เดินไปไหนก็เจอๆคือเหมือนแบบเราต้องอยู่ในสายตาของเขาตลอดเวลาใกล้เพื่อนผู้ชายก็ไม่ได้สายตาที่มองเพื่อนผู้ชายคือแบบมองแรงอะ
เขาย้ายไปที่อื่นแล้วพอมาเจอกันอีกทีเขาทักเราก่อนแต่งงมั้ยคะว่าเพื่อนผู้หญิงเรามีตั้ง50กว่าคนที่มาอบรมด้วยกันแต่เขาไม่ทักใครเลยแต่อยู่ๆเขาก็เดินมาทักเรา
แล้วพูดว่ายังอยู่อีกหรอเราก็สวัสดีเขาไปเขาก็ยิ้มเล็กน้อยแล้วเขาก็พูดต่อไปอีกว่าจำฉันได้รึเปล่า
เรามีความสับสับในสมองตอนนั้นเลยพูดได้คำเดียวว่า เอ่อ...
แล้วเดินหนีเขาเข้าห้องนอนไปเพื่อนที่อยู่ตรงนั้นมาเล่าให้ฟังทีหลังว่าในตอนที่เราเดินหนีเขาเขาอึ้งมาก...
พอมาเจอกันอีกทีเดินสวนกันเขาไม่พูดกับเราเลยคิดว่าเขาคงจะงอนที่เราเดินหนีเขา...

วันที่16ตุลาคม2565จะได้เจอกันอีกเลยอยากจะทราบก่อนว่าควรทำตัวยังไงดีคะ...แล้วจะรู้ได้ยังไงว่าเขามีใจหรือเราแค่คิดไปเอง