ทำไงดีครับแบบนี้

เริ่มแรกเลยนะครับผมพิมผิดไปขอโทษด้วยนะครับ เรียนมาน้อยครับ
ผมทำงานมาสิบปีตอนนี้อายุ35แล้วครับ
ผมมาเจอความรักครั้งที่2น้องเค้าอายุ25
ครับทำงานที่เดียวกันช่วงเวลาที่คบกันผมรักเค้ามากครับโทรหาทุกคืนครับ เจอกัน ทุกวันทำงานที่เดียวกันผมเป็นคนขับรถ
CEO น้องเค้าทำงานออฟฟิตครับผมครึ่งวันก็เลิกงานแล้วพอเลิกงานผมก็จะขี่มอไซไปออฟฟิตไปเจอน้องทุกวัน
จ ศ นะครับ เสาร์ อาทิตย์ไปเที่ยวกันบาง
และแล้วน้องก็บอกผมว่าจะไปเรียนและทำงานที่เมืองนอก ใจผมไม่อยากให้ไปครับแต่ผมก็บังคับใจน้องเค้าไม่ได้ ก่อนจะไปน้องก็บอกว่าพี่ไม่ต้องรอหนูเปิดใจบาง
ตอนนั้นผมบอกว่าเปิดให้น้องนี้แหละผมก็ไม่ได้คึดอะไร ผมคึดแค่ว่าไปเมืองนอกส่งข้อความหากันก็ได้ โทรหา กันก็ได้ 1ปี เอง ไปได้1เดื่อนก็โทรคุยปกตินะครับพอเข้าเดื่อนที่สองน้องก็บอกอีกรอบเปิดใจบาง ผมก็เหมือนเดิมจนน้องเขาก็บอกว่า
คุยได้ เหมือนเดิม จนน้องได้งานร้านอาหาร เรียนเสร็จก็ต้องไปทำงานเลยเลิก
งานก็ เที่ยงคืน ตีหนึ่ง ช่วงนั้นผมโทรไปบ่อยมาก ส่งข้อความไปบ่อยมาก ผมคึดน้อยเกินไปครับว่าน้องเรียนหนักทำงานอีก แต่ผมติดตาม ig น้องอยู่ เห็นว่าไปกินข้าวกับเพื่อนมีเวลาว่างผมเป็นคนโทรหาตลอดครับน้องไม่เคยโทรหาผมสักครั้งเลยครับ ส่งข้อความไปสองวันอ่านที
ผมก็คึดว่าคงทำงานหนักเลยไม่มีเวลา
แต่ใน ig ก็ถ่ายรูปกันมีเวลาผมก็คึดว่าคงเหนื่อยจากงานก็คงไปเที่ยวบางไรบาง
แต่ผมเห็นรูปใน ig ครับ รูปหนึ่งน้องจ็บ
เพื่อนที่เรียนด้วยกันไม่ช่ายคนไทยนะครับ เห็นแล้วยอมรับเลยว่าโกดมากครับ
ผมบล็อกเฟด ig เลย แต่ผมก็ทำใจไม่ได้
ครับก็เลยทักไปถาม ใน messenger น้อง
บอกว่าจูบไม่โดนอย่ามาปัญญาอ่อน น้อง
ไม่เคยพูดกับผมแบบนี้มาก่อนครับ แต่ผม
ก็ให้อภัยครับ หลังจากนั้นผมส่งข้อความไปหลายรอบมากจนน้องบอกว่าจะบล็อก
แต่ก็ไม่เคยบล็อกเลย จนผมก็ไม่กล้าโทร
ไปแล้วครับ ผมเลยบอกขอแค่ส่งข้อความไปนะ นานๆทีนะ น้องบอกโอเค ผมก็ไม่รู้
ตัวผม เป็นอะไร ครับ ล่าสุดผมส่งข้อความ
ไป สบายดีไหม เรียนเป็นไงสอบผ่านไหม
น้อง ถามว่า พี่อ่ะสบายดีไหมผมก็ส่งรูปผมไปให้ดู น้อง ถามอีก มีแฟนยังละผมก็ไม่รู้หมายความว่าไง ผมถามกลับไปว่ามีแฟนยัง น้องตอบมานะครับ ไม่มี เบื่อ ลำคาญ
ผมก็ไม่เข้าใจอีก  เพื่อนๆช่วยบอกผมทีครับ
ผมทำไงดีครับน้องไปได้4เดื่อนแล้ว ผิด
ที่ผมไหมครับโทรหาบ่อยเกินไปส่งข้อความเกินไปช่ายไหมครับ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่