เหมือนประมาณว่าเราอ่ะเรียนอยู่มหาลัยใช่มั้ยแต่ในสาขาเรานั้นมีคนน้อยมากกกกก
แล้วบังเอิญว่าอาทิตย์นี้ทั้งอาทิตย์เพื่อที่เราขึ้นรถไปเรียนด้วยเขาขึ้นกรุงเทพแล้วเราต้องไปเรียนคนเดียว
แล้วเราขอความช่วยเหลือจากเพื่อนสนิทว่าขอติดรถไปด้วยได้มั้ยแต่เขาผลัดเราให้เราไปขึ้นกับเพื่อนเขาทั้งที่เราไม่รู้จักไม่เคยคุย 
เรารู้สึกน้อยใจมากๆทั้งที่ก่อนเราจะเข้ามหาลัยด้วยกันเราคุยกันไว้ว่าเออ เราอยู่ในม.ต่างคนต่างไม่มีรถเราต้องช่วยกันนะแต่พอถึงเวลาจริงๆเจาแทบไม่สนใจเราด้วยซ้ำว่าเราจะไปยังไง แถมเวลากินข้าวเราพาหม้อหุงข้าวมาม.แต่เพื่อนยอกให้ไว้ที่ห้องเขาแล้วให้เราไปกินห้องเขาแชร์เรื่องกับข้าวกันแต่ไปๆมาๆกลายเป็นว่าเราแทบจะไม่ได้กินข้าวเลยด้วยซ้ำเพราะเวลาไม่ตรงกันแถมอยู่คนละหอคนละชั้นปีด้วย(เพื่อนซิ่ว1ปีนะ)แถมเราต้องดิ้นรนเองในขณะที่เขาไปไหนมาไหนได้บ่อยได้ง่ายกว่าเรารู้สึกน้อยใจจนอยากร้องให้เลย
ทุกคนคิดว่าเราควรทำยังไงดีคะอยากใช้ชีวิตในมหาลัยแบบมีความสุข