เราเป็นออทิสติกอ่ะค่ะ อาการไม่เยอะมาก น่าจะระดับประมาณแอสเพอร์เกอร์ได้ ถ้าให้เห็นภาพก็คล้ายๆซีรี่ย์ทนายอูยองอูที่เพิ่งจบไปไม่นานมานี้ ซึ่งก็จะมีความเด๋อๆด๋าๆ เข้าสังคมพอได้แต่ไม่เก่ง เราก็มีบุคลิกโดยรวมคล้ายๆนาง แต่ในความเด๋อ ความอ๊องของเราแอบซ่อนความ bitchy อยู่ใช่ย่อย 

-คนเป็นออทิสติกนอกจากอาการมาตรฐานแล้วบางคนยังมีพฤติกรรมอีกหลายอย่างที่แปลกๆ ซึ่งเราก็มีค่ะ จริงๆแล้วเราเป็นผู้ชายค่ะ ตอนเด็กๆเราจะมีความอึดอัดมากที่ต้องพูดครับ อึดอัดที่ต้องทำกิจกรรมที่ต้องถอดเสื้อเป็นเวลานานๆเพราะเราอายหัวนมซึ่งผิดวิสัยเด็กผู้ชายทั่วไป มีอะไรนิดหน่อยก็ร้องไห้ตลอด แต่ก็ไม่มีใครสังเกตด้วยความที่ตอนเด็กเราดูเป็นเด็กขี้อาย ไม่กล้าแสดงออกอยู่แล้วด้วย จะมากล้าแสดงออกมากขึ้นหลังจบ ม3 เรายังเล่นของเล่นแบบเด็กผู้ชายทั่วไป แต่พอขึ้นมต้นเราถูกบูลลี่หนักมากๆจนเริ่มคิดว่ากรูเป็นผู้ชายแท้ๆไม่ไหวแล้วก็เลยเริ่มแสดงพฤติกรรมที่ตรงข้ามกับเพศตัวเองมากขึ้นเรื่อยๆตามอายุที่ขึ้น ซึ่งเอาจริงๆเราก็แอบให้ความสนใจในส้นสูงและชุดสวยๆเวลาเดินห้างมาแต่ไหนแต่ไรแล้วปัจจุบันแต่งหญิงเต็มตัวแล้ว แต่ก็ไม่ได้รู้สึกว่าอยากเป็นผู้หญิงขนาดนั้น แค่รักในการใช้เสื้อผ้า ข้าวของเครื่องใช้และทรงผมแบบผู้หญิงเฉยๆ แต่ก็ไม่มีความรู้สึกชอบผู้หญิงในเชิงชู้สาวเลย คือชอบในมุมมองที่เห็นผู้หญิงสวยๆ เห็นนางงามเป็นไอดอลไรงี้ กลับกันเราดันมามีความรู้สึกหวั่นไหว ใจเต้นกับผู้ชายแทน
-ส่วนใหญ่แล้วคนที่เป็นออทิสติก ถ้าไม่มีอารม meltdown หรืออาละวาดก็จะเป็นคนที่สุภาพ นอบน้อมมากๆ พูดจามีหางเสียงทุกครั้ง คำหยาบคายอย่าหวังที่จะได้ยินจากเด็กออทิสติก แต่เราค่อนข้างตรงข้ามกันเลยค่ะ เราเป็นคนที่ปากคอค่อนข้างร้าย ไม่ค่อยยอมคน ปากปีจอ ใช้คำหยาบจนค่อนข้างติดเป็นนิสัยเนื่องจากประสบการณ์ถูกกลั่นแกล้งจากเพื่อนนรกสมัยมอต้นทำให้เราต้องแข็งแกร่งมากขึ้นเพื่อความอยู่รอด จนบางครั้งอาจจะดูก้าวร้าวไปหน่อย
-คนที่เป็นออทิสติกแทบจะไม่เข้าใจเรื่องศัพท์วัยรุ่นแปลกๆ เรื่องทางเพศ เรื่องใต้สะดือหรือภาษาลูเลย แต่เราใช้ศัพท์พวกนี้จนติดปากและสามารถพ่นภาษาลูได้ประมาณนึงเลย แต่ก็ไม่ค่อยพูดกับครอบครัวหรือเพื่อนเท่าไหร่เพราะไม่ค่อยเข้าใจ ภาษาลูเราเลยจะใช้พูดกับเพื่อนที่เป็นกะเทยด้วยกันมากกว่า
