สวัสดีครับทุกๆคนผมมีเรื่องอยากจะเล่าและถามความคิดเห็นไปพร้อมๆกัน
ปัจจุบันผมเป็นเกย์รุกครับ..ผมคบกับแฟนมาประมาณสองปีผมมีปัญหาเรื่องนึงที่มันเกิดขึ้นกับตัวผม ณ ปัจจุบันผมเริ่มมีความรู้สึกว่าผมไม่ต้องการที่จะมีเพศสัมพันธ์กับแฟนผมเลย..ตอนแรกผมคิดว่าผมไม่ได้รักเค้าเหมือนเดิมอีกแล้ว..แต่พอเอาเข้าจริงๆมันไม่ใช่เหตุผลนั้นผมยังรักเค้าและอยากใช้ชีวิตและอยากมีเค้าอยู่ในชีวิตในทุกๆวัน..(หรือมันผูกพันธ์)และแฟนก็พยามที่จะเข้าหาผมอยู่บ่อยครั้งซึ่งผมก็รู้ว่าเค้าต้องการในเรื่องเซ็กแต่ผมไม่มีอารมณ์ในเรื่องนั้นเลยและรู้ดีว่าผมทำให้เค้าไม่ได้อีกแล้ว
จนวันนี้ผมรู้สาเหตุที่มันเกิดขึ้นกับความสัมพันธ์นี้จริงๆ..คือผมมีความรู้สึกมาประมาน8เดือนที่ผมไม่อยากมีอะไรกับเค้า...
คือทุกครั้งที่ผมจะมีเซ็กกับเค้าผมไม่มีอารมณ์ทางเพศกับเค้าเลย..ของผมมันไม่ตื่นตัวขึ้นมาเพื่อนที่จะปฎิบัติภาระกิจ..ผมคิดว่าผมเป็นอะไรเหนื่อยจากการทำงานรึป่าวหรือเพราะออกกำลังกายมากไป...แต่เวลามันผ่านมาเรื่อยๆจนปัจจุบันผมรู้ว่าผมไม่อยากมีเซ็กกับเค้า
**ผมกลัวที่ผมจะมีอะไรกับเค้าแล้วของผมมันไม่แข็งตัวและถ้ามันเป็นแบบนี้ไปเรื่อยๆผมก็คิดว่าเค้าต้องรู้สึกแย่แน่ๆ...ผมเลยเลือกที่จะไม่มีอะไรกับเค้าเลยตั้งแต่ที่ผมเริ่มรู้สึกแบบนี้
ผมไม่รู้ว่าผมต้องแก้ไขปัญหานี้ยังไงผมเลยเลือกทางออกแบบนั้นซึ่งผมรู้ว่ามันจะส่งผลในระยะยาวกับความสัมพันธ์...
ปัจจุบันผมรู้ว่าผมไม่สามารถทำหน้าที่รุกได้ดีอย่างที่ผ่านมาหรือไม่สามารถทำหน้าที่รุกได้อีกแล้ว(หมายถึงของผมมันจะแข็งแค่ช่วงแรกและมันก็ไม่แข็งอีกแม่จะเล้าโลมแค่ไหนก็ตาม)
สิ่งที่มันเกิดขึ้นในความคิดผม
ผมรู้สึกว่าตัวเองต้องเป็นผู้ชายในฐานะที่ผมเป็นรุกมาตลอดผมต้องทำตัวเป็นผู้นำและต้องเข้มแข็งตลอดเวลา(แม้ตอนนี้รุกสาวๆจะมีมากมาย)
และแฟนผมก็จะบอกเพื่อนๆเค้าเสมอๆว่าผมนี่มันผู้ชายที่ดีเป็นผัวที่ดีเพี่ยงเพราะการแสดงออกของผมที่มันอาจจะดูผู้ชายแต่ที่จริงผมไม่ได้เป็นผู้ชายขนาดนั้นแต่พอแฟนผมพูดมันกลายเป็นการโดนยัดเยียดความเป็นผู้ชายไปโดยปริยาย
ซึ่งปัจจุบันผมมีความรู้สึกว่าผมอยากมีคดูแล
(ในเรื่องความรู้สึกนะครับ)ผมอยากทำตัวอ่อนแอ..อยากงี่เง่า..อยากให้มีคนคอยดูแลผมในฐานะผู้ชายดูแลผู้หญิง..และเข้าใจในสิ่งที่ผมเป็นอยู่จริงๆ
(ผิดมั้ยที่ผมเป็นแบบนี้) ซึ่งที่ผมกลับไปรุกไม่ได้มันคือเหตุผมนี้..มันไม่ใช่เพราะผมไม่รักเค้าแล้ว
สุดท้ายผมอยากทราบว่าถ้าคนที่ผ่านมาอ่านเรื่องนี้ทุกคนมีความคิดเห็นอย่างไรบ้างกับเรื่องที่ผมได้พิมพ์ไปตอนต้น...ผิดมั้ยที่วันนี้ผมไม่เหมือนเดิมอีกต่อไปแล้วครับ...เพราะความคิดในการที่อย่างจะใช้ชีวิตต่อไปผมอยากเป็นผู้หญิงบ้าง
ขอบคุณที่อ่านจนจบ
ความสัมพนธ์ที่เปลี่ยนไป
ปัจจุบันผมเป็นเกย์รุกครับ..ผมคบกับแฟนมาประมาณสองปีผมมีปัญหาเรื่องนึงที่มันเกิดขึ้นกับตัวผม ณ ปัจจุบันผมเริ่มมีความรู้สึกว่าผมไม่ต้องการที่จะมีเพศสัมพันธ์กับแฟนผมเลย..ตอนแรกผมคิดว่าผมไม่ได้รักเค้าเหมือนเดิมอีกแล้ว..แต่พอเอาเข้าจริงๆมันไม่ใช่เหตุผลนั้นผมยังรักเค้าและอยากใช้ชีวิตและอยากมีเค้าอยู่ในชีวิตในทุกๆวัน..(หรือมันผูกพันธ์)และแฟนก็พยามที่จะเข้าหาผมอยู่บ่อยครั้งซึ่งผมก็รู้ว่าเค้าต้องการในเรื่องเซ็กแต่ผมไม่มีอารมณ์ในเรื่องนั้นเลยและรู้ดีว่าผมทำให้เค้าไม่ได้อีกแล้ว
จนวันนี้ผมรู้สาเหตุที่มันเกิดขึ้นกับความสัมพันธ์นี้จริงๆ..คือผมมีความรู้สึกมาประมาน8เดือนที่ผมไม่อยากมีอะไรกับเค้า...
