คืองี้นะคะ เรากับเพื่อนคนนี้อยู่คนละห้องกัน แต่รู้จักกันจากเพื่อนต่อเพื่อนอีกที ตอนแรกไม่คิดอะไรมีอยู่วันนึงมันชวนเราไปดูหนัง เลยทำให้เรารู้สึกไว้ใจมัน แต่ไม่ถึงขั้นคิดจะสนิทขนาดนั้น มันก็ชวนเที่ยวบ่อยๆอยู่นะคะ เกือบสุดสัปดาห์เลยก็ว่าได้ หรือไม่ก็บังเอิญเจอแล้วไปต่อกัน พอวันนี้มันชวนเราไปเดินเล่นที่สวนสาธารณะเพราะมันไม่มีเรียนพิเศษ แล้วก็เป็นวันที่รร.เราสองคนเลิกเร็ว เรากับเพื่อนก็นั่งวินกันไปพอถึงที่ก็เดินหาร้านนั่งเพราะอากาศร้อนมากกก สั่งเครื่องดื่มเสร็จก็ไปนั่งกิน นั่งกินไปสักพักแม่เพื่อนโทรมาบอกว่ากำลังออกจากบ้าน เพราะที่จะนัดกันไว้คือจะไปกินข้าวกันต่อ แต่แม่มันมาก่อน สรุปก็คือเราโดนเทนัดง่ายๆเลยนะคะ เพื่อนบอกให้เรากลับก่อน ตอนนั้นเรารู้สึกเฟลมากๆไม่รู้เป็นอะไรเหมือนกัน คือเพื่อนเป็นคนชวน แล้วก็เทเรา แยกย้ายกันกลับบ้าน ที่บ้านเราไปทำธุระข้างนอก แล้วเราอยู่คนเดียวเลยทักไปบอกมันว่า อยู่เป็นเพื่อนได้ไหม แต่ที่จริงเราก็อยู่คนเดียวได้แหละ แต่ว่าอยากมีเพื่อนคุย แต่มันตอบกลับมาว่าทำไมไม่มาให้เร็วกกว่านี้เพราะว่าคุยกับเพื่อนคนอื่นอยู่ ตอนนั้นเราไม่รู้จะพิมพ์ตอบกลับว่ายังไง ก็เลยพิมพ์กลับไปว่าไม่เป็นไร ที่จริงเรางอนมันเล่นๆ แต่มันน่าจะรู้แหละ แต่ในใจเรามันแบบไม่รู้ดิ อยู่ดีๆก็ร้องไห้อะ งงมาก ไม่รู้เป็นเพราะเราเหนื่อยจากการเรียน หรืออะไรน้ำตามันก็ไหลอะ มีใครเป็นบ้างไหมคะ หรือเรางี่เง่า แต่ก็ไม่ได้ทักไปวอแวมันอะไร เพราะมันก็คิดว่าเราเป็นเพื่อนต่างห้องไม่ได้สนิทขนาดนั้น เพื่อนคนนั้นเป็นคนนิสัยดีคนนึงเลยแหละ แถมเรียนเก่งด้วย เราไม่แน่ใจว่ามันพยายามจะเลี่ยงเรารึป่าว หรือเราคิดมากไปหรอคะ
ร้องไห้เพราะเฟลจากเพื่อน
คืองี้นะคะ เรากับเพื่อนคนนี้อยู่คนละห้องกัน แต่รู้จักกันจากเพื่อนต่อเพื่อนอีกที ตอนแรกไม่คิดอะไรมีอยู่วันนึงมันชวนเราไปดูหนัง เลยทำให้เรารู้สึกไว้ใจมัน แต่ไม่ถึงขั้นคิดจะสนิทขนาดนั้น มันก็ชวนเที่ยวบ่อยๆอยู่นะคะ เกือบสุดสัปดาห์เลยก็ว่าได้ หรือไม่ก็บังเอิญเจอแล้วไปต่อกัน พอวันนี้มันชวนเราไปเดินเล่นที่สวนสาธารณะเพราะมันไม่มีเรียนพิเศษ แล้วก็เป็นวันที่รร.เราสองคนเลิกเร็ว เรากับเพื่อนก็นั่งวินกันไปพอถึงที่ก็เดินหาร้านนั่งเพราะอากาศร้อนมากกก สั่งเครื่องดื่มเสร็จก็ไปนั่งกิน นั่งกินไปสักพักแม่เพื่อนโทรมาบอกว่ากำลังออกจากบ้าน เพราะที่จะนัดกันไว้คือจะไปกินข้าวกันต่อ แต่แม่มันมาก่อน สรุปก็คือเราโดนเทนัดง่ายๆเลยนะคะ เพื่อนบอกให้เรากลับก่อน ตอนนั้นเรารู้สึกเฟลมากๆไม่รู้เป็นอะไรเหมือนกัน คือเพื่อนเป็นคนชวน แล้วก็เทเรา แยกย้ายกันกลับบ้าน ที่บ้านเราไปทำธุระข้างนอก แล้วเราอยู่คนเดียวเลยทักไปบอกมันว่า อยู่เป็นเพื่อนได้ไหม แต่ที่จริงเราก็อยู่คนเดียวได้แหละ แต่ว่าอยากมีเพื่อนคุย แต่มันตอบกลับมาว่าทำไมไม่มาให้เร็วกกว่านี้เพราะว่าคุยกับเพื่อนคนอื่นอยู่ ตอนนั้นเราไม่รู้จะพิมพ์ตอบกลับว่ายังไง ก็เลยพิมพ์กลับไปว่าไม่เป็นไร ที่จริงเรางอนมันเล่นๆ แต่มันน่าจะรู้แหละ แต่ในใจเรามันแบบไม่รู้ดิ อยู่ดีๆก็ร้องไห้อะ งงมาก ไม่รู้เป็นเพราะเราเหนื่อยจากการเรียน หรืออะไรน้ำตามันก็ไหลอะ มีใครเป็นบ้างไหมคะ หรือเรางี่เง่า แต่ก็ไม่ได้ทักไปวอแวมันอะไร เพราะมันก็คิดว่าเราเป็นเพื่อนต่างห้องไม่ได้สนิทขนาดนั้น เพื่อนคนนั้นเป็นคนนิสัยดีคนนึงเลยแหละ แถมเรียนเก่งด้วย เราไม่แน่ใจว่ามันพยายามจะเลี่ยงเรารึป่าว หรือเราคิดมากไปหรอคะ