สวัสดีค่ะ อยากจะถามความเห็นของแต่ละคนตามหัวข้อเลย
ต้องเล่าตั้งแต่ต้นว่าเราเรียนปวชมา เราเข้าเรียนตั้งแต่ปี64แต่มาจบอีกทีตอนปี65จริงๆควรจบปี64 ปี64ปีนั้นเราติด มผ กิจกรรม2ตัวเพราะคิดว่าแก้ทันตอนเข้ามหาลัย เราได้ปรึกษาแม่ว่าจะเข้ามหาวิทยาลัย อยู่กรุงเทพ แม่เราแนะนำว่าเรียนวิศวะ ตอนนั้นเราก็ไม่รู้ว่าอยากเรียนอะไรก็เลยลงสมัครคณะวิศวะตามที่แม่บอก แต่ลงคนละสาขาที่แม่อยากให้เรียน แล้วเราก็ตั้งใจเรียนพิเศษ แม่เสียเงินไปเยอะมาก ทั้งค่าเครื่องบิน ค่าเรียนพิเศษ ค่ารถ ค่าสอบ ค่าเรียนภาษาอังกฤษตามเพื่อน สุดท้ายเราก็ติดจนได้ แต่เราไม่ได้ไปเรียนเพราะเราแก้กิจกรรมไม่ทัน ตอนนั้นพ่อแม่เราคงเสียใจแหละ เรารู้เพราะเสียใจเหมือนกัน เราเลยทำงานรอแก้กิจกรรม แล้วมาจบตอนต้นปี65 เราก็สมัครเรียนอีกรอบ คณะวิศวะ คนละสาขาคนละ แต่ปีนี้65ไม่ได้สอบเข้า ใช้โควต้า เพราะไม่อยากให้พ่อแม่ผิดหวัง รอบสอง แล้วเราก็ได้เรียนปี1 เราอยู่คอนโดค่าห้อง6800 ต่อเดือน หารกับพี่ที่มาอยู่ด้วย1คน เราเรียนมาได้เดือนกว่าแล้ว รู้สึกว่าตัวเองไม่เต็มที่ ไม่ไหว ไม่ใช่สำหรับเรา เราไม่ชอบคำนวณ เราพยายามคิดมาตลอดว่า เราชอบ พยายามว่าน่าจะผ่านไปได้แม่อุตส่าห์ส่งเรียนแล้ว แต่วิศวะมันต้องใช้เกรดเยอะถ้าจะเข้าทำงาน จากคะแนนสอบแต่ละครั้งของเรา เรากลัวไม่รอด วิชาแคลคะแนน40เราได้0.5 คะแนน อยากจะถอนวิชา แต่ก็ยังมีวิชาอื่นที่ยากเหมือนกัน แล้วถ้าปี2-3ละ จะไหวเหรอ พอคิดไปคิดมา เราอยากเรียนภาษา เราชอบภาษามาตลอด เราชอบตั้งแต่เราอยู่ปวช แต่เราไม่รู้ตัว เพื่อนที่โรงเรียนเคยทักว่าทำไมดูชอบภาษานะ ตอนนั้นเราแค่ตอบไปว่า เราอยากมีภาษาติดตัวไว้ เวลาไปดูหนังสือเราจะหยิบพวกภาษาติดมือมา เวลาเราไม่ทำไรเราก็จะเข้าดูพวกภาษา แบบไม่รู้ตัว เราพูดกับแม่เรื่องนี้แต่แม่ดูไม่อยากให้เราซิ่ว ให้ติดเอฟแล้วเรียนใหม่ แต่เรามองว่าเสียเวลา ยายเราบอกว่าถ้าไม่ไหวก็ถอยออกมาก่อนแล้วเอาใหม่ ถ้าไม่ได้ชอบคำนวณก็เรื่องคณะอื่น พี่ชายเราบอกว่าเราทำให้พ่อแม่เสียใจมาเยอะทั้งเรื่องเรียนเรื่องเงิน แล้วยังไปใช้ชีวิตที่กรุงเทพอีก จะเอายังไงก็คิดเอง เรารู้มาตลอดว่าพ่อแม่ผิดหวังมาก เราอยากเรียนจบ ทำงาน อันที่จริงตอนแรกว่าจะไม่เรียนด้วยซ้ำแต่พ่อแม่บอกว่าเพื่ออนาคตของตัวเองเราเลยลงวิศวะ ตามที่แม่บอก ตอนนี้เราไม่ไหวจริงๆ เราทำให้พ่อแม่ผิดหวังอีกแล้ว
