คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 4
ครั้งแรกที่เรารู้สึกกับฝ่ายตรงข้าม เราจะสตั้นไปสักพักเลยค่ะ เหมือนโดนมนต์สะกดเลย พอรู้สึกตัวก็รู้เลยค่ะว่าตัวเองชอบคนนี้เข้าแล้ว
หลังจากนั้นเราก็จะยิ้มอยู่ตลอดเลย เหมือนเราแสดงออกมาโดยไม่รู้ตัว พอรู้แล้วก็จะทำนิ่งเฉยไว้ค่ะ
ไม่ค่อยกล้าสบตา จะมองบ้างหลบสายตาบ้าง เคยเผลอทำตาหวานให้เค้าแบบไม่รู้ตัว พอเค้าหลบสายตาเราเท่านั้นแหละ ต้องรีบดึงตัวเองกลับมาเลยค่ะ เดี๋ยวเค้ากลัว 😂
ส่วนใหญ่อาการแบบนี้จะเกิดกับคนที่รู้สึกมากจริงๆค่ะ
หลังจากนั้นเราก็จะยิ้มอยู่ตลอดเลย เหมือนเราแสดงออกมาโดยไม่รู้ตัว พอรู้แล้วก็จะทำนิ่งเฉยไว้ค่ะ
ไม่ค่อยกล้าสบตา จะมองบ้างหลบสายตาบ้าง เคยเผลอทำตาหวานให้เค้าแบบไม่รู้ตัว พอเค้าหลบสายตาเราเท่านั้นแหละ ต้องรีบดึงตัวเองกลับมาเลยค่ะ เดี๋ยวเค้ากลัว 😂
ส่วนใหญ่อาการแบบนี้จะเกิดกับคนที่รู้สึกมากจริงๆค่ะ
▼ กำลังโหลดข้อมูล... ▼
แสดงความคิดเห็น
คุณสามารถแสดงความคิดเห็นกับกระทู้นี้ได้ด้วยการเข้าสู่ระบบ
คุณรู้สึกตัวว่าเริ่ม “เสียอาการ” กับฝ่ายตรงข้าม อาการเป็นยังไง เพราะเหตุการณ์ไหน หรือ เพราะอะไรกันคะ
บางครั้ง บางประโยคของใคร ที่ปลอบโยน แบบละมุน ๆ ให้ซึมซับความห่วงใยมาจากตัวหนังสือ มันก็ทำให้สงบ หลับสบาย
หรือ แค่รับรู้ว่ามีใครคิดถึง แอบหวานใส่ เราก็เสียอาการ เนื้อเต้นตุบ หุบยิ้มไม่ได้
หรือเคยไหมที่ใครมองหน้านิ่ง ๆ เราสตั้นไปสามวิ เสียอาการอย่างแรง คือ จะนิ่งทำไม