ถ้ามีชิงแชมป์โลก....แข่งคัน....ผมคงกวาดแชมป์ทุกปีแน่นอน
........35 ปี กับความคันในทุกๆวัน ไม่มีวันจาง......


EP.1
สวัสดีครับ ผมชื่อ อิส ขอแนะนำตัวสักนิดครับ
ขอแทนตัวเองว่า อิส นะครับ จะได้เรียกง่าย
อิสเองเกิดมาปีนี้ก็ปีที่ 37 แล้ว ตั้งแต่เกิดมาก็รอดล้ม รอดตายมาอย่างไรไม่รู้ แต่มารู้อีกทีแม่บอกว่า เอ็งเคย ตายแล้วฟื้นคืนชีพ ตอน 3 ขวบ....(ไม่รู้จะดีใจหรือเสียใจดี) แต่หลังจากนั้นตั้งแต่จำความได้ ก็มีสิ่งที่เรียกว่า ผื่นคัน ตุ่มแข็ง แผลต่างๆ เกิดขึ้นตามร่างกายตั้งแต่ 3-4 ขวบ เรื่อยมา ไม่เคยขาดหาย
เรียกได้ว่า ชีวิตติดน้ำเหลืองมาโดยตลอด เพราะมันไม่เคยซึมหายไปจากตัวเลย....จนล่วงเลยเข้าสู่ อนุบาล ประถม ก็ยังไม่มีวี่แววว่าจะหายขาด แต่กลับทวีคูณขึ้นเรื่อยๆ เพราะความเป็นเด็กบ้านนอกที่ไม่ได้มีความรู้ ความสามารถที่จะจัดการเรื่องยากๆพวกนี้ได้....สิ่งเดียวที่พอจะช่วยให้บรรเทาได้นั้นคือ หมอ เท่านั้น....แต่ด้วยความห่างไกล และกันดาน หมอ ก็ไม่ได้มีหมอเฉพาะทาง แต่เป็นหมอทั่วไปที่ให้การรักษาเบื้องต้นได้ทุกโรค และด้วยปัจจัยเรื่องเงินทอง ของครอบครัวที่ไม่ค่อยอำนวย ก็กลายเป็นว่า รักษาตามมีตามเกิด มีเงินก็ไปหาหมอ ถ้าไม่มีเงินก็ปล่อยให้คัน น้ำเหลืองซึม เกาเลือดกระเซ็นอยู่อย่างนั้น....เรียกได้ว่า โค ตะ ระ ทรมาณ.....ยิ่งเป็นเด็กด้วยแล้ว ความสะอาด แทบจะเรียกว่า ไม่ได้รู้จักเลย ว่าอะไรคือ สะอาด อาการที่เป็นอยู่จึงไม่เคยลดละ และแทบจะไม่รู้เลยว่า อะไรคือ สิ่งกระตุ้น อะไรคือ สิ่งที่ช่วยให้หลีกเลี่ยงอาการ เพราะความไม่รู้ ความเป็นเด็ก ที่พ่อแม่ก็ไม่ได้มีความรู้เรื่องนี้มากนัก ยิ่งในยุคนั้นยิ่งห่างไกลจากข้อมูล อินเตอร์เน็ต Google อย่าได้ถามเลยว่ามันคืออะไร มันก็ยิ่งไปกันใหญ่ การรักษา การเป็นอยู่ ก็เป็นแค่การ เดา แล้วก็ เดา ไปเรื่อย ยิ่งคนบ้านนอกด้วยแล้วยิ่งไปกันใหญ่ อย่าว่าแต่สุขภาพเลย ขอแค่อิ่มท้องในวันนึงๆก็ยากแล้ว จะมารักษาสุขภาพให้ดีกว่าการอิ่มท้อง คงจะเป็นเรื่องยากกว่านั้น....การใช้ชีวิตแบบคนปกติ จึงแทบจะไม่เคยได้รู้เลยว่าเค้ามีชีวิตอย่างไร เพื่อนไปเล่นน้ำคลองปกติสบายๆ แต่อิสเองก็เล่นได้นะครับ แต่....เล่นแล้ว ตอนเย็นของวันนั้น เหมือนตกนรกทั้งเป็นเลยก็ว่าได้ ถึงแม้จะเล่นเสร็จ แล้วมาอาบน้ำ ชำระร่างกายแล้ว ก็อย่าหวังว่าจะรอดจากอาการที่เรียกว่า คันแบบบรรลัย....จำได้ว่า การคันแบบยุบ ยับ ยิบ ย่อย มันคือ สิ่งที่เกิดขึ้น แล้วสิ่งที่ตามมาในไม่ช้า คือความคันแบบทวีคูณ เพื่อนๆจนตั้งฉายาให้ ทั้งครูก็เอากับเค้าด้วยว่า ปุโรหิด ที่หมายถึง หิด กลาก เกลื้อน โรคผิวหนังที่ใครๆก็ทราบกันดี....บางทีไปกว่านั้น ก็ถูกล้อปมด้วยด้วยคำรุนแรงๆ เช่น ขี้ฑูต บ้าง เอดส์ บ้าง....มันเหนื่อยใจดีนะครับ กับการเป็นเด็กด้วยแล้ว ที่ต้องมาถูกบูลลี่(สมัยนั้นไม่มีใครรู้หรอก ว่าบูลลี่คืออะไร รู้แต่คนพูดหัวเราะเยาะชอบใจ กับ ตัวผมเองที่ต้องนอยด์ๆ ทุกครั้งที่ เป็นผู้ถูกกระทำทางวาจา.....
เพื่อเป็นกำลังใจ อยากอ่านต่อ....พิมพ์อะไรลงในคอมเม้นจะจุดไข่ปลา หรืออะไรก็ได้
อิสจะดีใจมากเลยครับ   

เดี๋ยวมาต่อครับ....ขอไปรับลูกแป๊บบ

เป็นแค่อรัมภบทเริ่มต้น.....ยังมีอีกเยอะเลยครับ มาดูกันว่าผมจะควบคุมมันได้อย่างไร อะไรคือปัจจัยที่ทำให้โรคกำเริบ และจะเอามันอยู่ได้อย่างไร

https://www.facebook.com/eczemersoap