คือตอนนี้อยู่ ม.5 แล้ว แต่รู้สึกสับสน เพราะตัวเองยังไม่มีคณะที่ชอบจริงๆแล้วคิดว่าจะเรียน
ได้จนจบ อยู่กับมันไปตลอด  และประกอบกับอีกหลายๆเรื่องด้วย คือแต่ก่อนเราอยากเข้าทันตะ แต่ด้วยหลายๆอย่าง เลยเปลี่ยนใจเริ่มไม่ชอบ ตอนนี้มี หมอ เภสัช กับบัญชี แต่สอบหมอก็ไม่รู้ว่าจะสอบได้มั้ย เพราะไม่ได้สมองดีขนาดนั้น แต่ก็มีโครงการที่การแข่งขันที่ไม่สูงมากมีโอกาสที่จะติดได้ เช่น cprid odod ของเราโควตาขึ้นตรงกับ มข แต่ก็ไม่รู้ว่าสมมติเข้าได้โครงการชนบทแต่ก็ไม่แน่ใจว่าจะเรียนได้จบรึเปล่า เพราะรู้สึกว่าตัวเองความจำสั้นกว่าเดิมความจำไม่ดีเหมือน ม.ต้น ที่จะไม่ตั้งใจเรียน อ่านหนังสือวันสุดท้ายแล้วได้เยอะๆเหมือนเดิมคือทำไม่ได้แล้ว เพราะเคยบอกน้าน้าถามว่าคิดไว้รึยัง เราเลยบอกอยากลองสอบหมอดู น้าบอกจะเอาหมออย่างเดียสเลยหรอหนักเลยนะ คือแบบเค้าบอกว่าคิดให้ดีนะถ้าจะเรียนอะไรอย่างงี้สมมติ ถ้าติดโครงการชนบทอย่างงี้มันเข้าง่ายกว่าก็จริงแต่ก็เรียนยากเหมือนๆกัน แบบประมาณว่าถ้าคิดว่าไปไม่ไหว ก้ไม่ควรเพราะเค้ามองว่าเสียทั้งเงินทั้งเวลา เราเลยบอกว่าเราจะสอบบัญชีด้วย แต่เราบอกว่าอยากเรียนจุฬากับธรรมศาสตร์อะค่ะคือน้าก็บอกว่าเรียนที่ไหนกฌฝ็เหมือนกันแหละ คือเราอยากเรียนที่ดีๆดังๆ แล้วก็บอกว่าเรียนมหาลัยจะเสียเปรียบ คนที่เรียน ปวส ที่เรียนสายอาชีพว่ามีประสบการณ์อะไรอย่างนี้แต่เรามองว่ามันก้าวหน้าน้อยกว่า เงินน้อยกว่าถึงจะหางานง่ายก็เถอะ แบบบอกว่ามากรุงเทพก็จะเป็นอีกสังคมนึงนะ เรื่องสังคมมหาลัยก็เป็นอีกเรื่องที่ค่อนข้างกังวล คืออยากไปเรียนอยู่กรุงเทพก็จริง แต่ใจนึงก็กลัวๆเพราะเป็นเด็กต่างจังหวัดบ้านนอก ไม่สวยอีกต่างห่าง และเราก็ไม่ค่อยมีเพื่อนด้วยไม่รุ้ว่าไปแล้วจะมีเพื่อนมั้ย เราก็ลไม่ได้เข้าคนยากขนาดนั้น แต่แค่ไม่เข้าหาคน จะนิ่งๆ จะชอบให้คนเข้าหามากกว่า แต่ถ้ามีใครคุยด้วยก็คุย เหมือนเราไม่มีเสน่ห์ไม่มีอะไรน่าสนใจด้วยมั้ง ไม่เหมือนตอน ม.ต้นที่มีเพื่อนเยอะอาจจะด้วยเข้าหาคน น่าตะเพราะมีเพื่อนที่นิสัยเหมือนๆกันด้วย
แต่มันมีจุดเปลี่ยนทำให้เราเปลี่ยนไปเยอะมากๆ  
   อีกเรื่องนึงค่ะ คือเรากลัวสังคมมหาลัย การอยู่คนเดียวไปไหนมาไหนด้วยตัวเองสมมติว่าไปเรียนกรุงเทพไรงี้ยิ่งไม่คุ้นยิ่งจะไปไหนไม่ถูกแบบเด็กบ้านนอกเอ๋อๆเลย และอีกอย่างหนูไม่ชอบสังคมการทำงานแบบสังคมบริษัท หรือออฟฟิต รู้สึกว่ามันอยู่กับคนเยอะเกินไป เราต้องเข้าคนเก่งด้วยอย่างโน้นอย่างนี้อีก ถ้าปรับตัวไม่ได้ก็จะอยู่ไม่ได้ ต้องปั้นหน้าแบบรู้สึกว่ามันไม่เป็นตัวของตัวเองถ้าไม่ทำอย่างนี้ก็จะอยู่ไม่ได้ 
 รุ้สึกชอบสังคมแบบอยู่โรงพยาบาลมากกว่าถ้าคุยหรือแนะนำคนคุยได้ ชอบแบบนี้มากกว่า
  แม่บอกว่ามันก็ต้องเรียนรู้ปรับตัว แม่บอกทำงานโรงบาลยิ่งจะเหนื่อย 
   ส่วน เรื่องถ้าสอบไม่ได้มหาลัยที่อยากได้ก็จะซิ่วคุยกับแม่แล้ว แม่ไม่บังคับ แต่แม่อยากให้เรียนบัญชีมากกว่า แต่บางคนก็มาแย้งว่าเรียนที่ไหนก็
เหมือนกันซึ่งมันรำคาญตรงนี้แหละ 
          สุดท้าย คืออยากขอคำแนะนำว่าควรทำอย่างไรกับปัญหานี้ดีคะ เรื่องการเข้ามหาลัยด้วย อยากรู้สังคมการทำงานด้วยค่ะ คือหลายๆเรื่องมันทำให้หนูไม่อยากเรียนต่อไปแล้ว รวมทั้งเรื่องเงินหลายๆอย่างการเข้าสังคมด้วย อึดอัดค่ะ คือได้ยินเค้าบอกว่าถึงต่อให้ตะเรียนเก่งแค่ไหนแต่เข้าสังคมไม่เป็นหรือไม่ชอบ ปรับตังไม่เก่งก็ตราหน้าว่าโง่ ไม่เก่งจริง