มีใครยังตัดใจจากแฟนเก่าไม่ได้ แล้วยังอยากเจอเค้าบ้างคะ?

สวัสดีค่ะ เราชื่อขนมโก๋นะ เรียกโก๋เฉย ๆ ก็ได้ วันนี้โก๋มีเรื่องจะเล่าค่ะ ตามหัวข้อเลยเนาะ โก๋เป็นคนที่ใช้วิธีนี้และได้ผล ไม่ใช่แค่เรื่องการขอให้ตัวเองเจอแฟนเก่าเรื่องเดียวนะ แต่ใช้ได้กับหลาย ๆ เรื่องด้วยค่ะ แต่เอาเป็นว่าจะมาเล่าอีกในกระทู้ถัดไปนะ...

หลายคนที่เข้ามาอ่านกระทู้นี้ เคยได้ยินเรื่อง "กฎแรงดึงดูด" มั้ยคะ? คือมันเป็นเรื่องที่มีมานานแล้วนะ ถ้าใครที่ยังไม่รู้รีบมาอ่านเลยค่ะ เรื่องนี้สุดมาก!

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ส่วนนี้ขอเล่าสตอรี่ตัวเองกับแฟนเก่านิดหน่อยนะคะ
 
โก๋เป็นผู้หญิงคนนึงค่ะ ที่คบหญิงด้วยกัน...
 
เมื่อ 3 ปีก่อน โก๋ยังเรียนอยู่มัธยมปลายที่โรงเรียนประจำอำเภอแห่งหนึ่งในจังหวัดปราจีนบุรีค่ะ เป็นเรื่องธรรมดานี่เนาะที่วัยนี้เราจะมีความรักแบบป๊อปปี้เลิฟ โก๋เองก็เป็นหนึ่งในนั้นที่ได้คบกับรุ่นน้อง ม.ต้น คนนึง 
 
อายุเราห่างกัน 3 ปีค่ะ น้องเป็นเด็กน่ารัก เด็กเนิร์ดใส่แว่นรักเรียน แถมเป็นคนที่มีความรับผิดชอบสูงมาก เพราะเป็นหัวหน้าห้องด้วย อีกอย่างที่โก๋ชอบน้องคือน้องเป็นเด็กสดใสร่าเริงค่ะ โก๋กับน้องคบกันได้ไม่ถึงปีก็แยกย้ายกัน เพราะตอนนั้นโก๋เองที่ทำเรื่องไม่น่าให้อภัย ยอมรับว่าตัวเองผิดมาก แต่ไม่ใช่เรื่องมือที่สามนะคะ ส่วนเรื่องอะไรขอไม่กล่าวถึงนะคะ /// กราบ
 
พอเรียนจบ เราก็จบฉลองปัจฉิมพร้อมกัน โก๋จบ ม.6 ส่วนน้องจบ ม.3 เราก็ต่างแยกย้ายกันไปเติบโต โก๋มาเรียนมหาลัยดังแห่งหนึ่งที่อีสาน ส่วนน้องต่อที่เดิม หลังจากนั้นเราก็ไม่ได้เจอกันอีกพักใหญ่เลย 
 
ตอนที่โก๋ไปเรียนที่อีสานโก๋ก็ได้คบกันรุ่นน้องคนหนึ่ง แต่เป็นรุ่นน้องที่โรงเรียนเดียวกันนั่นแหละ เออแปลก5555

โก๋อยู่ที่นั่นได้ประมาณ 3 เดือนก็กลับมาบ้านที่ปราจีนบุรีด้วยเหตุผลส่วนตัวค่ะ เรื่องราวส่วนตัวก็มีอยู่ประมาณนี้ค่ะ

โก๋โชคดีที่ได้เรียนรู้เรื่องกฎแรงดึงดูดจากโค้ชที่สอนโก๋ทำธุรกิจเครือข่ายธุรกิจหนึ่ง...

เอาง่าย ๆ เลยนะ ถ้าเราปรารถนาสิ่งไหน ให้เราคิดถึงสิ่งนั้นบ่อย ๆ และเชื่อว่ามันเป็นไปได้จริง แล้วเราจะได้มันจริง ๆ หลายคนที่บอกว่าไม่เห็นได้แบบนั้นเลย ต้องสังเกตตัวเองนะคะว่า เรามีสักเสี้ยววินาทีหรือแวบนึงมั้ยที่เราคิดว่า "มันจะเป็นไปได้หรอ?" "มันจะเป็นจริงได้ไหม?" ประมาณนี้ นั่นแหละค่ะเป็นตัวที่ทำให้กฎแรงดูดทำงานไม่เต็มที่ หรือบางทีอาจหายไปได้เลยนะ

ทีนี้วิธีที่โก๋ใช้ก็คือ คิดถึงเค้า (แฟนเก่า) บ่อย ๆ ไม่แนะนำสำหรับใครที่ทำแล้วรู้สึกเจ็บปวดนะคะ อย่าฝืนความรู้สึกตัวเองน้าาาา เป็นห่วงค่ะ

การนึกถึงเค้าที่ว่าไม่ใช่การคิดถึงทั่ว ๆ ไปนะคะ แต่เป็นการที่โก๋เรียกมันว่า "โปรแกรม" ตัวเอง ผ่านการสร้างภาพในจินตนาการ เหมือนเราฝันเลย

ตลอดเวลาที่โก๋นึกถึงเค้า โก๋จะสร้างเหตุการณ์จำลองในหัวว่าเราจะเจอกันที่ไหน แถวไหน เจอกันอย่างไร แล้วมันก็เป็นแบบนั้นจริง ๆ เลยค่ะ เช่นครั้งก่อนหน้านี้ที่โก๋รู้ว่าบ้านเค้าอยู่ใกล้ตลาด แล้วโก๋ก็มีโอกาสได้ไปตลาดใกล้บ้านเค้าพอดี โก๋เลยโปรแกรมตัวเองว่า "ขอให้ได้เจอนะ ๆ" แล้วก็สร้างภาพจำลองในหัวเลยว่าเราได้เจอกันแล้วจริง ๆ 

ย้ำนะคะว่าให้เชื่อว่าเหตุการณ์ที่เราโปรแกรมขึ้นมันเกิดขึ้นได้จริง และมันเกิดขึ้นแล้วใน (ในจินตนาการของเราก่อน)

หลังจากนั้นเราก็เจอกันจริง ๆ ค่ะ ถ้านับรวมกันได้คือประมาณ 3-4 ครั้งเลย ซึ่งถือเป็นจำนวนที่เยอะนะสำหรับคนที่ไม่ได้ติดต่อกันเลยเป็นระยะเวลา 2 ปี 

ทั้งนี้ทั้งนั้นอยู่ในดุลยพินิจของแต่ละคนด้วยค่ะ แต่ถ้าให้อ้างอิงว่ามันเป็นไปได้ยังไง ตามหลักวิทยาศาสตร์แล้ว มีหนังสือเล่มนึงที่อธิบายเรื่องที่ได้เข้าใจง่ายและพิสูจน์ได้ตามหลักวิทยาศาสตร์ค่ะ หนังสือมีชื่อว่า "พลิงจิตใต้สำนึก" เพื่อน ๆ ลองไปหามาอ่านดูนะคะ หรือจะเป็นสรุปในยูทูปก็มีค่ะ 

สุดท้ายนี้ เพื่อน ๆ ลองเอาวิธีนี้ไปใช้ดูนะคะ โก๋หวังว่ามันจะเป็นประโยชน์สำหรับคนที่สนใจและเข้ามาอ่านกระทู้นี้ค่ะ #โก๋อยากเล่า