คือ ตามหัวข้อจะถามว่ามีพี่ ที่มีพฤติกรรมแบบนี้ทำยังไงนี้อะคะ เราเริ่มทนไม่ไหวแล้ว คือเราเป็นคนที่ใจเย็นมากๆ โดนล้อชื่อพ่อชื่อแม่ก็ไม่โกรธเลย แต่อันนี้เราเหลืออดแล้วค่ะ

เรากับพี่ย้ายมาอาศัยอยู่บ้านตากับยาย พ่อกับแม่ให้เรากับพี่อยู่กับตากับยายอยู่ ส่วนพ่อแม่ไปหางานทำที่ปทุม
ตอนแรกเราดีใจมาก ที่จะได้ลองใช้ชีวิตแบบคนต่างจังหวัด ได้ลองซักผ้าเอง ลองทำกับข้าว ลองไปบ้านเพื่อน ไปกินเลี้ยงกับเพื่อน แต่เราก็ถึงกับต้องเสียใจ เนื่องด้วย เราอะ ทำงานบ้านอยู่บ่อยๆ แต่พี่เรากลับไม่ค่อยทำ บางทีถ้าไม่บอกให้ทำก็ไม่ทำเลย ไม่ว่าจะล้างจาน ซักผ้า ป้าเราที่อยู่กับตากับยายบอกว่า ให้ทำของใครของมัน เพื่อเป็นการฝึก เราก็ทำแค่ของเรา ส่วนพี่พี่ก็ทำเอง แต่พี่เราไม่ค่อยยอมทำเลยค่ะ ทั้งล้างจาน ซักผ้า พอไม่มีผ้าก็มาบ่น จนเราเอือม พอมีจานเหลือไว้ ยายเราด้วยความที่ขี้บ่นก็เอาแต่พูดว่า “เด็กพวกนี้”ไม่รู้จักล้างจานเลย กินแล้วก็ทิ้งไว้ให้คนอื่นล้าง “พ่อแม่ไม่สั่งไม่สอนบ้างรึไง ” คำว่าเด็กพวกนี้ มันเหมารวมไปถึงเราแล้วอะค่ะ ไหนจะพ่อแม่ไม่สั่งสอน ก็พ่อแม่เดียวกันอะ คือเราโกรธมากแต่ต้องเก็บอาการอะ เรื่องค่าไฟ พี่เราตัวดีเลยค่ะ ตื่นเช้ามาตี5 เพื่อมาเปิดทีวีดูวีทูปเบอร์สาวๆ แล้วสาวๆด้วยความทีบางทีอาจจะมีเสียงที่คล้ายคลึงกับเสียงครางอะ มันก็ทำให้ตากับยายเข้าใจผิดไปใหญ่ แล้วก็บออกว่าค่าไฟพุ่งแล้ว เมาเล่นเมาดูกันจัง คือแบบ เราต้องได้ยินคำนี้ทุกวันเลยอะค่ะ คือ มันจะฟิวขาดอะ เราเป็นน้องแท้ๆแต่ต้องคอยเตือนทุกๆอย่างอะ ล่าสุดก็มาบอกว่า “ไม่ใช่แม่ก็อย่าเสนอหน้ามาสอน กูไม่สนหรอก” คือคำที่ใช่คำที่สมควรพูดหรอ ความกตัญญูไม่มีเลยถึงเขาจะบ่นเขาก็ให้ที่อยู่เรานะ ถ้าไม่มีเขาพวกเราก็ได้นอนข้างถนนแน่ๆอะ ที่พ่อแม่ต้องโดนด่าสารพัดแบบนี้ไม่สำนึกเลย เรียกว่าไร้ยางอายเลยก็ได้ นี่ยังไม่รวมที่ตอนเด็กๆพยายามข่มขืนเรานะคะ(ปัจจุบันไม่เป็นแบบนี้แล้ว)  โชคดีที่ตอนโตเขามีแฟนผู้หญิงจากอินเทอร์เน็ตมาดึงความสนใจไปเลยไม่ค่อยมายุ่งสักเท่าไหร่  แต่เราก็เกลียดแฟนคนนั้น คือเราอึดอัดไปหมดเลยเอาง่ายๆ ทั้งต้องฟังตากับยายคอยบ่น ต้องคอยระแวงว่าจะโดนทำอะไรมั้ย ต้องคอยทำเหมือนไม่ได้ยินเสียงคุณแฟนของพี่ที่ดัดแบบ300%ดัดจนมันฟังแล้วขัดใจ และ พี่เรายังมีพฤติกรรมแอบขโมยเงินเราด้วยอ่ะค่ะ มีวิธีให้พี่เราได้รับบทเรียนหรือแก้นิสัยบางอย่างบ้างอะคะ