สวัสดีค่ะ เราเป็นคนที่มีปมกับความรักมาก เราเคยเเอบชอบเพื่อนคนนึง ชอบมา 3 ปี เคยได้คบครั้งเดียว555 นึกเเล้วก็ขำค่ะ ตอนนั้นทรมานมาก เขาค่อนข้างเจ้าชู้ เราเลยเครียดบ่อยๆ เเต่ผ่านมาได้ละค่ะ เปิดใจรับคนใหม่มาสดๆร้อนๆเลย คบกันได้ 2 เดือนครึ่ง รักกันมาก จับมือกันตลอดเเต่ ข้อเสียของเขาก็คือ เขาคุยกับผู้หญิงคนอื่นบ่อยๆ เเล้วเเต่ละคนคือดาวเด่นประจำชั้นเลยค่ะ มันก็มีหึง ก็บอกเขาว่าไม่ค่อยชอบ เขาก็รับรู้ หนูก็ไม่ได้อะไรมาก เพราะอยากให้เขามีพื้นที่ส่วนตัวบ้าง เเต่ถามว่าชอบมั้ยก็ไม่ชอบเเหละค่ะ จนมีเพื่อนคนนึง เป็นผู้หญิงคุยกันเเบบเเอบกับเเฟนหนูบ่อยมาก จนรู้สึกเเย่ ก็ถามเขาไปตรงๆ เขาบอกว่าไม่มีอะไร ต่างคนต่างมีคนที่ชอบ มีเเฟนเเล้ว หนูเองก็ไม่ได้คิดอะไร จนเราทะเลาะกันบ่อย เวลาเขาคุยกับผู้หญิงคนนั้นเขาคุยกันเเบบดีมาก เขายิ้มตลอด มันเป็นสายตาที่เขามองหนูก่อนที่เราจะคบกันอ่ะค่ะ หนูก็มีกังวล จนมีปากเสียงกัน ทะเลาะกันเขาก็บอกว่าไม่มีอะไรๆ เราก็เชื่อใจเขานะ จนเลิกกันเพราะเราไม่ไหวจริงๆ เห็นอะไรรู้มั้ยคะ.. เขาชมกันว่า "น่ารักจังค้าบ" "ค้าบบ" เขาก็เมินเเชทเราพอหนูเเท็กให้เขาอ่าน เขาก็บอกว่า "โทรศัพท์กู จะอ่านไม่อ่านเรื่องของกู"  เเต่เขาคุยกับผู้หญิงคนนั้นว่าเเบบ "ได้ค้าบบ" เข้าใจนะคะว่าไม่ใช่เเฟนกันเเล้ว เเต่เพื่อนที่เชื่อใจ โกหกมาตลอด บอกตรงๆเลยค่ะ ว่าเเค้นมาก โกรธจนมือไม้สั่นไปหมด เจอหน้าเขาก็กรอกตา เราเกลียดมากเลยค่ะนิสัยผู้ชายเเบบนี้ เราเคยคิดเลยค่ะว่าจะฆ่าตัวตายให้มันรู้เเล้วรู้รอด เเล้วดึงอีผัวชั่วเมียโชดพวกนั้นลงนรกไปด้วย เเค้นจนเผลอทำให้พวกมันทะเลาะกันเลยล่ะค่ะ จนถึงตอนนี้ก็ไม่รู้นะว่า อีพวกนั้นเป็นเเฟนกันรึป่าว เเต่เราเเสดงท่าที ทำให้พวกมันเห็นไปเเล้วว่า เราไม่โอเค เเต่..เเค้นก็จริงค่ะ เเต่ในใจก็ยังรัก เเล้วก็สงสารเพื่อน เลยมาตั้งคำถามว่า สมควรเเล้วหรอที่ทำเเบบนี้ ขอปรึกษาหน่อยค่ะ เครียดจนจะฆ่าตัวตายเเล้วจริงๆ