เมื่อเริ่มมีอาการหลงลืมคุณจะวางแผนชีวิตอย่างไร

เรื่องนี้เริ่มจากตัวเราเอง มันไม่ใช่อาการธรรมดาที่บางครั้งคนเราจะเดินไปทำอะไรแล้วนึกไม่ออก หรือไม่ได้เจอใครนานๆแล้วนึกชื่อหรือหน้าไม่ออก แต่นี่มันหนักขึ้น ทำให้ฉันรู้สึกว่านี่แหละมั่งที่เขาว่าเป็นอัลไซเมอร์หรือความจำสั้น และด้วยอายุ 50กว่าแล้วอาจใช่
เหตุคือ วันหนึ่งนั่งดูข่าวบันเทิง ผู้ประกาศข่าวพูดถึงดาราดัง(บุพพเพฯ)ซึ่งเราชื่นชอบมากคือ โป๊ป ธนวัฒน์ แต่เรานึกหน้าไม่ออกว่าคนไหน นึกชื่อจริงไม่ออก นึกออกแต่ว่าโป๊ป พระสันตปาปา 😃😃😃ฟังดูตบกแต่นาทีนั้น นึกไม่ออกรู้สึกตัวเองผิดปกติมากๆแล้ว เกือบครึ่งชม.ถึงนึกออก และหลังจากนั้นมีอาการหลงลืมหลายอย่างมากขึ้น จนทำให้คิดได้ว่าเราควรวางแผนทำอะไรก่อน ก่อนที่จะจำอะไรไม่ได้เลย สิ่งแรกที่คิดได้ก่อนเลยคือ ไม่อยากให้ใครต้องเดือดร้อนหรือเป็นภาระญาติพี่น้องที่ต้องมานั่งเฝ้าระวังว่าเราจะทำอะไร สูญหายไปไหนเหมือนที่เคยเห็นเป็นข่าว เมื่อคิดได้แบบนี้ เริ่มด้วยการเล่าให้น้องสาว1คนฟังและสั่งไว้ว่า ให้พาไปส่งรพ.ที่ดูแลคนความจำสั้นและราคาไม่แพงอาจเป็นรพ.รัฐ เช่น รพ.ศรีธัญญา 555แต่น้องบอก เฮ้ย!ไม่ใช่ต้องไปบ้านบางแค 😄 ถือว่ารับรู้กัน ส่วนค่าใช้จ่ายใช้เงินที่เรามีเหลือณ.วันนั้น ช่วยเฉลี่ยบริหารเงินว่าอยู่ได้นานแค่ไหน เพื่อหาคนที่ดูแลได้นานสุด
ณ.ตอนนี้คิดได้แค่นี้จริงๆ ถ้าหลังจากนี้เราก็ไม่รู้แล้วเพราะจำอะไรไม่ได้เลย🥺👀🥺
ตอนนี้ได้แต่บริหารสมองเช่น อ่านหนังสือ/คิดเลขมากขึ้น ออกไปดู&ทำกิจกรรมต่างๆ และกำลังเขียนเล่าเรื่อง ที่ชอบเช่นเรื่องเที่ยวที่เคยไปมา ขอเพื่อนๆเป็นกำลังใจด้วยนะ ครั้งนี้เป็นครั้งที่เริ่มเข้ามาเขียนกระทู้🙏

↪♾📢ถ้าเป็นท่านๆ ยิ่งเป็นวัยสว.หรือกำลังเข้าสู่ประตูสว. คุณเคยคิดไม๊ว่าจะเริ่มวางแผนล่วงหน้าอะไรไว้ก่อนบ้าง เล่าสู่กันฟังนะค่ะ🙂
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่