สวัสดีค่ะ เราอายุ 21 ปี นะคะ ก่อนอื่นต้องบอกก่อนว่า ไม่ว่าจะไปที่ไหนๆ หรือไม่ว่าจะคุยกับผู้ใหญ่ท่านไหนๆ ซึ่งเป็นการคุยครั้งแรก แต่เรารู้สึกว่าผู้ใหญ่หลายๆท่านเมตตาเรามากๆค่ะ เหมือนกันว่าคุยกันครั้งแรกแล้วเขายิ้มตาม พอหลังจากนั้น ก็มีคำชมที่ท่านพูดกับผู้ใหญ่ท่านอื่นว่า เรียบร้อยจัง นิสัยดี อะไรประมาณนี้ค่ะ (เราไม่ได้แอบฟังนะคะ แต่แค่เดินผ่านแล้วบังเอิญได้ยินค่ะบางครั้งสถานที่ราชการ หรือร้านขายของทั่วไป ที่เพื่อนเรามา discussed บอกว่าพี่ร้านขายของนี่พูดไม่ดี คุณลุงปณ.พูดไม่ดี แต่กลับกันเราบอกเพื่อนว่า เค้าไม่เคย เลยนะ แบบพี่เค้าพูดดีชวนคุยตลอด เราจึงถามพี่ที่สนิทว่า หนูก็ไม่รู้ว่าหนูเป็นอะไรนะคะ แต่เวลาไปคุยงานกับผู้ใหญ่ หรือไปงานเลี้ยง งานปกติ ไปโรงพยาบาล หรือตามร้านขายของทั่วไป พี่คนร้านขายของ พี่พยาบาล หรือผู้ใหญ่ท่านที่มีฐานะดีอยู่แล้ว หนูรู้สึกว่าเขาเมตตาหนูมาก หนูรู้สึกว่าเหมือนได้รับความรักอะไรประมาณนี้ค่ะ พี่เราตอบว่า เขาบอกเราเป็นเด็กน่าเอ็นดู ครั้งแรกที่พี่เจอเรา เขาอยากดูแลเราเลยค่ะ (พี่เป็นผญ.นะคะ) แล้วพี่เราก็บอกว่าเราเป็นคนที่เห็นครั้งแรก ก็รู้สึกว่าเป็นคนน่าเอ็นดูเลยจริงๆ และส่วนตัวเราก็รู้สึกแบบนั้นจริงๆค่ะ เราเป็นเด็กธรรมดาคนหนึ่งเลยค่ะ
ขอยกตัวอย่างสถานการณ์นะคะ
1. มีคุณป้าคนหนึ่งที่บังเอิญรู้จักกัน เป็นคนจีนค่ะ มีลูกเป็นคุณหมอ 4 คน แต่คุณป้าเอ็นดูเรามาก เราทำงานร่วมกันคุณป้าประมาณ 1 สัปดาห์ แต่ระหว่างช่วงที่ทำงานเราก็มีขนมติดมือไปฝากคุณป้าบ้างนะคะ และอีกครั้งคือตอนที่จะจบงานดีลกันค่ะ ระหว่างทำงานความสัมพันธ์ราบรื่นดีค่ะ พอจบงานดีลเราก็กลับไปใช้ชีวิตของเรา แต่ผ่านมาประมาณ 2 เดือน คุณป้าโทรมาหาเราว่าเราอยู่คอนโดไหม พอดีว่าจะผ่านไปแถวนั้น เลยจะเอาขนมวันสารทจีน และซื้อขนมไปฝาก และทุกวันนี้คุณป้ายังทักไลน์ถามเราเรื่องสารทุกข์ ความสุข ต่างๆ สบายดีไหม บลาๆค่ะ ความรู้สึกเราก็นับถือท่านเป็นญาติผู้ใหญ่ท่านหนึ่งเลยค่ะ เราสงสัยว่าความจริงคุณป้าท่านรวยมากๆ ท่านไม่จำเป็นต้องสนใจเราเลยก็ได้ด้วยซ้ำ แต่ท่านกลับมีน้ำใจเมื่อจะผ่านยังแวะเวียนมาหา เรายังรู้สึกโชคดีมากๆค่ะ
2. เรามีโอกาสไปงานวันเกิดของน้องค่ะ (น้องที่รู้จักกันผ่านคนรู้จักของเรา) แต่ญาติผู้ใหญ่ของน้องคือขับรถมารับเราถึงคอนโดค่ะ เพื่อให้เราไปงานเลี้ยงวันเกิด ในงานก็พบปะผู้ใหญ่หลายๆท่าน ระหว่างร่วมกันเราก็รู้สึกเกร็งๆค่ะ แต่ทุกคนเฟรนลี่มากๆค่ะ มีแต่เราที่เกรงมากๆเองค่ะ พอเราจะกลับ ผู้ใหญ่ที่งาน เขาพูดว่าน่ารักมาก เรียบร้อยมากๆ สวย อีกหลายๆคำค่ะ แต่เราแค่บังเอิญเดินผ่านแล้วได้ยิน แล้วมีพี่คนหนึ่งที่เป็นหมอ เค้าบอกว่า เราน่ารักมากๆ เรียบร้อยมาก ตั้งใจเรียนนะ อะไรประมาณนี้ค่ะ พี่เค้าเทคแคร์ดีมากๆ ถึงพี่เค้าจะเป็นคุณหมอ แต่เค้าไม่ถือตัว และยังถามเรื่องเรียนบลาๆ จนผ่านไปสองสามวัน คุณยายของน้องได้ติดต่อเรามาว่า ไว้ว่างๆมาทานข้าวที่บ้านนะ เดี๋ยวให้พี่…..ไปรับ เราก็แบบเกรงใจและตกใจมากๆค่ะ (เราพึ่งเคยไปบ้านของคุณน้าครั้งแรก)

ปล. เราเป็นคนที่ตัวเล็ก สูง<155 cm. หนัก 42-43 ผิวขาว พูดเพราะ แต่งตัวเรียบร้อยมากๆค่ะ (เพื่อนบอก)
แต่เรามั่นใจว่าเราพูดจาไพเราะ รู้จักกาลเทศะ ขี้เกรงใจมากๆค่ะ แต่เราพูดไม่เก่งเลย เลยไม่มีท่าทีที่จะบอกว่าพูดเป็น เข้าหาเป็นอะไรแบบนี้ไม่มีเลยค่ะ เพราะเราแทบไม่พูดเลย ขี้อาย มีมารยาท ค่ะ

จึงอยากรู้ว่า ในมุมมองพี่ๆที่เป็นผู้ใหญ่ น่ารักน่าเอ็นดู มีลักษณะเป็นแบบไหนคะ (อยากรู้มากๆค่ะ)

ทำไมหนูถึงเป็นคนที่น่ารัก น่าเอ็นดู ในสายตาของผู้ใหญ่ หรือคนอื่นๆนะคะ หนูอยากรู้เพื่อที่จะได้ให้คงสิ่งนั้นไว้ต่อๆไปได้ค่ะ

ขอขอบคุณพี่ๆทุกท่านนะคะ 💗