เรียนในคณะที่ไม่ชอบ เพื่อพ่อแม่
ต้องเล่าตั้งแต่ต้นว่าเราเรียนปวชมา เราเข้าเรียนตั้งแต่ปี64แต่มาจบอีกทีตอนปี65จริงๆควรจบปี64 ปี64ปีนั้นเราติด มผ กิจกรรม2ตัวเพราะคิดว่าแก้ทันตอนเข้ามหาลัย เราได้ปรึกษาแม่ว่าจะเข้ามหาวิทยาลัย อยู่กรุงเทพ แม่เราแนะนำว่าเรียนวิศวะ ตอนนั้นเราก็ไม่รู้ว่าอยากเรียนอะไรก็เลยลงสมัครคณะวิศวะตามที่แม่บอก แต่ลงคนละสาขาที่แม่อยากให้เรียน แล้วเราก็ตั้งใจเรียนพิเศษ แม่เสียเงินไปเยอะมาก ทั้งค่าเครื่องบิน ค่าเรียนพิเศษ ค่ารถ ค่าสอบ ค่าเรียนภาษาอังกฤษตามเพื่อน สุดท้ายเราก็ติดจนได้ แต่เราไม่ได้ไปเรียนเพราะเราแก้กิจกรรมไม่ทัน ตอนนั้นพ่อแม่เราคงเสียใจแหละ เรารู้เพราะเสียใจเหมือนกัน เราเลยทำงานรอแก้กิจกรรม แล้วมาจบตอนต้นปี65 เราก็สมัครเรียนอีกรอบ คณะวิศวะ คนละสาขาคนละ แต่ปีนี้65ไม่ได้สอบเข้า ใช้โควต้า เพราะไม่อยากให้พ่อแม่ผิดหวัง รอบสอง แล้วเราก็ได้เรียนปี1 เราอยู่คอนโดค่าห้อง6800 ต่อเดือน หารกับพี่ที่มาอยู่ด้วย1คน เราเรียนมาได้เดือนกว่าแล้ว รู้สึกว่าตัวเองไม่เต็มที่ ไม่ไหว ไม่ใช่สำหรับเรา เราไม่ชอบคำนวณ เราพยายามคิดมาตลอดว่า เราชอบ พยายามว่าน่าจะผ่านไปได้แม่อุตส่าห์ส่งเรียนแล้ว แต่วิศวะมันต้องใช้เกรดเยอะถ้าจะเข้าทำงาน จากคะแนนสอบแต่ละครั้งของเรา เรากลัวไม่รอด วิชาแคลคะแนน40เราได้0.5 คะแนน อยากจะถอนวิชา แต่ก็ยังมีวิชาอื่นที่ยากเหมือนกัน แล้วถ้าปี2-3ละ จะไหวเหรอ พอคิดไปคิดมา เราอยากเรียนภาษา เราชอบภาษามาตลอด เราชอบตั้งแต่เราอยู่ปวช แต่เราไม่รู้ตัว เพื่อนที่โรงเรียนเคยทักว่าทำไมดูชอบภาษานะ ตอนนั้นเราแค่ตอบไปว่า เราอยากมีภาษาติดตัวไว้ เวลาไปดูหนังสือเราจะหยิบพวกภาษาติดมือมา เวลาเราไม่ทำไรเราก็จะเข้าดูพวกภาษา แบบไม่รู้ตัว เราพูดกับแม่เรื่องนี้แต่แม่ดูไม่อยากให้เราซิ่ว ให้ติดเอฟแล้วเรียนใหม่ แต่เรามองว่าเสียเวลา ยายเราบอกว่าถ้าไม่ไหวก็ถอยออกมาก่อนแล้วเอาใหม่ ถ้าไม่ได้ชอบคำนวณก็เรื่องคณะอื่น พี่ชายเราบอกว่าเราทำให้พ่อแม่เสียใจมาเยอะทั้งเรื่องเรียนเรื่องเงิน แล้วยังไปใช้ชีวิตที่กรุงเทพอีก จะเอายังไงก็คิดเอง เรารู้มาตลอดว่าพ่อแม่ผิดหวังมาก เราอยากเรียนจบ ทำงาน อันที่จริงตอนแรกว่าจะไม่เรียนด้วยซ้ำแต่พ่อแม่บอกว่าเพื่ออนาคตของตัวเองเราเลยลงวิศวะ ตามที่แม่บอก ตอนนี้เราไม่ไหวจริงๆ เราทำให้พ่อแม่ผิดหวังอีกแล้ว