เรามีเงินเก็บจากการเลี้ยงลูกของน้า ได้เดือนละ1000หารกับเเม่เเม่ได้700 เราได้300 ทั้งที่เราก็เลี้ยงเท่ากันนะ เเต่เเม่จะเป็นคนทำกับข้าวเเล้วลอกเราให้ป้อนข้าวน้อง อาบน้ำน้องเเบบนี้เเต่เราทำทุกอย่างเลยเเม่เเค่สั่ง เเต่เราได้เเค่300เราไม่ได้คิดไรมาก บ้านเราเขาต้องมีจ่ายค่าศพพอคนตาย ละบางวันเเม่ไม่อยู่บ้าน เราก็ต้องจำใจเอาเงินเราออกไป บางทีจ่ายไป100-200  พอเราทวงเงินเเม่บอกว่าขอตังที่จ่ายไปด้วย เเม่กลับพูดมาว่า"ไม่ต้องคิดจุกจิกหรอก เดี๋ยวก็จ่ายไปกับค่าเอาเงินไปรร.นั้นเเหละ "ทุกวันเราเอาเงินไปรร.60บาท เเม่พูดมาเเบบนี้น้ำตาเราจะไหลเลย เงินเก็บมีอยู่เกือบพันรวมเหรียญด้วย ตอนนี้เหลือ200 เรายอมรับว่าเราก็สั่งของนะ เเต่เราก็สั่งเเต่ละครั้งไม่ถึงร้อย ตอนนั้นเราไปเรียนค่าของเรา76บาท เเค่นั้นพอกลับบ้านมาเเม่รีบทวงเลยจ้าาา บอกว่าจ่ายมาเลยนะ ของล่ะขยันสั่งจริงๆ เเล้วพอเเม่สั่งบ้างเราไม่เคยว่าเลยเเถมเเม่ก็บกว่าเงินไม่ค่อยจะมีเเต่ทำไมของนี้ขยันสั่งจัง เราอยากพูดเเบบนี้ เเต่ยังไงก็ได้เเค่เก็บไว้ในใจเท่านั้น พูดอะไรไปตรงๆก็ถูกตะหวาดใส่ เเต่พอทตัวเองตะคอกใส่เรา พอจะอธิบายบอกว่าเถียง เราผิดมากหรอที่จะเก็บเงินไว้ใช้ ร้านค้าใกล้บ้านมีนะเ้ต่เราเลือกที่จะไม่เอาเงินเราเเล้วใครเลย บางครั้งเอาเเค่10-20เเค่นั้น  พอเราเหลือตังมาจากรร.ประมาณ5-20 บาท เเม่กลับบอกว่าเอาเงินนั้นมากินพรุ่งนี้อีกเเล้วรวมกับเงินที่เเม่ให้ ให้ครบ60บาท เเล้วถามว่าชาตินี้เราจะมีเงินเก็บไหมอ่ะ ต้องรอตอนปืดเทอมอย่างเดียวหรอที่จะได้ค่าเลี้ยงน้อง เราท้อมากเลย พอทวงก็โดนว่าเราโครตเกลียดคนพูดเเล้วไม่เป็นคำพูดอ่ะ เราเเบบ....เกลียดมาก พอพูดใส่ไปมากๆไม่สบอารมณ์ก็โดนด่าหรือนักๆหน่อยก็โดนตี เรายังเคยโดนน้ำสาดสาในที่นอนเลย คือมันเป็นวันหยุดเเต่เราไม่เคยเลือกทางของตัวเองได้เลย พอเกรดตก พ่อกับเเม่ก็หันกับมาโทษที่โทรศัพท์เเละเรา หาว่าไม่อ่านหนังสือ คือเราเป็นคนที่เรื่องงานบ้านไม่เอาไหนเลย เเต่พองานหรือการบ้าน เรามีความรับผิดชอบมากนะ พอจะสอบเราอ่านหนังสือเอง เเต่เรารำคาญเเม่เรามากอ่ะบอกเลย