คือเราอยากลาออกจากโรงเรียนในระบบมากเราเป็นเด็กคนหนึ่งที่ชอบศิลปะชอบดนตรีงานที่ใช้ความสร้างสรรค์มากชอบอิสระด้วย ตอนม.ต้นเราก็เรียนได้แบบกลางๆอะแต่พอขึ้นม.ปลายต้องเปลี่ยนห้องต้องเลือกสายเรียนเราก็คิดหนักจนสุดท้ายเราเลือกสายวิทย์คณิต แล้วเราก็สอบได้ห้องคิงซึ่งเราก็ตกใจมากแต่บอกตัวเองว่าไม่เป็นไรหรอกเราก็พยายามเรียนพยายามคุยกับเพื่อนใหม่ ทุกคนดีนะครูก็ดีแต่เรารู้สึกอยู่ผิดที่ผิดทางมากยิ่งเราเรียนไปเราก็รู้สึกว่าไม่ใช่ตัวเรา จนช่วงโควิดเรียนออนไลน์อยู่บ้านเราก็เกิดอาการแบบซึมมากท้อเหนื่อย เพราะเราก็กดดันตัวเองพยายามถามตัวเองว่าจะเรียนอะไรจะเอายังไงกับชีวิตช่วงเวลาตรงนั้นมันเละมากแย่มากทุกอย่างวุ่นวายไปหมด 
   แต่เราผ่านตรงนั้นมาได้ทุกอย่างที่เราถามตัวเองเราเคลียร์ทุกอย่างได้หมดเลย เรามีเป้าหมายในชีวิต เรามีความฝัน เราอยากจะเรียนคณะเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์เราชอบที่ได้เรียนหลักคิดหลักการแก้ปัญหาภาษาคอม และมันเอาความรู้ไปทำฟรีแลนซ์ก็ได้อยากอยากศึกษาศิลปะเพื่อไปต่อยอดด้วย
   ตอนนี้เราอยู่ม.5 เราคิดอยากลาออกจากโรงเรียน เราเรียนในระบบอยู่และเรียนก็ไปสมัครเรียนกศน.ไว้ตอนม.4 เราอยากที่จะออกมาศึกษาเกี่ยวกับพวกคอมพิวเตอร์โปรแกรมแบะวิชาเรียนเองเพราะเรียนในห้องเราได้ทุกอย่างน้อยมากแล้วยุ่งมากแทบไม่มีเวลาทำอะไรเลย มหาลัยที่เราอยากเข้าใช้วุฒิ กศน.ได้เราเป็นคนไม่ชอบกิจกรรมอยู่แล้วเราจะสอบรอบ3 ถึงเราชอบศิลปะแต่เราไม่ได้เกียดวิทย์คณิตเลยชอบชอบศาสตร์พวกนี้ด้วยซ้ำ เราอยากเรียนเองทำความเข้าใจมันเองเพราะเราเรียนเเบบคนอื่นเราจะช้ามากและเข้าใจยากกว่าคนอื่นเขาแต่ถ้าเรียนแบบวิธีเราเราจะเรียนำด้แบบเข้าใจและเร็วกว่าปกติมาก เรามีแผนสำหรับชีวิตเราอยู่เพราะเราใช้เวลาเป็นปีๆพยายามถามตัวเองจนโดนทุกคนด่าทั้งว่า555 
  
เราอยากเรียนกศน. > เรียนพวกวิทย์,คณิต,ภาษา (พวกที่ใช้ในการสอบรอบ3) >ศึกษาเกี่ยวกับการเขียนโปรแกรม ,พวกคอมพิวเตอร์เทคโนโลยีต่างๆ > เราอยากลองทำงานวาดขายฟรีดูตลาดของฟรีแลนซ์ลองลงงานดู (เราเจอตลาดขายงานลงงานหางานของฟรีแลนซ์และกำลังศึกษาอยู่) > เราอยากศึกษาการลงทุนด้วยเพราเราชอบศาสตร์การคำนวณชอบการวิเคราะห์และชอบเงิน เราจะทำทุกอย่างและเตรียนตัวสอบเข้ามหาลัยเรียนคอมไปด้วยเพราะจะต้องไปเรียนที่มหาจะได้ไม่งงงวย555

สรุปง่ายนะค่อเราจะ        
 เรียนกศน.เอาวุฒิ
 อ่านหนังสือเรียนคอม เอาความรู้
 ไปสอบ
 เรียนศึกษาตลอดไป~

   แต่เราก็ต้องขอพ่อก่อนซึ่งพ่อชอบบอกว่าเรียนให้ได้เกรดสี่นะแต่เราไม่ได้อยากได้เกรดสี่เราอยากทำสิ่งที่เราชอบเราอยากได้เวินมากกว่า และการเรียนจบเกรดสี่ในโรงเรียนไม่ได้หมายความว่าจะประสบความสำเร็จในชีวิตนะเราว่าการเรียนรู้ประสบกาณ์าสำคัญกว่าในเมื่อมีทางที่ดีกว่าคนเดินน้อยกว่าหน่อยทำไมไม่มีใครเลือกเลย
บางที่ครอบครัวมันก็คนละความคิดกันจริงๆ