เรื่องมีอยู่ว่า เราอาศัยอยู่ใกล้ครอบครัวหนึ่ง ตอนที่เราย้ายมาอยู่ใหม่ๆ เรามีลูกวัย 4 เดือน เพื่อนบ้านเรามีลูกอายุ 13และ 11. ปรากฏว่าลูกๆเพื่อนบ้านเราชอบมาเล่นที่บ้านเรา แต่ที่เราไม่โอเคมากๆ คือ เวลาลูกๆเค้ามาบ้านเรา พ่อแม่ก็จะทิ้งลูกๆ ตัวเองไปเลย ออกไปเที่ยวกันผัวเมียสองคน ทำให้หลายครั้งเรากับสามีต้องดูแลตัวเองและเสมือนต้องช่วยเฝ้าลูกๆเค้าด้วย
มันเป็นอะไรที่เราพูดไม่ออกแหล่ะ มันเหมือนเค้าฉวยโอกาสตอนที่ลูกเค้ามาบ้านเรา แล้วเค้าสองผัวเมียก็ชิ่งออกจากบ้านไปเที่ยวกันสองคนเลย ส่วนเรากับสามีก็อยากใช้เวลาครอบครัวส่วนตัว (เวลาเค้าไป เค้าจะปิดไฟปิดบ้าน เด็กๆ เลยต้องอยู่กับเรา)
แล้วอีกอย่าง เค้าไม่ดูลูกอ่ะ ลูกเค้าจะลงมากินข้าวเย็นกับบ้านเราตลอด ซึ่งเราก็แบบ เอาวะ หยวนๆ แต่ปัญหาคือไม่เคยมาแจ้ง ไม่เคยมาคุย มาบอกล่วงหน้าเลย ทำให้เราแบบจะเตรียมของยังไง
แล้วล่าสุด สุดท้ายนางเพิ่งมีลูกหลง ท้องอีกคน ทีนี้เด็กๆ ก็อุ้มน้องเล็กลงมาด้วย แล้วสองผัวเมียก็สวีวี่วีกันอยู่สองคนตามเคย ทำให้เรารู้สึกว่า ทำไมมีลูกเยอะๆ แต่ไม่เลี้ยงวะ แล้วเราเป็นแค่คนอยู่ใกล้ ไม่ใช่ญาติน่ะ
แต่ตอนนี้ เราขีดเส้นละ คือ เนียนๆ ไม่ให้ลูกๆ เค้าเข้ามาบ้านเราอีก เราอ้างนู่นอ้างนี่ไปเรื่อย ทำไปได้ 3-4 เดือนละ ชีวิตดีขึ้นมาก แต่ล่าสุด นางตัวแม่ก็มาทำฉุนเฉียวใส่เรา ซึ่งเราก็แบบช่างมัน แต่เอาจริงๆ ก็รำคาญ ใจเราก็คิดว่า จะมาไม่พอใจที่เดี๋ยวนี้เราไม่รับฝากลูกหรอ มันไม่ใช่เรื่องของเราซักหน่อย
อยากขอวิธีแก้ความรู้สึกรำคาญในใจเราเอง เอาจริงๆ เราไม่ชอบเวลามาโดยหน้าหงิกใส่โดยที่เราต้องขีดเส้นในสิ่งที่เราต้องขีดเส้น (เพราะบ้านใกล้ เลยเจอบ่อย น่ารำคาญมากค่ะ)
เจอเพื่อนบ้านแบบนี้เอาไงดี? ขอคำแนะนำหน่อย
มันเป็นอะไรที่เราพูดไม่ออกแหล่ะ มันเหมือนเค้าฉวยโอกาสตอนที่ลูกเค้ามาบ้านเรา แล้วเค้าสองผัวเมียก็ชิ่งออกจากบ้านไปเที่ยวกันสองคนเลย ส่วนเรากับสามีก็อยากใช้เวลาครอบครัวส่วนตัว (เวลาเค้าไป เค้าจะปิดไฟปิดบ้าน เด็กๆ เลยต้องอยู่กับเรา)
แล้วอีกอย่าง เค้าไม่ดูลูกอ่ะ ลูกเค้าจะลงมากินข้าวเย็นกับบ้านเราตลอด ซึ่งเราก็แบบ เอาวะ หยวนๆ แต่ปัญหาคือไม่เคยมาแจ้ง ไม่เคยมาคุย มาบอกล่วงหน้าเลย ทำให้เราแบบจะเตรียมของยังไง
แล้วล่าสุด สุดท้ายนางเพิ่งมีลูกหลง ท้องอีกคน ทีนี้เด็กๆ ก็อุ้มน้องเล็กลงมาด้วย แล้วสองผัวเมียก็สวีวี่วีกันอยู่สองคนตามเคย ทำให้เรารู้สึกว่า ทำไมมีลูกเยอะๆ แต่ไม่เลี้ยงวะ แล้วเราเป็นแค่คนอยู่ใกล้ ไม่ใช่ญาติน่ะ
แต่ตอนนี้ เราขีดเส้นละ คือ เนียนๆ ไม่ให้ลูกๆ เค้าเข้ามาบ้านเราอีก เราอ้างนู่นอ้างนี่ไปเรื่อย ทำไปได้ 3-4 เดือนละ ชีวิตดีขึ้นมาก แต่ล่าสุด นางตัวแม่ก็มาทำฉุนเฉียวใส่เรา ซึ่งเราก็แบบช่างมัน แต่เอาจริงๆ ก็รำคาญ ใจเราก็คิดว่า จะมาไม่พอใจที่เดี๋ยวนี้เราไม่รับฝากลูกหรอ มันไม่ใช่เรื่องของเราซักหน่อย
อยากขอวิธีแก้ความรู้สึกรำคาญในใจเราเอง เอาจริงๆ เราไม่ชอบเวลามาโดยหน้าหงิกใส่โดยที่เราต้องขีดเส้นในสิ่งที่เราต้องขีดเส้น (เพราะบ้านใกล้ เลยเจอบ่อย น่ารำคาญมากค่ะ)