เล่าคร่าวๆนะคะ ช่วงนี้เรารู้สึกเหมือนจิตตก เครียดๆ เหมือนซึมเศร้ารึป่าวไม่แน่ใจ เป็นเพราะเรื่องผัวตัวเดียว เรารู้สึกอยากเลิก ไม่อยากแม้แต่จะคุยด้วย เราไม่ได้โกรธหรืองอน แต่มันเหมือนเบื่อหน่ายเหลือเกิน … เรื่องมีอยู่ประมาณว่า เราคบกันมีลูกด้วยกันแล้ว1คน เป็นครอบครัวแล้ว ทั้งสองทำงานด้วยกัน ในขณะที่ผัวมีเงินมากกว่าเรา ทุกอย่าง อาหารการกินผัวออกหมด ซื้อจองจิปาถะออกหมด หรือในบางครั้งเราก็ซื้อเอง(ไม่ว่ากัน) ของบางอย่างที่เราอยากได้ เราต้องซื้อเอง (ปล.เงินเดือนเราได้น้อยกว่าเค้า) ใยบัญชีเค้ามีเงินเยอะ ในขณะที่ในบัญชีเราเงินแค่ไม่กี่พัน เรารู้สึกแย่มากเวลาเราถามเรื่องของขวัญวันพิเศษ หรืออะไรที่เราอยากได้ บางลิ้นบางอัน หรือเรื่องจำเป็นบางเรื่อง (ส่วนมากไม่ค่อยมีหรอก) จะมีแต่ที่อยากได้ให้ลูกมากกว่า ยกตัวอย่างเช่น วันนั้นเราลองพูดหยอกๆว่าอยากสักคิ้ว ขอตังสักหน่อย มันบอกคิ้วก็คิ้วอยู่ๆมาขอเงินกูสัก เราเลยบอกไม่มีตังขนาดนั้น มันบอกอยากสักก็จ่ายเอง ในหัวเราคิด แบบนี้อีกแล้ว(คือเป็นมาบ่อย) เรื่องของขวัญวันเกิดไม่เคยมีให้ พอเราถาม บอกแล้วไหนของขวัญกู แบบนี้เรารู้สึกไม่โอเคเอามากๆ คนเป็นผัวนะ ไม่ใช่แฟน แบบนี้ถือว่าเห็นแก่ตัวมั้ย มันเป็นแบบนี้มานานแล้ว แต่เราแค่ไม่ถือสา เอ้อ!ลืมบอกพวกค่าบ้านไรงี้เราก็ออกช่วยนะ บางทีก็จ่ายค่าไฟ ค่าน้ำช่วยบ้าง แต่คือเราไม่เข้าใจ ลูกกับเมียไม่เคยได้ของที่อยากได้ ในขณะที่ตัวเอง cfพระเครื่อง ซื้ออุปกรณ์แต่งรถ
****เราขอถามแบบนี้ควรไปต่อดีมั้ย เรานึกถึงแต่หน้าลูก แต่ทำไมเรารู้สึกอึดอัดเหลือเกิน****