ผมเองก็เป็นคนหนึ่งที่ก้าวแรกของชีวิตการทำงาน

อย่างเป็นระบบเริ่มต้นที่หัวลำโพง เช่นเดียวกับคนที่

แสวงหาโอกาสให้ชีวิตอีกหลายคน วันนั้นพวกเราเพียง

แสวงหาโอกาสในการอยู่รอด เพียงให้ชีวิตดำเนินต่อไป

กลยุทธก็ง่ายๆคือต้องไม่ตกขบวนรถไฟที่จะพาเราไปยัง

จุดหมายปลายทาง 

ณ วันนี้ วันที่เรามาถึงจุดหัวเลี้ยวหัวต่อของชีวิตอีกครั้ง

จากการเป็นประเทศรายได้ปานกลาง ไปสู่ประเทศ

พัฒนาแล้ว  จากหัวลำโพงเป็นสถานีกลางบางซื่อ

เราจะขึ้นขบวนไหน ถึงจุดที่เราต้องนั่งลงที่ชานชลา

เพื่อใคร่ครวญพิจารณาถึงทางออกนี้อีกครั้ง   

ตลาดหุ้นก็เป็นหนึ่งในชานชลาที่ผู้คนสนใจจะมาต่อ

เส้นทางของตัวเองตามแต่จะคิดจะฝันไปไกลเท่าใจ   

มีทั้งรถหวานเย็น รถด่วน รถซิ่ง ค่าโดยสารก็

มีหลายราคาตามแต่จะเลือกใช้บริการสานฝัน  

ผมไม่ได้มาบอกว่าต้องรีบขึ้นรถวันนี้นะครับ 

หากจะเลือกชานชลานี้ เรามีเวลาคิดตราบที่เรายัง

ใช้ความคิดได้  และไม่ได้มีแค่วิถีนี้เท่านั้นที่เราจะ

ประสบความสำเร็จในชีวิต  เมื่อก่อนเรามีแค่หัวลำโพง

หมอชิต  ขนส่งสายใต้  เอกมัย   เรายังผ่านมันมาได้

ปัจจุบันเรามีชุมทางมากมายให้เลือกเส้นทางเดิน

เราจะท้อทำไมครับ สรรพสิ่งรอบกายมีสีสรรเหมือน

สายรุ้ง มีแต่คนตาบอดสีเท่านั้นที่มองไม่เห็น

ความสวยงามของชีวิต

ทุ่งลาเวนเดอร์ไปหน่อย ผมก็แค่อยากให้กำลังใจ

ทุกคน รวมตัวเองเข้าไปด้วย  แฮร่ ตอนแรกก็ว่าจะ

ให้ฟังเพลงเฉยๆ กลายเป็นพิมพ์ซะหลายบรรทัด