ผมมีรุ่นน้องคนนึงที่เคยซื้อรุ่นนี้มาใช้ ก่อนจะซื้อมันก็มาปรึกษาผมอยู่หลายรอบ ในฐานะที่ขับรถยุโรปยี่ห้อแปลกหายากเหมือนกันอ่ะนะ ส่วนผมก็ตอบอะไรเกี่ยวกับรถยี่ห้อนี้ไม่ได้อยู่แล้วเพราะไม่เคยใช้ แต่ได้แต่บอกไปว่า ถ้าไม่เดือดร้อนเรื่องเงินและชอบจนละวางไม่ได้ก็ซื้อมาลองซะ จะได้ไม่คาใจ ซึ่งถ้าเป็นคนที่บ้ารถชอบรถมากๆ ผมก็แนะนำแบบนี้ไปตลอด แต่ก็บอกให้ทำใจไว้ด้วยนะว่าสิ่งที่เป็น "ความฝัน" มาโดยตลอดเนี่ย วันนึงที่มันเป็น "ความจริง" ขึ้นมา หลังจากนี้ไปมันมีแต่จะเสื่อมคุณค่าทางจิตใจลงไป เพราะเราไม่ได้เอามันไว้บนหิ้งเหมือนเมื่อก่อนแล้ว หรือจะพูดสั้นๆ ว่า ตาสว่าง ก็ได้ 555

สุดท้ายมันก็ซื้อ 156 คันนึงมาใช้จนได้ ช่วงแรกๆ ก็หมดค่าเก็บงาน+เครื่องเสียงไปเป็นแสนเลยแหล่ะ และก็ดูมันมีความสุขดีกับรถในฝันของมัน แต่หลังจากนั้นผมเริ่มได้เห็นรถคันนี้น้อยลงๆ เรื่อยๆ มันจะขับยาริสอีโคคาร์ของแฟนมาแทน หรือไม่ก็ขี่มอเตอร์ไซค์ แทบไม่ต้องเดาเหตุผลเลย รถเสีย

หลังจากที่มันใช้งานมาเป็นปีๆ ผมได้ถามเกี่ยวกับรถคันนั้นอีกรอบก็ได้ความว่า ขายไปละ จริงๆ แล้วพูดคุยกันค่อนข้างเยอะ แต่เหตุผลก็เป็นไปตามที่คาด คือตัวคนเองก็รู้สึกอิ่มและเบื่อไปเอง ส่วนตัวรถก็เป็นตัวเร่งใช้เจ้าของถอดใจเร็วขึ้นเยอะ 555 ขึ้นรถสไลด์ไปหลายรอบ ซ่อมรวมอีกเกือบท่วมราคารถในระยะเวลาที่ถือครองแค่ 2-3 ปีเองมั้ง มันบอกว่าอะไหล่หาได้ไม่ยากเพราะมีคนสะสมอะไหล่อยู่ ถ้าหาตัวหาเบอร์โทรเจอสักรอบก็สบายแล้ว ไม่ว่ารถจะเสียอีกกี่รอบก็โทรสั่งซื้ออะไหล่ที่เบอร์เดิมนี่แหล่ะ (ซึ่งนี่เป็นเรื่องจริง รถยี่ห้อแปลกหายากหลายยี่ห้อ คนนอกอาจสงสัยว่าจะหาอะไหล่ได้ยังไง แต่คนในกลุ่มจะเฉยๆ เพราะไม่ว่าจะกี่ครั้ง แค่โทรหาเบอร์เดิมๆ ก็ได้อะไหล่มาตลอด แต่เราก็จะไม่ค่อยมีอำนาจต่อรองราคาอ่ะนะครับ) เผอิญว่ารถคันนั้นมันต้องสั่งบ่อยไปหน่อย 555 สุดท้ายมันก็ยอมรับนะว่า "ถ้าไม่ซื้อก็ไม่รู้ซะที" และ "ถ้าตอนนั้นยังไม่ได้ซื้อ เผลอๆ ตอนนี้ก็กำลังจะไปซื้อ" อะไรประมาณนี้

ตัวรถเอง ผมก็เคยได้ลองขับอยู่ครั้งนึงตอนที่มันเพิ่งเก็บงานเสร็จใหม่ๆ ถ้าว่าตามตรงก็ไม่ได้รู้สึกถึงความแรงอะไร แต่ที่เด่นชัดมากคือความเตี้ยและแข็ง แข็งจนนึกไม่ออกว่าควรเทียบกับรถคันไหน ผมเคยขับ Mazda 3 BL ก็รู้สึกว่าแข็งตึงตังพอประมาณแต่กับ 156 คันนั้นนี่เกินกว่านั้นไปมาก ไม่รู้ว่าเป็นเฉพาะคันนั้นคันเดียวหรือเปล่า มีอยู่ครั้งนึงที่นัดกันไป จ.ระยองแล้วขับมาเจอกันที่มอเตอร์เวย์พอดีเลยตีคู่กันไปให้ผู้โดยสารทักทายกัน จังหวะขึ้นคอสะพานพอดี ผมเห็นหมาที่ผู้โดยสารหลังอุ้มมาด้วย ถูกดีดลอยขึ้นมาเกือบถึงเพดานรถเลย 555

จริงๆ แล้วผมก็ชอบอัลฟ่าฯ ไม่น้อยเลย แต่เป็นรุ่น 155 กับพวกอัลเฟตต้า-จูเลียตต้า โน่นเลย ชอบตั้งแต่เด็กๆ แต่ในความคิด ณ ตอนนี้คือ ชอบเพราะรูปลักษณ์ภายนอกอาจจะเป็นเหตุผลที่ทำให้เราเลือกที่จะซื้อมัน แต่ตัวรถเองก็ต้อง "ดีพอ" ด้วยถึงจะช่วยเป็นเหตุผลให้เราไม่ขายมันทิ้ง คำว่าดีพอนี่หมายความรวมทั้ง สมรรถนะ อรรถประโยชน์ สภาพรถโดยรวม ความยากง่ายในการใช้งานและการดูแล ฯลฯ รวมๆ แล้วเราต้องสามารถใช้งานมันเป็นปกติให้จนได้และเราต้องรู้สึกแบบนั้นด้วย คือจะหยิบจะจับมันมาใช้จะต้องไม่อิดออดเพราะหวงแหนหรือกังวลไม่กล้าใช้ แบบนี้ถึงจะมีความสุขและอยู่กับมันได้นานครับ

ยังไงก็ขอให้โชคดีครับ