📌พื้นฐานบ้านเราจน
📌พื้นฐานของเเฟนพอมีฐานะ
    
    ปัจจุบัน เราอายุไล่เรี่ยกัน25-26 
 ผูกข้อมือกันตอนอายุ18ด้วยเงิน4000฿
มีลูกตอน อายุ20 1คน  5ขวบ
เราเเละเเฟนมีหน้าที่รับผิดชอบเรื่องงาน นอก งานใน
และค่าใช้จ่าย ในบ้าน งานบ้าน ช่วยกัน มีอาชีพ ดูเเลคนเเก่ คือตายายของแฟน บ้างบางครั้ง
เราค้าขายผลไม้
  เรามาตั้งหลักบ้านพ่อแม่เเฟนบ้าง บ้านป้าของเเฟนบ้าง และตายาย ของแฟนบ้าง บ้านเราเองบ้าง 
หมุนเวียนแบบนี้ยู่7-8ปี

   ที่ย้ายบ่อยเพราะมีปัญหาต่างๆ ไม่ว่าจะเรื่องในครอบครัว หรือพ่อแม่พี่ป้าน้าอา ตายยายเเฟนที่ชอบเอาปัญหามาให้ ชอบด่าเรา เเละนินทา
  เเต่สำหรับปัญหาในครอบครัว ไม่มีอะไรมากนัก 
นอกจากคนนอก เช่น ป้าๆของเเฟน ที่บ้านอยู่ไม่ไกลจากพ่อแม่เเฟน คนละหมู่บ้าน ในกทม.

      พอเมาเเล้วชอบด่าเรา หาเรื่องเรา โพสปะจาน ลำเลิกบุญคุณที่ช่วยเวลาไปอยู่บ้านเค้า เเต่เรายอมเพราะนางเป็นพี่สาวของเเม่แฟนเรา  เเม่แฟนเราขอไม่ให้เเจ้งความและหลายๆเรื่องที่ป้าเเฟนใส่ร้ายให้เเม่แฟนเราเกียดเรา เเต่เเฟนเราก็ช่วยพูดให้เข้าใจกัน ปกป้องเรา เเละเป็นกลาง 
 
   ส่วนตายยายของแฟนมาอยู่รวมบ้านเดียวกับเรา  เราต้องทนเห็น สิ่งปฏิกูลที่เวลาเค้าล้างไม่เอี่ยม และน้ำไม่ค่อยอาบ ทั้งกลื่นเเละภาพที่ไม่ค่อยน่ามอง
เเต่เราก้ทน บางครั้งเราต้องทำกับข้าว หาให้ข้าวหาน้ำให้กิน เรารู้ว่าเราพอทนได้เพราะเเฟนเราก็ช่วยบ้างบางครั้ง

     เพราะตอนที่เเฟนไปอยู่บ้านเรา ก้เคยช่วยเรื่องลุงของเราที่เมาจนต้องหามส่งโรงบาล เเละลองรับอารมฌ์ จากคนที่บ้านเรา
ส่วนบ้านตัวเองนั้น เป็นครอบครัวที่ไม่อบอุ่นเท่าไหร่แม่มีแฟนใหม่ เเละญาติพี่น้องของแม่ชอบทะเลาะกันไม่รักกันเหมือนฝั่งเเฟน  เรยทำให้อึดอัด จนเราไม่อยากอยู่
    
สรุป  เรารู้สึกอยากไปอยู่กันเเค่ครอบครัวของเรา ไม่อยากวุ่นวายกับใคร  มันอึดอัด มันทำให้เราร้องให้ เครียด ไม่เว้นวัน  เเต่เพราะฐานะ ที่กำลังสร้าง ยังไม่มีอะไรเพรียบพร้อม มีเเค่รถไว้หากิน เเละบ้านที่ต้องอาศัยเเม่แฟน เเละลูกที่ต้องมีที่เรียนให้เป็นหลักแหล่ง  เราต้องทน เเต่ไม่รู้อีกกี่เดือนกี่ปี ไม่รู้จะเจอปัญหาอะไรบ้าง