สวัสดีคะชื่อนิวคะ คือเคยทำงานอยู่ที่เเห่งหนึ่งขอไม่เอ่ยชื่อนะคะ เริ่มรู้จักพี่เค้าจากเค้ามาเช่าออฟฟิศในที่ทำงานเรา เลยมีโอกาสได้เจอกัน ก็ไม่คิดไร ไปเจอเฟสเค้าขึ้นฟีดก็แอดไป พี่เค้ารับทันที ก็มีโอกาสทักทายกันหลังเลิกงาน (ตัวเราไม่คิดไร) เพราะเราก็ยังเด็ก เเต่พี่เค้าก็ทักทายเราเรื่อยๆ ใน messenger ช่วงนั้นเราลาออกพอดี (คือมีเเฟนเป็นของตัวเองนี่เเหละ เพราะไม่ได้คิดอะไรกับพี่วิศวะ) เค้าก็ส่งข้อความมาทักทายตลอดสวัสดีปีใหม่ สงกรานต์ แสดงความยินดีที่เรามีลูก เรียนจบ ทุกเทศกาล เค้าอวยพรตลอด เค้าดูสตอรี่ทุกอันเลยที่เราลง เเต่เเล้ววันนึง เราเลิกกะเเฟน วันนั้นเป็นไรไม่รู้พี่เค้าทักมา เลยระบายเต็มที่ เพราะคิดว่าเค้ากะเราคงไม่ได้เจอกันหรอก พี่เค้าย้ายไซร์งานตลอด พี่เค้าก็เลยทักมาคุยด้วยระยะนึง คือเราก็เลิกจริงกลับมาอยู่บ้านตัวเองหางานทำ และก็มีโอกาสคุยกะพี่วิศวะนี่สักพัก (ยอมรับว่าท่องในหัวเสมอว่าพี่ชายๆๆ) ฟ้าเล่นตลก พี่เค้ามาทำงานที่ไซร์งานชลบุรี เราอยู่ปราจีนบุรี มีธุระจะไปลาออกที่มหาลัย พี่เค้าเลยอาสาพาไปลาออกตั้งเเต่นั้นเราคุยกันมาตลอด เเละก็ได้มีโอกาสไปเที่ยวด้วยกัน กินข้าว
จนตอนนี้รู้สึกแล้วว่ามันไม่ใช่พี่ชายเเล้ว ความรู้สึกมันเพิ่มพูลมากขึ้น ทางด้านกายวาจาพี่เค้าดีกะเราตลอด เราสามารถเป็นตัวของตัวเองได้ แต่มีสิ่งหนึ่งที่พี่เค้าไม่เคยทำเลยคือกดไลค์โพสต์เราหรือคอมเม้นเลย คุยกันเป็นเพื่อนกันในเฟส ดูเเต่สตอรี่เราทุกอัน เราเริ่มลังเล แต่ความรู้สึกมันก็ไปละ เค้าไม่มีเเฟนเราพยายามเช็คเเล้ว เค้ากลับบ้านเค้าคอลมาอยู่บ้านกะหลาน อยู่กะเพื่อนคอลมา อยู่ที่ทำงานคอลมาเห็นตลอด สายญาติที่บ้านโทรมารับต่อหน้าเเละเรียกชื่อเรา ให้เค้าได้ยินว่าบอกทางด้วยนะ เช็คทุกทางไม่มีเเฟน แต่ไม่มีสถานะ เเต่หนูก็ไม่เสียใจคะ คิดว่ามีความสุขก็คุยไป แต่มันก็นานเเล้วไม่ให้สถานะสักที มันเหมือนกั๊กกันไว้ปะ ก็อยากให้เปิดเผยบ้าง