สวัสดีค่ะ ตอนนี้เราอายุ 18ย่าง19 เพิ่งจบม.6ไม่นาน ทำงานประจำอยู่ ซึ่งเราประสบปัญหา คือว่าช่วงวันที่23/8/65เรามีการเลิกกับแฟนที่คบมา1ปีกว่า รู้สึกเสียใจมากๆจนกลายเป็นคนไม่สติ กินข้าวไม่ได้ นอนไม่หลับประมาน3วัน วันที่4ก็ดีขึ้นบ้างนิดหน่อย ตอนนี้คือไม่รู้จะเอายังไงต่อกับชีวิต มันกระทบไปถึงหน้าที่การงาน เพราะพอไม่มีสติการทำงานก็เริ่มผิดพลาด ไม่ค่อยมีแรงในการทำงาน สื่อสารไม่รู้เรื่อง ขออนุญาตเล่าถึงเหตุที่ทำให้เสียใจนะคะ คือตอนแรกคบกันทาได้ปีนิดๆเขาก็เริ่มมีอาการแปลกๆ เริ่มมีความลับอะไรบางอย่าง แต่เราก็ไม่ก้าวก่ายอะไรแต่ก็มีความอยากรู้อยู่ในใจ ก็จะทดๆไว้ในใจว่าเอ้อ ผ่านไปซักพัก เดี๋ยวค่อยถาม เพราะเราทำงานอยู่ที่เดียวกัน มีไปมาหาสู่กันบ่อยๆ แต่ไม่ได้พักอาศัยอยู่ด้วยกัน จนมาวันนึงช่วงเดือนมิถุนายนเขาได้ไปพยายามข่มขืนเพื่อนเราวนบ้านของเรา ณ ตอนนั้นเราไม่ได้อยู่บ้าน เราออกไปทำงานก่อนเขา เขาก็ไปรับเพื่อนคนนี้มาบ้านเราอยู่แบบ2ต่อ2เลยทำให้เกิดการพยายามข่มขืนขึ้น แต่ตอนนั้นผู้หญิงไม่ได้ยอมเพราะเขาก็มีแฟนอยู่แล้ว แฟนก็อยู่ที่ทำงานเดียวกัน ซึ่งเป็นทั้งเพื่อนที่โรงเรียนและเพื่อนที่ทำงาน ทุกคนทำงานที่เดียวกันหมด ตอนนั้นเราโกรธจนตัวสั่น และเสียใจมากๆที่เขาทำลงไปแบบนั้น แต่เราก็ไม่ได้เลิกกันนะคะ จนฝ่ายหญิงไปแจ้งความ เรื่องมันก็เหมือนจะจบ แต่ตัวแฟนฝ่ายหญิงเกิดการโมโห เพราะปกติแล้วไปไหนมาไหนด้วยกันแบบ2คู่บ่อย เนื่องจากฝ่ายหญิงเป็นเพื่อนเรา แฟนฝ่ายหญิงได้ทำการขับรถมอไซค์มาฟันแฟน(เก่า)เรา ตอนนั้นเราเลือกที่จะอยู่ข้างแฟน(เก่า)เรา เพราะไม่ได้เลิกกัน เราเลือกที่จะให้โอกาสเขาเพราะเขามาสารภาพกับเราว่าเขาทำลงไปเพราะเขาชอบฝ่ายหญิงมาตั้งแต่ช่วงคบกับเราใหม่ๆ เขาบอกเราว่า เขาแค่ชอบ พออยู่2ต่อ2ก็เกิดการขาดสติ เราก็ให้อภัยที่เขามาสารภาพ แต่ด้วยการที่เราให้อภัยเขา เราก็เสียเพื่อนไปถึง2คน คือตัวฝ่ายหญิงและแฟนเขา แล้วแฟน(เก่า)เราเลือกลาออก เป็นเราที่อยู่เผชิญหน้ากับคนที่เขาเคยชอบมาโดยตลอดกับคนที่ทำร้ายแฟนเรา ก็ได้มีการไปแจ้งความแฟนฝ่ายหญิงกลับเนื่องจากเขาทำร้ายร่างกายแฟนเรา เราเป็นคนพาไปกับพ่อแม่ของแฟนและหัวหน้าที่ทำงาน