ขอเล่าก่อนเลยเราเป็นชายรักชายอยู่กับแฟนมา15ปีแล้วก่อร่างสร้างตัวด้วยกันตั้งแต่มีรถมอเตอรไซเก่าๆคันเดียวตอนนี้มีทุกอย่างแล้วอยู่สองคนมาโดยตลอดพอมาวันนึงน้องสาวของแฟนมีปัญหากับครอบครัวของเข้าฝ่ายชายทิ้งลูกทิ้งเมียไปมีคนอื่นน้องสาวแฟนจึงต้องหอบลูกมาหาพี่ชายและผมแต่เมื่อแฟนของน้องสาวก็ไปๆมาทั้งสองบ้านแต่น้องสาวของแฟนผมก็ตั้งท้องกับพ่อของลูกคนนี้อีกคนที่ทิ้งลูกทิ้งเมียไปหาเมียน้อยเลยกลายเป็นว่าตอนนี้ในชีวิของเราสองคนมีสามชีวิตเพิ่มเข้ามาอีกน้องสาวของแฟนก็ดีมากนะเป็นคนไม่คิดร้ายหรืออะไรกับใครเลยแต่ผมเริ่มรู้สึกไม่ดีเพราะผมอึดอัดทั้งเรื่องเด็กผมไม่ชอบเด็กอยู่แล้วซึ้งซนมากเอาแต่ใจไม่ได้ดั้งใจก็กรี๊ดใส่ผมพยายามข่มอารมณ์ไม่ให้ฟาดเสมอมาจนมาถึงวันนึงเรามีแพลนเปิดร้านขายของด้วยกันกับแฟนแต่แต่เราถามถึงชื่อร้านเอาชื่ออะไรดีแฟนกับเอาชื่อน้องกับแฟนมาตั้งเป็นชื่อร้านเปิดร้านกาแฟอีกถามว่าจะให้ชื่ออะไรร้านแฟนก็ใช้ชื่อเดิมคือชื่อน้องกับชื่อแฟนประกันชีวิตของแฟนก็ให้เป็นชื่อหลานๆของเขาทั้งสองคนผมรู้สึกว่าตอนนี้ผมเป็นส่วนเกินของครอบครัวเป็นเหมือนผมเป็นคนรับใช้ของบ้านพอผมเปิดใจคุนกับแฟนว่าผมรู้สึกยังไงเราก็ทะเลาะกันแฟนก็จะบอกทำไมนั้นก็น้องกูหลานกูในความรู้สึกผมแล้วกูละเป็นอะไรสำคัญมากพอกับน้องและหลานของแฟนไหมคือไม่รู้ผมต้องรู้สึกปล่อยวางหรือรู้สึกยังไงมันอึดอัดมากๆๆบางครั้งก็อยากจะเลิกๆกับแฟนให้เขาอยู่กับน้องกับหลานเขาไปเพราะเรามันเป็นคนน้องเลือดมันต้องข้นกว่าน้ำอยู่แล้วลืมบอกว่าแม่แฟนเสียไปสองปีก่อนเขาเหลือกันสองพี่น้องพ่อเด็กไม่ค่อยสนใจครอบครัวตัวเองแต่ก็ไปมาเดือนบะครั้งมาครั้งนึงก็ทเลาะกันประจำแต่ก็ยังท้องคนที่สองไม่รู้ทะเลาะกันยังไงใจนึงก็สงสารเขาไม่มีที่ไปจริงๆแต่ใจนึงก็คิดว่าทำไมต้อวเป็นเรามันวุ่นวายขึ้นหลายๆอย่างสภาพจิตผมแย่ลงทุกๆวันผมไม่กล้าคุยกับแฟนอีกเราคุยกันทุกครั้งเรื่องนี้ก็ทะเลาะกันตลอดเลยเลือกที่จะเก็บมันไว้คนเดียวผมอยากหาทางออกที่ดีๆสำหรับๆทุกๆฝ่ายแต่ก็หาไม่เจอผมต้องทำยังไงครับเหมือนที่อยู่ด้วยกันมามันไม่มีค่าเลยน้องสาวแฟนก็เคยช่วยเหลือเราสองคนบ้างตอนที่ลำบากแรกๆให้เงินมาลงทุนบ้างแต่เราก็ผ่อนคืนผ่อนรถให้ชื่อรถก็เป็นชื่อน้องสาวแฟนเราช่วยเขาเพราะเขาเคยช่วยเราแฟนก็จะชอบยกประเด็นนี้มาพูดว่าถ้าไม่มีน้องเขาเราจะมีทุกวันนี้ไหมตลอดซึ้งเรามองว่าส่วนนั้นก็จริงแต่ที่เรารับผิดชอบลูกให้เอาเข้าโรงเรียนดีๆผ่อนรถให้ดูแลเขาทุกอย่างอย่างดีมันก็พอแล้วไหมจะมาอ้างบุญคุณแบบนี้ไปตลอดเลยหรอแล้วเราละชีวิตสองคนเรามันจะเป็นยังไง