เราอายุ 28 แล้ว เราเคยมีครอบครัว และมีลูก แต่มาวันหนึ่งเราเลิกกับแฟนด้วยสาเหตุที่เค้าไปมีคนอื่น แล้วก็โสดมาตลอด จนได้รู้จักกับตำรวจคนหนึ่งทางแอฟหาคู่ เราเจอกันครั้งแรกก็ถูกใจซึ่งกันและแต่ยังไม่ได้คบกันเนื่องด้วยเรากลัวการเลิกลา ครั้งแรกที่เจอกันก็มีอะไรกัน แต่ก่อนนี้เราเคยคุยกันมา ปีกว่าแล้ว ทางนั้นไม่ได้มีครอบครัว หรือคนรัก แต่มันมีหลายปัจจัยที่เราคบกันไม่ได้และเราเองที่ไม่พร้อม แต่ไปเที่ยวดูหนัง กินข้าวด้วยกันปกติ แต่นาน ๆ ทีคุยกันถามไถ่กันบ้าง แต่ก็ไม่ใช่แบบแฟนที่ต้องคุยกันทุกวัน เจอกันมีอะไรกัน ตอนแรกเราก็กลัวว่าเราจะรู้สึกกับเค้ามากกว่าที่เป็นอยู่ แต่อาจจะเพราะเราเคยเสียใจมาก่อนทำให้เราเดินหน้ามากกว่าคำว่า FWB ไม่ได้ เมื่อก่อนนาน ๆ ทีเราจะคุยกัน หรือคุยกันเมื่ออยากเจอกันเท่านั้น หลัง ๆ มาจาก ครั้งแรกที่มีอะไรกัน ประมาณ 6 เดือน อีกฝั่งเริ่มทักมามากขึ้น ถามว่าอยู่ที่ไหน ทำอะไร เริ่มต้องคุยกันมากขึ้น จากเมื่อก่อน เริ่มหึงหวงเมื่อเห็นเราโพสต์อะไรแล้วมีผู้ชายมาคอมเม้น (ในระหว่างที่มีเค้าเราก็มีคุยกับคนอื่นบ้าง ในฐานะเพื่อน พี่ และที่ปรึกษา แต่ไม่ได้มีอะไรมากไปกว่าการคุยเลย) แต่อีกฝั่งเริ่มมารับที่ทำงาน เริ่มไปที่บ้านเรา เรารู้ว่ามันก็ดี แต่เราเริ่มที่จะอึดอัด เราเริ่มไม่โอเครกับการกระทำของอีกฝั่ง เราเลวไปหรือป่าว แต่เราก็ไม่รู้ว่าทำไมเราเปิดให้เค้ามากกว่าคำว่า FWB ไม่ได้ อาจเป็นเพราะเราเจ็บจนเรากลัวความสัมพันธ์แบบแฟนไปแล้วหรือป่าว