เมื่อคืนแม่ผมมีปากเสียงอย่างแรงกับบ้านตรงข้าม(เป็นบ้านทาวเฮ้าส์) เรื่องไม่เป็นเรื่อง ส่วนตัวผมมองแบบกลางคือผิดทั้งคู่ ผมเหนื่อยใจมากๆๆ เหนื่อยกับงานกลับมาบ้านต้องมาเจอเหตุการณ์นี้อีก อยากหนีไปอยู่นอกบ้าน แต่ทำไม่ได้ เพราะต้องดูแลยายที่แก่มากแล้ว(ที่บ้านอยู่กัน3คนแม่ ผม ยาย) 
.
.
แม่กลับเข้าบ้านก็มาเสียงดังใส่ผมอีกยกใหญ่ ผมได้แต่นั่งเงียบ ถ้าพูดอะไรออกไปคือมีแต่กับพังๆๆ แม่ผมเวลาอารมณ์ขึ้นก็ขึ้นสุด ไม่ฟังใครทั้งนั้น ผมเหนื่อยจะพูดด้วย สงสารยายด้วย หมดแรงครับบอกตรงๆ ตอนนี้ดวงตกสุดๆ หันไปทางไหนมีแต่ปัญหาและความเหนื่อยใจ นอนไม่หลับจนต้องกินยา(รักษาอาการแพนิค) อยากหายไปจากตรงนี้ซะตั้งแต่ตอนนี้เลย ขอบคุณที่อ่านครับ แค่อยากระบาย...