กาลเวลาเปลี่ยนไป
ชาติภพก็หมุนเวียน
จิตใจคนก็แปรเปลี่ยน
เจ้าเองก็คือกัน
วางความแค้นลงเถอะ
ทุกมื้อนี้เวรกรรมก็ตามสนองพวกเขาแล้ว

ข้านี้แหละเวรกรรมที่จะตัดสินโทษมัน หลีกไป

เทพมเหศักดิ์มีเมตตามาช่วยโปรดสัตว์ไม่ให้เจ้าแม่ทอหูกต้องมือเปื้อนเลือดมากไปกว่านี้

แต่จิตเจ้าแม่ทอหูกยังไม่หายแค้น จึงไม่อาจละวางได้ คิดเป็นศาลเตี้ยต่อไป

เผอิญว่าเจ้าแม่อยู่ไกลจากลำโขง ฤทธิ์เดชอ่อนลงจึงพ่ายและเจ็บหนักจากพลังเทพมเหศักดิ์ ต้องไปกินเลือดฟื้นพลัง

พระเอก บุญเรือน บัวผันจึงอาศัยนั่งท้ายกะบะมาสด้าแฟมิเลียที่เคนขับและทองมีนั่งมา เร่งรุดไปถึงรพ.หนองคาย ในอ.เมืองได้

เพียงแต่ เครื่องวัดการเต้นหัวใจใหม่เกินยุค
และเครื่องวัดออกซิเจนที่นิ้ว รพ.ตจว.ยังไม่มีใช้
ขนาดรพ.เอกชนบางแห่งในกทม.ยังเคยเห็น

ยังดีที่ขวดน้ำเกลือเป็นโหลแก้ว

พระเอกทำงานที่ศิริราชก่อนย้ายมาบ้านนางคอย แนะหมอเจ้าของไข้ให้ตรวจละเอียด
แต่ผลแล็ปบอกว่าปกติ
ค่าต่างๆอยู่ในเกณฑ์ดี
ขนาดให้นอนรพ.เพื่อดูอาการ ก็ไม่พบอาการใดๆ จนพระเอกเป็นงง


เนื่องจากน้าบุญเรือน มีอาการชัก ต่อมาเห็นภาพหลอน ว่าเห็นผี เจ้าแม่ มาเอาชีวิต

จากการเก็บตย.คนไข้ที่หัวใจวาย แล้วทำให้ฟื้น นับพันรายของนายแพทย์ฝรั่ง ที่แคว้นเวล

75% จำอะไรไม่ได้
25% จำได้ แบ่งได้ดังนี้
เห็นตัวเองลอยออกนอกร่าง ในห้องที่ตนหัวใจวาย เห็นสิ่งแวดล้อมต่างๆ

good trip เห็นสิ่งสวยงาม มีความสุข สบาย ไม่อยากกลับ

bad trip เห็นความมืด สลัว น่าหดหู่ เสียงโอดครวญ ไม่อยากอยู่

สิ่งน่าแปลกใจจากกลุ่มตัวอย่างคือ

คนที่ได้ good trip บางคนเป็นคนติดยา นิสัยไม่ดีแบบตีหัวหมา ด่าแม่เจ๊ก

คนที่ได้ bad trip บางคนเป็นคนดีเช่น บาทหลวง หมอ

กลไกการไปgood หรือbad trip จึงมีความซับซ้อน ไม่ตายตัว

สิ่งที่เหมือนกันของคนที่ตายแล้วฟื้นจากกลุ่มตัวอย่างคือ

พวกเขาไม่หวาดกลัวความตาย เพราะไม่ได้เจ็บปวด
เคยเป็นคนขี้เกียจกลายเป็นคนขยัน
ไม่คิดสะสมอะไรมากมาย มุ่งหาความรู้ใส่ตัว


คัมภีร์ทางศาสนาที่อธิบาย การตายของมนุษย์ คือ คัมภีร์มรณะศาสตร์ของทิเบต

จากตย.ที่ดร.เอียน สตีเวนสัน เก็บข้อมูลมา
มีเด็กชื่อระวี ชังกร่า ชาวอินเดีย ระลึกชาติได้ว่า ชาติที่แล้วถูกฆ่าตาย จากนั้นหลังวันที่ระวีตายไปแล้วห้าเดือน  ระวีได้เกิดใหม่เป็นเด็กออกจากท้องแม่

ระยะเวลา5เดือนจากวันที่ตายจนถึงวันที่ระวีคลอด
สอดคล้องกับคัมภีร์อัลกุรอ่านว่ส
ทารกจะมีวิญญาณเมื่อเดือนที่4แล้ว

ร่างทารกเมื่อสามเดือนแรกในท้องแม่ มีแต่ร่างไม่มีวิญญาณ
พอเข้าเดือนสี่ วิญญาณจะเข้าร่าง ทารกจึงมีชีวิต

อริสโตเติ้ลว่า ชีวิตทารกเริ่มในเดือนที่สี่

มีคำบอกเล่าจาก แม่เด็กว่า ฝันว่ามีเด็ก ได้แหวน กำไร ของมีค่า หลังจากท้องไปแล้วระยะหนึ่ง

ซึ่งตรงกับรายงานของแพทย์ฝรั่งบันทึกไว้ เรียกว่า ประสบการณ์เฉียดตาย หรือ near death experience ที่พ่อพระเอกทำวิจัยค้างไว้

