ตั้งแต่เด็กจนโตฝ่ายทางแม่เป็นคนเลี้ยงดูเราค่ะ พ่อกับแม่เลิกกันตั้งแต่ตอนไหนไม่รู้จำความได้ก็อยู่กับแม่แล้ว อาจจะมีไปเที่ยวบ้านพ่อบ้างเพราะฝ่ายพ่อจะมารับไป มีให้เงินบ้างตามปกติของลูกหลานแบบเราๆอ่ะเนาะ แต่พอโตมาทางบ้านแม่ไม่อยากให้ติดต่อกับทางฝ่ายพ่อแล้วค่ะ เขาจะบอกว่าเขาไม่ได้ส่งเสียให้เรากิน ตอนนี้เรามีโอกาสบังเอิญได้ติดต่อกับทางพ่อค่ะ(แอบคุย) แต่ประเด็นคือทางพ่อขอความช่วยเหลือแต่คือเขาโกหกเราแล้วจะเอาผลประโยชน์จากเราไปแต่เขาไม่บอกความจริงกับเรา เรารู้ความจริงอยู่แล้ว เราเลยปฏิเสธไป(เสียใจมากที่เขาขอแต่เรากับให้ไปไม่ได้) แต่ความอึดอัดใจก็คือ อย่างที่บอกเขาก็ให้เงินเรานะมากบ้างน้อยบ้าง ยิ่งตอนนี้เราแอบติดต่อกับเขาเขาก็ให้เงินเรานะคะ ถ้าให้ผลประโยชน์นั้นไป แล้วบ้านแม่รู้เราก็โดนแน่ แต่ปฏิเสธไปยังไงเขาก็พ่อ เราอึดอัดใจจนร้องไห้เลยค่ะ เราผิดไหม เราควรเลือกทางไหนดี มันรู้สึกแย่ไปหมดไม่ว่าเราจะทำวิธีไหน แค่แอบคุยแอบติดต่อก็รู้สึกแย่มากพอแล้ว แต่มาเจอเรื่องนี้แย่เข้าไปใหญ่
-แต่เขาก็คอยถามไถ่มีเงินไหมนู่นี่ทั้งๆที่เขาก็ไม่ได้มีมากมายแล้วก็คือสงสารเขาด้วยแหละค่ะที่เขามาขอเราแบบนี้ก็แสดงว่าเขาก็ต้องการความช่วยเหลือ
-แต่เขาไม่บอกควาจริงเราโดยตรง -แต่ถ้าเราช่วยแล้วที่บ้านนี้รู้เราก็โดนว่าทะเลาะกับแม่ที่เป็นฝ่ายเลี้ยงดูมาอยู่ดี เหนื่อยเนาะเป็นคนกลางเนี่ย เหมือนโดนฝ่ายพ่อดึงแขนซ้าย ฝ่ายแม่ดึงแขนขวาอยู่เลย
อยากจะขอความคิดเห็นของทุกๆคนหน่อยค่ะ เรียบเรียงไม่ดีหรือผิดพลาดก็ขอโทษคนอ่านไว้ด้วยนะคะ
ผิดไหมที่ปฏิเสธ
-แต่เขาก็คอยถามไถ่มีเงินไหมนู่นี่ทั้งๆที่เขาก็ไม่ได้มีมากมายแล้วก็คือสงสารเขาด้วยแหละค่ะที่เขามาขอเราแบบนี้ก็แสดงว่าเขาก็ต้องการความช่วยเหลือ
-แต่เขาไม่บอกควาจริงเราโดยตรง -แต่ถ้าเราช่วยแล้วที่บ้านนี้รู้เราก็โดนว่าทะเลาะกับแม่ที่เป็นฝ่ายเลี้ยงดูมาอยู่ดี เหนื่อยเนาะเป็นคนกลางเนี่ย เหมือนโดนฝ่ายพ่อดึงแขนซ้าย ฝ่ายแม่ดึงแขนขวาอยู่เลย
อยากจะขอความคิดเห็นของทุกๆคนหน่อยค่ะ เรียบเรียงไม่ดีหรือผิดพลาดก็ขอโทษคนอ่านไว้ด้วยนะคะ