ตามหัวข้อเลยค่ะ ตอนแรกเราเป็นเพื่อนกับคนๆนึงผ่านไปประมาณ 2อาทิตย์กว่าก็เริ่มชอบกันจนสุดท้ายตัดสินในคุยและคบกัน คบกันได้ปะมาณเดือนเกือบๆสองเดือนเขาก็มาบอกเลิกเราด้วยเหตุผลอะไรก็ไม่รู้แต่ก็ถือว่าจบกันด้วยดีค่ะ เวลาก็ผ่านไปอาทิตย์กว่าๆแล้วและเรายังรู้สึกว่าเขาก็เป็นคนที่สนิท ไว้ใจและเชื่อใจเขาที่สุดในห้องแล้วก็ว่าได้แถมนั่งใกล้กันทำให้คุยกันบ่อย อาจจะด้วยความสัมพันธ์ที่เคยเป็นด้วยกันมา ตอนนี้ก็เป็นเพื่อนที่ดีต่อกันค่ะ คุยเล่นกันแบบปกติมากๆ ปกติจนเพื่อนบางกลุ่มในห้องไม่รู้ว่าเลิกกันแล้ว แล้วเราเป็นคนที่กับคนบางกลุ่มพอยิ่งสนิทจะยิ่งเกรงใจซึ่งเขาก็คือหนึ่งในคนประเภทนี้สำหรับเรา บางครั้งก็เลยไม่อยากเรียกเขาว่า  จะเรียกเธอก็ไม่ได้ จะเรียกชื่อก็เรียกแค่ตอนขึ้นประโยคประมาณว่าเรียกหรืออะไรประมาณนี้แต่พอเรียกชื่อตอนระหว่างสนทนาเราก็รู้สึกแปลกๆอีก ถ้าจะเรียกเหมือนที่เขาเรียกเราก็ไม่ได้เพราะเขาไม่เรียกแต่เลี่ยงที่จะให้สรรพนามเช่น ถ้าเขาพูดกับเพื่อนเขาอาจจะพูดว่า แล้วแต่ดิ แต่ถ้าพูดกับเราเขาอาจจะพูดว่า แล้วแต่(เลย/ครับ) แล้วเราก็พยายามเลี่ยงการใช้สรรพนามเหมือนกันแต่บางประโยคมันไม่ได้จริงๆเลยอยากรู้เราควรเรียกเราว่าอะไร แล้วปกติทุกคนเรียกเพื่อนผู้ชายว่าอะไรบ้างคะ ทั้งนี้เราอาจจะเรื่องมากเองต้องขออภัยไว้ก่อนนะคะ😅