ผมลาออกจากมหาลัยเพื่อมาทำงานเก็บเงินสักก้อนหนึ่งเพื่อซิ่วเข้าคณะใหม่   แต่ผมจับได้ใบแดง วุฒิ ม6 เลยได้เป็น 2 ปี ชีวิตในค่ายนี่เหนื่อย ทรมานอย่างบอกไม่ถูก ผมทำงานในกองร้อยเกี่ยวกับเอกสารถึงแม้ไม่ได้เข้าเวรบ่อยเท่าคน อื่นแต่งานเยอะมากทั้งต้องส่งเอกสาร พิมพ์งาน ตัดต่อวิดีโอ graphic การเงิน มันหนักกว่างานเก่าที่ผมเคยทำมาก(junior network eng) บางทีผมต้องทำงานล่วงเวลาถึง 3-4ทุ่ม บางทีผมก้คิดอยากไปเข้าเวรเหมือนกัน เพราะบางทีอาจสบายกว่าก้ได้ งานเยอะเหมือนเงินเดือน20000แต่ผมได้เงินเดือนแค่ 7000 กว่า บางทีก็รู้สึกเหนื่อยใจเหมือนกันว่าเมื่อไหร่ผมจะเก็บเงินได้ซะที ผมอยากกลับไปเรียนให้จบ เพื่อเอาวุฒิ ป ตรี ผมไม่น่ามั่นใจในตัวเองมากเกินไปว่าการออกมหาลัยแล้วมาทำงาน ก็ประสบความสำเร็จได้ ผมน่าจะเชื่อพ่อ ว่าทนเรียนไปให้จบๆ อย่างน้อย มี วุฒิ ป.ตรี ในประเทศนี้มันก็ดีกว่าไม่มีเป็นอย่างมาก รู้สึกสงสารพ่อที่เลี้ยงดูผมคนเดียวเสียเงินไปมากมาย เพื่อเข้า โรงเรียนดีๆ มหาลัยดีๆ แต่ก็เรียนไม่จบ….. ผมรู้สึกเสียดายเวลา 20 กว่าปีที่เสียไปอย่างมาก ผมมีความคิดที่ อยากหนีทหารเวลาทำงาน   ผมเบื่อกับระบบ เบื่อพวกนายสิบ นายทหาร ที่วันๆโยนงานมาให้ผม ผมเบื่อโดยเฉพาะเรื่องของการเงิน ทั้งที่ผมไม่ได้จบ บัญชีมาแต่ต้องมารับผิดชอบเรื่องเงินในกองร้อย ผมกลัวและเครียดเพราะถ้าพลาดขึ้นมาผมต้องซวยอีก เบื่อที่ต้องมาอยู่ในจุดนี้ ผมอยากให้ 2 ปี มันผ่านไปไวๆจัง  อยากย้อนเวลากลับไปตั้งใจวิ่งเพื่อเรียน รด แต่ก็คงไม่ทันแล้ว ผมอยากฝากให้น้องๆ ผช ให้เรียน รด เถอะครับ ทำยังไงก็ได้อย่าเอาเวลาไปแลกกับเวลาเลย เป็นทหารมันไม่ได้อะไรเลย เกียรติก็ไม่มี โดนใช้งานเหมือนเป็นเครื่องจักรที่ไม่มีวันเหนื่อย……. อยู่ข้างนอกได้เงินเยอะกว่าคุ้มค่ากับความเหนื่อยของเราแน่นอน