ตอนเด็กหนูคิดว่าพ่อคือฮีโร่ พ่อเป็นคนเดียวที่คอยรับฟังเรื่องเบียวๆของหนูเป็นคนที่โอ๋ ใจเย็น ไม่ตีโดยแค่รู้สึกโมโหเป็นคนที่ตลกขบขัน หันมาเมื่อไหร่ก็เจอมะนต่างจากแม่หนูมากหนูเลยชอบพ่อมากกว่าที่จะเป็นแม่ จนตอนหนูขึ้นมัธยมต้น หนูเริมมีปัญหาเกี่ยวกับความรู้สึกหนูเริ่มอยู่ดีๆก็ดิ่งแบบ3-4ชม.วันต่อวันเลยก็ว่าได้แน่นอนว่าหนูเริ่มอยากเปิดใจกะพ่อเรื่องที่โดนแกล้งตลอดเวลาที่ผ่านมา แผลใจของหนู อะไรก็ตามหนูนั่งร้องไห้เล่าเรื่องทั้งหมดแต่พ่อทำเหมือนว่าทุกอย่างที่หนูเล่ามันคือเรื่องตลก แล้วบอกว่ามะนไร้สาระที่หนูมาร้องไห้เริ่องแค่นี้ หนูพยามโอเพนกับพ่อให้มากขึ้นแต่มันก็เหมือนเดิมจนหนูเฟลแล้วไม่คุยอะไรกับพ่ออีกเลย พ่อเริ่มคบเพื่อนที่ทำงานเริ่มใช้เว็บพนันได้อย่างงู้นอย่างงี้ ตอนแรกเขาบอกว่าเล่นขำๆค่ะจนมีโควิด เขาเล่นตั้งแต่กลับมาจากทำงานยันตี4 พอเขาตกงานเขาก็ไปยืมญาติเขายิมเงินเพื่อนหนูเพื่อมาเล่นพนันหนูพยามบอกพยามเตือนเขาก็บอกว่านี่เงินใคร ทุกวันนี้ที่รอดตายได้เพราะใคร ทั้งบ้านเตือนจนเอือมแล้ว ที่บ้านต้องกินน้ำพริกน้ำปลากับข้าวเป็นเดือน เขาก็ไปสร้างหนี้ที่บ้านเกิดเขาสี่หมื่นเพราะปู่เข้าร.พอันนี่เข้าใจได้ค่ะพอเขากลับมาเราก็ต้องย้ายบ้านเพราะไม่จ่ายค่าบ้านเขา6เดือน พ่อทำแบบนี้มา3ปีแล้วค่ะ เพราะเขาได้งานใหม่เงินเดือน3หมื่น+แต่เงินไม่พอใช้ทุกเดือนแม่ตั้งใจว่าจะทยอยใช้หนี้แต่เงินมันไม่มีก่อนจะไปใช้หนี้เขาทุกเดือน มันเหมือนจะดีขึ้นแต่เหมือนพ่อแกว่งเท้าหาเสี้ยน พ่อเริ่มกู้ออนไลน์ พี่ชายรับปริญญาแต่ไม่มีใครไปยืนข้างๆพี่เลย พอพี่ชายได้งานเงินเดือนไม่ถึงสองหมื่นแต่พ่อขอให้พี่ชายหาให้2หมื่น แล้วบอกว่าขอยืม2ชม. แล้วก็ไปยืมเจ้านายที่เป็นคนเกาหลีมาอีก5หมื่น เพื่อที่จะโอนให้คนที่บอกว่าถ้าโอนให้7หมื่นจะให้เงินแสนสี่แล้วมันเบี้ยว แล้วบอกพ่อบอกพี่ชายว่าให้หามาอีกหมื่น5ได้ไหม พี่ชายก็หนี้ท่วมหัวเพราะพ่อบอกให้กู้ ชอบโกหกว่าจ่ายแล้ว ขโมยเงินแม่ ทำบัตรเครดิตแม่หาย ปกติแม่จะได้เงินจากพ่อแค่5พัน แต่พ่อก็กลับมาขอแม่ทุกเดือน แม่เป็นโควิดใช้เงินที่แม่ให้ไปพันกว่าแค่สองวัน แล้วก็วนหลูบแบบนี้จนไม่รู้วาานะเอาหน้าไปซุกไว้ไหนแล้วค่ะ ล่าสุดเขาโอนไปให้อีกเป็น9หมื่น5 ถ้าพ่อไม่คืนเงินเจ้านายพ่อจะโดนเด้งออกค่ะ เขาบ่นอยากตายใส่พี่แล้วก็ขอให้พี่เลี้ยงดูพวกหนูกะแม่ หนูจะทำยังไงดีคะหนูอยากได้คนๆนั้นคืน หนูร้องไห้กับเขาเรื่องนี้เขาก็บอกว่าคนไร้สาระเท่านั้นที่ร้องไห้ มันพอจะมีทางออกบ้างไหมคะ