เราเป็นคนบอกเลิกเเฟนเองค่ะ เพราะมีความรู้สึกว่าเขาเปลี่ยนไป ไม่ค่อยบอกรักเราซึ่งปกติเขาจะบอกรักบอกคิดถึงเราทุกวัน รายงานตลอดว่าทำอะไร ตอนเลิกก็เครียร์กันไม่ค่อยลงตัวเลยค่ะ เขาบอกเราไม่สนใจเขา ไม่บอกรักบอกคิดถึงหรือใส่ใจเขาเลย มันเลยทำให้เขาถอยออกมารักษาความรู้สึกตัวเองค่ะ อันนี้เรายอมรับค่ะเราเป็นคนไม่ค่อยชอบพูดหรือเเสดงออก ตอนเลิกกันเรามารู้สึกทีหลังว่าเรารักเขามากๆ เเละรู้สึกอยากกลับไปคืนดี เราก็เลยกลับไปง้อไปขอโอกาศ อันนี้เป็นครั้งแรกที่ทะเลาะกันจนเลิกแบบนี้ ไม่เคยมีการแอบคุยหรือมีมือที่สามเลยค่ะ เเต่เขาบอกยังไม่พร้อมกลับไปเพราะกลัวว่าจะเป็นเหมือนเดิมเเละเจ็บสุดคือเขาบอกให้เราไปเปิดใจกับคนอื่นที่ดีกว่าเขาค่ะ เขาบอกว่าตอนนี้ไม่พร้อมจะกลับมาหาเราเเละต้องใช้เวลา เเต่ทุกวันนี้ก็ยังคุยเล่นเหมือนเดิมเพียงเเต่อยู่ในสถานะเพื่อนค่ะ ออกไปเที่ยวไปเจอกินข้าวกันได้เหมือนเดิมค่ะ ของสำคัญต่างๆของเขาก็บอกว่าให้เราเก็บไว้ก่อนถ้าเรามีคนใหม่ค่อยคืนให้เขา ไม่มีการบอกรักบอกคิดถึงมีเพียงเเค่ความห่วงใย เราคบกันมาได้2ปีจะ3ปีแล้วค่ะ ตอนนี้ต่างคนต่างทำงานคนละที่แต่ใกล้ๆกันแต่ไม่ได้อยู่ด้วยกัน เเต่ตอนเรียนเราอยู่ด้วยกันเเทบ24ชม.เลยค่ะ  เราอยากรู้ว่า เราควรรอและง้อเขาต่อไปเรื่อยๆไหมคะ หรือเราไม่ควรคาดหวังอะไรเลยคะ  เพื่อนๆมีประสบการณ์คล้ายๆแบบนี้ช่วยมาแชร์กันหน่อยนะคะ