืองนี้ คือตอนนั่นเรากระซิปบอกกับแฟนว่า Books สอบรอบหน้าเลยได้ไหม คือไม่น่าจะผ่านรอบนี้ เราไม่แน่ใจว่าอีตาหัวยุ่งคนนี้ชื่ออะไร เพราะตอนนางแนะนำตัวเราไม่ได้จำ แต่คิดว่าน่าจะชื่อ Nathan  ทีนี้นางก็เปิดประตูออฟฟิสให้เราและคนอื่นๆที่ยืนตรงนั้นไปนั่งรอในสำนักงาน ทีนี้ระหว่างรอนาง นางก็เห็นนางทำงานช่วยพนักงานฝ่ายเอกสาร นางเรียกเสียงหัวเราะให้กับผู้คนระแวกนั้นรวมถึงเรากับแฟน นางแลใจดีกับเด็กและผู้สูงอายุมาก เราก็นั่งมองนางทำงาน พอสักพักนางก็เรียกตัวเราไปยื่นเอกสาร นางเรียกชื่อเรา นางหันมาจ้องตา คือตานางสีฟ้าเข้มสวยมาก ตอนนั้นที่จ้องตาพักนึงรู้ตัวอีกทีคือมีคนมาเดินชนเราจะเราไปชนอีตาหัวยุ่งที่ยืนข้างๆ สักพักนางให้ไปนั่งรออีกและนางก็เรียกตัวไปเซ็นเอกสารก่อนสอบขับขี่ เรา แฟน และอีตาหัวยุ่งก็เดินไปที่รถของเรา ก่อนสอบก็ต้องตรวจไฟรถรอบคัน ทีนี้ทุกครั้งที่สอบตามกฎแฟนเราไม่สามารถไปกับเราได้ เราก็เข้าไปนั่งในรถกับตาหัวยุ่ง นางก็ถามเราว่ามีคำถามอะไรไหม เราก็บอกว่ามี เราก็ถามข้อสงสัยต่างๆ และก็ขับรถไป 

เรารู้สึกว่าสอบครั้งนี้ข้อนข้างรีแรคกว่าครั้งแรกมาก อาจเป็นเพราะมันคือเมืองที่เราอยู่ และเราชินกับถนน รวมทั้งก่อนหน้านี้เราก็เจอกับอีตาหัวยุ่งมาแล้ว ครั้งนี้อีตาหัวยุ่งไม่เงียบ นางชวนคุยตลอดทาง นางถามเรามาจากไหน ทำอะไร เราขับผ่านที่ทำงานเรา เราก็ชี้ให้นางดู เราขับผ่านร้านของเรา เราก็ชีให้นางดู ตอนนั้นมันรู้สึกดีมาก นางคุยสนุกมาก นางเป็นคนที่มีสาระมีความรู้และเก่งจิตวิทยามาก มีช่วงนึงที่เราขับมาตรง 4แยก จู่ๆมันมีรถที่พุ่งมาทั้งซ้ายและขวา เราเบรกกระทันหัวคือหัวทิ้มทั้งคู่และรีบถอยหลัง ตอนนั้นเราแพนิคมาก เรานิ่งและจำได้ว่าเราได้แต่พูด I'm sorry I'm sorry หลายๆรอบ นางบอกให้เรามองหน้านางและนางพูดว่า it's OK ทีนี้หลังจากนั่นนางก็ชวนคุยและทำให้เราขำออกมาดังมากๆ คือสำหรับเรามันมีไม่กี่คนบนโลกที่ทำให้เราขำออกมาได้ขนาดนี้ นางทำให้เราขำและยิ้มออกมาได้ตลอดเวลาที่เราสอบขับรถ 

คือเราไม่ได้ยิ้มและขำแบบนี้มานานมากแล้ว เราจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าครั้งสุดท้ายที่ขำและยิ้มแบบนี้เมื่องไหร่ เรารู้แค่ว่าเราอยากจะหยุดเวลาเอาไว้ มันมีความสุขแบบบอกไม่ถูก เราไม่สามารถอธิบายเป็นคำพูดได้ 

ตอนนั้นเวลามันผ่านไปไวมาก พอสอบเสร็จเราก็ขับรถไปจอดที่เดิม เราจอดรถมองหน้านางยิ้มและบอกขอบคุณ เราทั้งคู่ลงจากรถ เราก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดเครื่อง แล้วนางหัวยุ่งก็พูดขึ้นมาดังๆประมาณว่า "You on your phone already" หรืออะไรสักอย่สงคือฟังไม่ชัดตอนนั้น เราก็บอกนางว่าเราจะส่งข้อความไปบอกแฟนเราว่าเราสอบเสร็จแล้ว นางก็บอกเราว่า แฟนคงอยู่แถวนี้แหละคงไปไหนไม่ได้ไกลหรอกไม่ต้องกลัวแฟนหาย แล้วอารมณ์นางก็เปลี่ยนไป นางก็นิ่งและเงียบ ตอนนั้นเราก็งงว่าเกิดอะไรขึ้นแต่ไม่ได้ถาม 

พอเดินเข้าสำนักงาน นางก็ให้เรานั่งรอ และนางก็เรียกเราไป นางพูดออกมาเบาๆว่า "Congratulations " ตอนนั้นที่เราได้ยินเราก็กระโดดแล้วถามว่าจริงหรอ นางก็นิ่งแถมไม่มองหน้าเราด้วยซ้ำ

ระหว่างรอทำเรื่องยื่นเอกสารจ่ายตังถ่ายรูปทำบัตร นางก็เงียบขรึมมาก นางก็หันไปบริการช่วยแผนกเอกสารและเดินเข้าไปในห้อง Staff Room ตอนนั้นเราอยากเรียกตัวนางออกมาและถามนางว่าเป็นอะไร แต่ก็ไม่ได้ทำ ได้แต่คิด ก่อนเราเดินออกนางก็เดินกลับมา เราก็กล่าว Good bye นางก็ยืนมองเรากับแฟนเรานิ่งๆและพยักหน้าและเราก็เดินออกมา

หลังจากวันนั้นจนวันนี้ เราไปดักรอนางที่สำนักงานทุกวัน เราอยากเจอนาง อยากคุยกับนาง แค่เราคิดถึงนางมันก็ทำให้เรายิ้มออกมาได้แล้ว เราชอบนางมาก มากขนาดมาสมัครสมาชิกพันทิพย์

เราไม่รู้ว่าเราควรทำยังไง เรารู้สึกสับสน เรารู้สึกผิดเพราะเรายังมีแฟนอยู่ แต่เราก็ชอบนางมาก ทั้งเช้าและเย็นเราจะไปดักรอนาง แต่ก็ไม่เคยเจอ

นางมาคุมสอบที่เมืองเราเพราะแกรรี่ ลาพักร้อน คือนางรู้อยู่แล้วว่านางต้องมาคุมสอบที่นี่นั่นคือเหตุผลที่นางให้เราจองที่นี่ วันนั้นนางช่วยเราทุกทางเราถึงผ่าน เพื่อนเราชาวเนปาลสอบหลังเราไม่ผ่าน เพื่อนเราบอกว่านางเงียบจนน่ากลัวมากตอนนางคุมสอบเพื่อนเรา

ตอนที่เราคุยกับนาง เรารู้สึกสบายใจ มันเป็นความรู้สึกที่ไม่เคยเป็นมาก่อน แต่เราไม่รู้จักนางด้วยซ้ำ เราอยากทำความรู้จักนางแต่ไม่รู้ว่าจะติดต่อยังไง 

เราไม่รู้ว่าเราควรทำยังไง 😔