-ปกติคนที่เป็นออทิสติกจะเป็นคนที่แต่งตัวแนวเรียบร้อยๆ ปกปิดร่างกายมิดชิดมากๆ แม้แต่กระดุมคอก็ยังติด แต่เราค่อนข้างที่จะมีสไตล์ที่กลับกันเลยเพราะเราจะชอบแต่งตัวค่อนข้างเปรี้ยว จัดจ้านจนคนปกติบางคนดูเรียบร้อยไปเลย ชอบใส่พวกเดรสสั้นสายเดี่ยวหรือเกาะอก ชอบแต่งหน้าจัดเต็มระดับที่อีกนิดก็นางโชว์แล้ว เวลาไปทะเล ไปว่ายน้ำก็ใส่ชุดว่ายน้ำแนวเซ็กซี่ๆ แต่ส่วนใหญ่เราจะแต่งเซ็กซี่ไม่มากนักจนพ่อแม่ช็อค จะเซ็กซี่เต็มสูบไปเลยก็นานๆที แต่ด้วยลุคเราเป็นแบบนี้ทำให้หลายๆคนมองเราไม่เหมือนเป็นออทิสติกเลย
-คนที่เป็นออทิสติกส่วนใหญ่จะไม่กินเหล้า ซึ่งปกติเราก็ไม่ค่อยกิน แต่ก็เคยกินเหล้าบ้างเวลามี event แต่ก็เป็นการเอาเหล้าผสมน้ำอัดลม 1:5 เพื่อไม่ให้ปวดหัว แต่ก็เคยมีอยู่ครั้งนึงที่เรากินเหล้าจนเมาแบบสุดๆ เป็นวันที่เราทะเลาะกับที่บ้านหนักมากจนเราหนีออกไปนั่งกินค็อกเทลในผับ แต่ที่ดูร้ายคือเราโทรตามพ่อมาจ่ายค่าค็อกเทล พอพ่อมาถึงผับเราก็มีสภาพเมาแอ๋ไปเลย พ่อกับแม่และน้องสาวเล่าให้ฟังว่าเป็นการเมาขนาดเห็นว่าพ่อเป็นรุ่นพี่ที่ทำงานที่เราแอบชอบอยู่ เราเมาขนาดที่จะจับพ่อปล้ำเลยทีเดียว แถมยังตะโกนแม่กับน้องว่าอย่ามาแย่งผัวกรู ตื่นมาเราอ้วกกระจายแถมแฮงค์ไปทั้งวันอีก เป็นอะไรที่แรงเกินเด็กออทิสติกไปมาก แต่ยังมีอย่างอื่นที่แรงกว่านี้อีกค่ะ
-เราเคยแกล้งเพื่อนค่ะ แล้วแกล้งค่อนข้างแรงด้วย โดยการที่เราชงน้ำหวานใส่โซดา พร้อมทั้งผสม"น้ำ้วม" ลงไปด้วย กว่าเพื่อนจะมารู้อีกทีก็เป็นเดือนๆ แต่ก็ไม่ได้โกรธอะไรเรามาก แค่อึ้งกับความร้ายเงียบ เหตุการณ์นี้มันเกิดขึ้นตั้งแต่เรายังไม่จบมปลายซึ่งมันก็ไม่ต่ำกว่า 5-6 ปีมาแล้ว อีกอย่างเรากับเพื่อนในกลุ่มก็ค่อนข้างที่จะหยอกกัน เล่นกันแรงๆอยู่แล้ว ซึ่งช่วงแรกที่อยู่ด้วยกันเราก็ร้องไห้เพราะความเล่นแรงของนางอยู่ไม่น้อย พออยู่มาสักพักตบะของเราก็ค่อนข้างแกร่งขึ้นทำให้เรากล้าเล่นแรงๆมากขึ้น แต่เพื่อนกลุ่มนี้ก็ถือว่าเป็นเพื่อนที่ดีจนมาถึงทุกวันนี้แม้จะไม่ค่อยได้คุยกันบ่อยด้วยหน้าที่การงาน

เอาจริงๆ เราว่าเรายังตกใจในความแรงของเราที่บรรยายมาทั้งหมดเลยค่ะ หลายอย่างคือตรงข้ามกับพฤติกรรมของเด็กออทิสติกส่วนใหญ่โดยสิ้นเชิง แรงในระดับที่คนปกติทั่วๆไปบางคนยังดูซอฟและสุภาพกว่าเรามากกก

ปล เราอยากถามทุกคนว่าเราน่าจะเป็นแบบไหนมากกว่า ระหว่างเด็กออทิสติกที่มีพฤติกรรมบางอย่างคล้ายกะเทย หรือว่า กะเทยที่เป็นออทิสติก(แบบอ่อนๆ)