ช่วงนั้นเราเทียวไปๆมาๆโรงพักเกือบทั้งอาทิตย์ ซึ่งเราจะบอกว่า เราเป็นแค่เด็กอายุ18 ไม่คิดว่าตัวเองจะต้องมาเจออะไรที่หนักหนาขนาดนี้ ความแย่หรือรุนแรงไม่ได้เกิดขึ้นกับตัวเราโดยตรง แต่มันกระทบเราในทุกๆทาง ตัวทั้ง2คดีจบด้วยการเอา2บ้านมาคุยกันสุดท้ายก็ยอมความทั้ง2ฝ่าย เพราะต่างคนต่างก็ผิดคนละแบบ ตอนนั้นเราก็ติดต่อกันตลอด เขาก็มีมาหาเราเป็นช่วงๆแต่ไม่ได้ทำงาน เราก็ยังไว้ใจให้เขาอยู่บ้านเราคนเดียวได้ เขาก็มีเงินเดือนเข้ามาเดือนสิงหาเป็นเดือนสุดท้าย ก็เลยมีไปหาสมัครงาน ได้งานนึงที่เป็นเหมือนงานที่ต้องไปต่างจังหวัดบ่อยๆเขาก็ไม่ทำด้วยการให้เหตุผลเราว่า"เดี๋ยวหายไปก็มีคนร้องไห้" เขาก็มีงานจ๊อบเล็กๆกับทางบ้านบางวันพอได้วันละ400-500 แต่พอเขามาอยู่กับเราเขาก็ไม่ได้ทำตรงนั้น เพราะบ้านเราอยู่ไกลกันพอเขามาบ้านฝั่งนู้นก็ไม่ได้มาตามไปทำงาน พอผ่านมาถึงเดือนนี้ช่วงต้นเดือนเขาไม่มีเงินเลย เราก็เต็มใจเลี้ยงทุกอย่าง จ่ายให้ทุกอย่าง จ่ายค่าข้าวให้ทุกมื้อที่มาอยู่ด้วยกัน จนเขากลับไปอยู่บ้านช่วงวันที่10 เพราะเราติดโควิด อยู่ๆเขาก็ทำตัวแปลกๆ หายบ่อย เล่นเกมตลอดเวลา แล้วเรามีรหัสเฟสเขาโดยที่เขาไม่รู้ตัวนะคะว่าเรามีเราก็ไปเห็นแชทที่เขาถามเพื่อนเรื่องดิสคอร์ดเหมือนต้องการคุยกับหลายๆคนเขาก็ปรึกษาเพื่อน อันนี้เรายอมรับว่าล่วงล้ำพื้นที่ส่วนตัวของเขา ปกติเราไม่ทำ แต่พอเกิดเหตุการณ์แย่ๆนั้นเราก็ไม่ไว้ใจเขาอีกเลย ทำให้เราต้องการบางอย่าฃมาป้องกันตัวเอง ก็คือรู้รหัสเฟสเขา ซึ่งเขาไม่รู้นะคะว่าเรารู้ จนเราเริ่มสงสัย เราเลยถามเขาว่าทำไมอยู่ดีๆถึงมีดิสคอร์ด ไปได้มาจากไหน คุยกับใคร เขาก็บอกว่าเพื่อนเล่นเกม เขาก็เคยมาล็อคอินเกมไว้ในเครื่องเรา เราก็ไปดูประวัติการเล่นเขาก็เล่นกับผู้หญิงคนนึงทุกวัน สร้างห้องเล่น2คน ปกติแฟนเราขี้อายมากนะคะ ไม่ค่อยคุยไม่ค่อยสุงสิงกับใคร แต่อยู่ดีๆก็ได้เล่นเกมกะคนๆหนึ่ง ซึ่งมันเป็นเกมต้องสื่อสาร เราก็เลยสงสัยว่ากำลังโดนนอกใจอีกรอบรึเปล่า ช่วงเราหายโควิดเขาก็ไม่ยอมมาหาเราเลย เราก็ตื้อๆๆ จนถึงวันที่28เขาก็ตัดสินใจทักมาหาเรา ให้เราทิ้งเขาไป ให้เราปล่อยเขาไป