คือทุกครั้งที่ผมจะมีเซ็กกับเค้าผมไม่มีอารมณ์ทางเพศกับเค้าเลย..ของผมมันไม่ตื่นตัวขึ้นมาเพื่อนที่จะปฎิบัติภาระกิจ..ผมคิดว่าผมเป็นอะไรเหนื่อยจากการทำงานรึป่าวหรือเพราะออกกำลังกายมากไป...แต่เวลามันผ่านมาเรื่อยๆจนปัจจุบันผมรู้ว่าผมไม่อยากมีเซ็กกับเค้า
**ผมกลัวที่ผมจะมีอะไรกับเค้าแล้วของผมมันไม่แข็งตัวและถ้ามันเป็นแบบนี้ไปเรื่อยๆผมก็คิดว่าเค้าต้องรู้สึกแย่แน่ๆ...ผมเลยเลือกที่จะไม่มีอะไรกับเค้าเลยตั้งแต่ที่ผมเริ่มรู้สึกแบบนี้
ผมไม่รู้ว่าผมต้องแก้ไขปัญหานี้ยังไงผมเลยเลือกทางออกแบบนั้นซึ่งผมรู้ว่ามันจะส่งผลในระยะยาวกับความสัมพันธ์...
ปัจจุบันผมรู้ว่าผมไม่สามารถทำหน้าที่รุกได้ดีอย่างที่ผ่านมาหรือไม่สามารถทำหน้าที่รุกได้อีกแล้ว(หมายถึงของผมมันจะแข็งแค่ช่วงแรกและมันก็ไม่แข็งอีกแม่จะเล้าโลมแค่ไหนก็ตาม)
สิ่งที่มันเกิดขึ้นในความคิดผม
ผมรู้สึกว่าตัวเองต้องเป็นผู้ชายในฐานะที่ผมเป็นรุกมาตลอดผมต้องทำตัวเป็นผู้นำและต้องเข้มแข็งตลอดเวลา(แม้ตอนนี้รุกสาวๆจะมีมากมาย)
และแฟนผมก็จะบอกเพื่อนๆเค้าเสมอๆว่าผมนี่มันผู้ชายที่ดีเป็นผัวที่ดีเพี่ยงเพราะการแสดงออกของผมที่มันอาจจะดูผู้ชายแต่ที่จริงผมไม่ได้เป็นผู้ชายขนาดนั้นแต่พอแฟนผมพูดมันกลายเป็นการโดนยัดเยียดความเป็นผู้ชายไปโดยปริยาย
ซึ่งปัจจุบันผมมีความรู้สึกว่าผมอยากมีคดูแล
(ในเรื่องความรู้สึกนะครับ)ผมอยากทำตัวอ่อนแอ..อยากงี่เง่า..อยากให้มีคนคอยดูแลผมในฐานะผู้ชายดูแลผู้หญิง..และเข้าใจในสิ่งที่ผมเป็นอยู่จริงๆ
(ผิดมั้ยที่ผมเป็นแบบนี้) ซึ่งที่ผมกลับไปรุกไม่ได้มันคือเหตุผมนี้..มันไม่ใช่เพราะผมไม่รักเค้าแล้ว
สุดท้ายผมอยากทราบว่าถ้าคนที่ผ่านมาอ่านเรื่องนี้ทุกคนมีความคิดเห็นอย่างไรบ้างกับเรื่องที่ผมได้พิมพ์ไปตอนต้น...ผิดมั้ยที่วันนี้ผมไม่เหมือนเดิมอีกต่อไปแล้วครับ...เพราะความคิดในการที่อย่างจะใช้ชีวิตต่อไปผมอยากเป็นผู้หญิงบ้าง
ขอบคุณที่อ่านจนจบ