พระเอกจึงคิดว่าสาเหตุของโรคของน้าบุญเรือนน่าจะมาจากจิตใจ
จึงไปค้นรายงานที่หมอประเวชบันทึกไว้ และอ่านรายงานการรักษาทางจิตของ ซิกมันด์ ฟรอยด์


พระเอกจึงเทียวไปบ้านบัวผันเพื่อขอทำการสะกดจิต โดยบัวผันยอมเป็นหนูลองยารายแรก

ผลการสะกดจิต ไปกระตุ้นความทรงจำของจิตใต้สำนึก
บัวผันจึงระลึกอดีตชาติเมื่อพันปีก่อนได้

นั่นคือ ศึกชิงอำนาจในเวียงหล้าหนอง และการชิงรักหักสวาท

อดีตชาติ ณ เวียงหล้าหนอง

หนองคาย เป็นชื่อที่รู้จักสมัยร.5
แต่เดิมชื่อหล้าหนอง เป็นนครรัฐที่ขยายตัวมาจากร้อยเอ็ด ซึ่งมีปราสาทหินหลายแห่ง เช่น
กู่กาสิงห์ สมัยบาปวน
ปรางค์คู่ สมัยบายน

เวียงหล้าหนอง จึงปกครองโดยพวกขอม
เมื่ออุปราชค้ำฟ้ายึดอำนาจอัญญาหลวงมุงเมือง
ขุนแสนเมืองเป็นผู้ก่อการ
โดยมีอัญญานางศรีอุษาคอยวางแผน

การสำเร็จโทษด้วยท่อนจันทร์จึงเกิดขึ้น ให้สาสมกับโทษานุโทษที่บ้านเมืองทุรยศ
ไพร่ฟ้าสมณชีพราหมณ์ได้ยากเข็ญใจ

และยังประหาร ทรมาน บ่าวไพร่ ข้านายเก่าที่กระด้างกระเดื่อง

พอน้าบุญเรือนดวงตก บรรดาเจ้าทุกข์ที่ยังไม่ไปผุดไปเกิดจึงล้อมหน้าล้อมหลัง บอกบุญไม่รับ เพราะอยากเอาคืนให้สาสมก่อน


ในละคร น่าจะให้พระธาตุหล้าหนองเป็นศูนย์กลางเมือง แทนปราสาทหิน


เวียงหล้าหนองแต่เดิมอยู่ติดริมโขง แล้วถูกแม่น้ำกัดเซาะตลิ่งจนเวียงล่มไป คงเหลือแต่พระธาตุกลางน้ำ จะปรากฏวันเดียวในหน้าแล้ง ซึ่งเป็นช่วงที่น้ำโขงตื้นที่สุด
พลังของเหล่าภูตพรายจึงถดถอยไปด้วย


พิธีแห่ขันหมากเบ็ง เป็นพิธีสักการะพระธาตุประจำปี
โดยมีฟ้อนรำหางนกยูง ซึ่งใช้ฟ้อนหลักเมือง


ในละครฟ้อนรำหางนกยูง มีวงบรรเลงแคน ฆ้อง กลอง เล่นเพลง ลาวแพน


ฉากลมเวรัมภา เสียงพูดกันใช้การพากษ์ทับในห้องอัด
คุณภาพเสียงดี ไม่ลอย


พระธาตุหล้าหนองในละคร ทำสมมุติขึ้น
กัญญานางทอหูกเคยไปฆ่าตัวตายถวายเป็นพุทธบูชา แต่ขุนแสนเมืองห้ามไว้ทัน


ขุนแสนเมืองเคยเห็นพระธาตุของพระอริยะ ลอยไปสถิตย์อยู่ยอดพระธาตุ ในพิธีบรรจุพระธาตุ มีพราหมณ์ทำพิธี


พระธาตุหล้าหนองมีอยู่จริง แต่สร้างสมัยล้านช้าง
กองโบราณคดีใต้น้ำเคยดำสำรวจ แต่กระแสน้ำแรงมาก จึงไม่สามารถขุดค้นส่วนยอดพระธาตุได้

บันทึกฝรั่งสมัยพระนายณ์ ใช้ชื่อว่า ปิรามิดแห่งลำน้ำโขง


เจ้าแม่แก้วพิมพา อยู่สวรรค์ดาวดึงส์ หรือเป็นผีฟ้าอยู่เมืองแมนแดนสวรรค์ ในคติดั้งเดิมของคนไท

ผีฟ้าจึงมีอิทธิฤทธิ์มากกว่าเจ้าแม่ทอหูกที่บำเพ็ญตบะสายดำ


คงต้องติดตามกันต่อไปว่าเรื่องราวจะเป็นอย่างไร

สำนวนบทเจรจาคำโบราณ รับอิทธิพลจาก  
ศ.ดร.สุเนตร ชุตินธรานนท์
อดีตอาจารย์ประจำภาควิชาประวัติศาสตร์ คณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย 
ผู้เขียนบท สุริโยไท,นเรศวร

นักแสดงสามท่านที่เคยร่วมแสดงหนังและละคร ค่ายพร้อมมิตรมาก่อน
จึงแสดงสีหน้า ท่าทาง คำพูด ได้ลื่นไหล น่าชมน่าฟัง

ท้ายนี้ผิดพลาดประการใด ผู้เขียนต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ ขอบคุณครับ