เราก็ทำใจไม่ได้ ร้องไห้ฟูมฟาย กินไม่ได้นอนไม่หลับ ยื้อเขาทุกวิธี จนเขาขอเรา ให้เราเลิกยื้อ ซึ่งก่อนหน้าที่เขามาพูดแบบนี้ เราเคยถามเขาว่า ห่างกันซักพักมั้ย ช่วงที่เขาหายไปอ่ะค่ะ แบบหายไปเล่นแต่เกม แต่ตอนนั้นยังไม่รู้นะคะว่าเขามีดิสคอร์ดผู้หญิง แค่รู้สึกไม่โอเคเวลาเขาไม่ให้ค่า เราพิมพ์ไป10ประโยค เขาตอบแค่ อือ เราก็รู้สึกว่ามันบั่นทอนความรู้สึก แต่เป็นเขาเองที่เลือกไม่ไปไหน แต่สุดท้ายมาให้เราปล่อยเขาไป คือช่วงวันที่เลิกกันใหม่ๆ เราไม่เข้าใจอะไรเลย ว่าเราตรงไหนอะไรยังไงบ้าง เขาก็ไม่ได้เหตุผลบอกเรา แค่บอกให้เราปล่อยเขาไป พูดแค่ว่าไม่อยากให้เราเสียใจ พอผ่านมา3-4วัน เราก็เข้าไปดูแชทเขาคุยกับเพื่อน ว่าเขาเล่นเกมกับผู้หญิงคนหนึ่งจริงๆ ติดต่อกันจริงๆ แต่เราไม่รู้ว่าช่องทางไหนที่เขาติดต่อกัน เพราะแฟนเราไม่เล่นไอจี ก็อาจจะเป็นไลน์ เราก็สงสัยว่าได้มาได้ยังไง คุยนานแค่ไหนแล้ว เกิดเป็นการโดนนอกใจถึง2รอบในเวลาใกล้กัน เราโมโหสุดขีด โพสด่าลงเฟส เพื่อนเขาแคปไปให้เขาดูเขาก็ด่าเราให้เพื่อนฟัง ว่าเราน่ารำคาญ งี่เง่า ทำให้เขาอึดอัด วันนั้นเราก็ตัดสินใจทักไปถามเลยนะคะ ว่ามีคนใหม่แล้วหรอ เพิ่งเลิกกัน4วันอ่ะนะ เขาก็ว่าเรา ว่ามันไม่ใช่เรื่องของเราเลยเพราะจบกันไปแล้ว เราก็บอกว่า เราแค่สงสัยเราอยากรู้ความจริง เขาก็ด่าเรา บอกเราว่า เราทำแบบนี้ทำให้เขาเกลียดเรา เพราะวันที่เลิกกันตอนแรกเขาบอกว่ายังอยากเป็นเพื่อนกับเราอยู่ แล้วเขาก็เมินเราไปเลย ตอนนี้เราไปต่อไม่ถูกเลยค่ะ ทางไหนก็มืดไปหมด คนข้างกายข้างใจก็ไม่มี เพื่อนก็ไม่เหลือ ใจตอนนี้อยากบล็อคเขามากๆ แต่เขายังไม่ได้มาเอาเสื้อผ้าที่บ้านเราไป มันจะติดต่อกันไม่ได้เราก็เลยรอไปก่อน ให้เขาด่าเราเหยียบย่ำใจเราเล่นๆ เพราะสุดท้ายเรารู้แล้วว่าผู้หญิงที่เขาเล่นด้วย คือคุยกันอยู่จริงๆ เราไปต่อไม่ถูกมากๆ อารมณ์ความรู้สึกแปรปรวนไปหมด เขาทำให้เรารู้สึกว่า พอเขาไปเราก็ไม่เหลือใครเหมือนโลกทั้งใบพังลงมา มันก็ยังไม่ถึงกับอยากฆ่าตัวตาย แต่ก็มีคิดๆไว้ในบางที เพราะเรารู้สึกไม่เหลืออะไรเลยจริงๆ ท้อไปหมดทุกทาง รู้สึกแย่ไปหมดทุกอย่าง ขนาดเขาเกลียดเราแล้วเรายังลืมเขาไม่ได้เลย