คบแฟนคนนี้มาได้ 9 เดือนแล้วครับ แรกๆก็โอเคดี ใส่ใจเรา แต่พอเกิดเรื่องที่แฟนไปเจอข้อความมือถือกับคนคุยเก่าๆก่อนหน้าจะคบกับเขาแล้วไม่ได้ลบออก เขาก็ไม่พอใจและขอให้ลบการติดต่อทั้งหมด ซึ่งเราก็ทำให้
หลังจากนั้นผ่านไปสามเดือนเริ่มมีปัญหาใหม่ แฟนมักจะยกเอาเพื่อนสนิทของเราคนหนึ่ง ขึ้นมาพูดบ่อยๆ ว่าในอดีตเราเคยดูแลเพื่อนคนนี้ดีอย่างนั้นอย่างนี้ แล้วทำไมไม่ทำแบบนี้กับเขาบ้าง ผมก็บอกไปว่า ต่างเวลา ต่างปัจจัยกัน จะให้มาทำเหมือนกันมันก็ไม่ได้หรอก ผมรู้สึกรำคาญ เลยพูดออกไปว่าจะไปพูดถึงทำไมนักหนา เขากลับหาว่าผมไปปกป้องเพื่อนซะอีก ผมก็บอกไปตามเรื่องว่าไม่ใช่ แล้วมันก็ทำให้เขามองผมว่า เป็นคนไม่ยอมรับความผิดตัวเองอีกซึ่งผมก็ไม่ขอโทษจริงๆล่ะ ผมรู้สึกว่าที่เคยเป็น มันก็ไม่ได้เลวร้ายอะไร เพราะผมมองว่ามันเป็นอะไรที่ผ่านมาเเล้ว

พอเวลาผ่านไป แฟนผมเอาเรื่องนี้มาทะเลาะบ่อยมากขึ้น ผมจึงยอมตัดขาดกับเพื่อนคนนี้ ทั้งที่คบกันมาเกินสิบปี แต่แฟนผมยังไม่พอใจเเค่นั้น เขาบอกให้ผมคิดใหม่ ว่าจะไม่จบแค่นี้ สุดท้ายผมก็ต้องขาดจากคนที่เกี่ยวข้องกับเพื่อนผมคนนี้ เพื่อที่จะแน่ใจว่า จะไม่กลับไปคุยอีก

เรื่องมันเหมือนจะดีขึ้น แต่เราก็มาทะเลาะกันในเรื่องที่ไร้สาระมากๆ เช่น บางครั้งผมทำงานหนักมากๆติดกันหลายชั่วโมง แล้วขาดการติดต่อไป พอมีเวลาที่ได้พักหายใจ ผมก็จะไถเฟสบุ๊คเล็กน้อยเพื่อเป็นการผ่อนคลาย แต่ทำให้แฟนผมโกรธจัด ต้องบอกแบบนี้จริงๆ เพราะเขาจะโวยวายทันทีว่า ผมไม่ยอมโทรหาเขา เเล้วเขาจะส่งข้อความมาต่อว่าผมแต่มักจะเป็นเวลาที่ผมไม่สะดวกตอบจริงๆ จะทิ้งข้อความ แค่บรรทัดสองบรรทัด มันคุยไม่รู้เรื่องจริงๆครับ แต่คำถามที่ได้ มักจะวนอยู่กับคำว่าคุยกับคนอื่นอยู่หรือเปล่า ผมได้ตั้งคำถามกับเจตนาที่เขาชอบถามผมแบบนี้ว่าทำไม เขาก็บอกว่าเขาอยากรู้เรื่องราวของผม ว่าทำอะไร รอบข้างมีอะไรเกิดขึ้น เเต่ฟังเเล้ว อ่านเเล้วมันไม่ใช่ เขายังคิดยึดติดกับคำว่านอกใจ พอวันไหนผมแสดงอาการไม่พอใจสิ่งนี้ รับร้องได้เลยว่าเรื่องยาวแน่นอน เขาหัวแข็งมาก และมองว่าผมเป็นต้นเหตุให้เกิดเรื่องนี้ เขาบอกไม่ไว้ใจผม

แฟนผมมักจะคิดเสมอว่า ผมไม่ให้ความสำคัญ เพราะเขาจะยกตัวเองขึ้นมาเปรียบเทียบผมเสมอ ว่าสิ่งต่างๆรอบตัวผม เขาใส่ใจจำ แต่ผมมักจะลืมอะไรแบบนี้ตลอด ไม่ใช่ไม่อยากจำนะ แต่ปริมาณที่จำได้อย่างเช่นแฟนผมบอกเจ็บคอตอนเช้า แต่ตอนเย็นผมก็ลืม เพราะด้วยมีอะไรให้ต้องจัดการกลายๆอย่าง โดยเฉพาะเรื่องงาน ผมยอมรับว่าตัวเองเป็นคนที่ถ้าโฟกัสสิ่งใดอย่างเดียวอยู่ ผมก็จะลืมสิ่งอื่นไปเลย ในสภาวะแบบนี้ ผมไม่สามารถจะโพกัสเรื่องเงินเรื่องงานหลังสิ่งอื่นๆได้เลย

ผมไม่พอใจการกระทำของแฟนผมอยู่บ่อยๆ ผมมองว่าเขาละเมิดสิทธิของผมเกินไป อย่างเช่นการเล่นเกมส์กับเพื่อนเขาจะขอเข้ามากลุ่มแชทเสียงด้วย ผมถึงจะเล่นเกมส์ได้ ผมรู้สึกอึดอัดใจมาก สุดท้ายวงก็แตก เพราะมีเพื่อนไปดึงสมาชิกทีมที่เป็นผู้หญิงเขามาในกลุ่ม ทำให้แฟนผมด่าผมหยาบคายมาก หาว่าผมเป็นคนขี้โกหก ว่าจะไม่มีผู้หญิงมาเล่นเกมด้วย แล้วใครมันจะไปรู้ล่ะ คนอื่นก็มีสิทธิ์ดึงเพื่อนเพศไหนก็ได้นี่

วันไหนเหตุการณ์สงบๆ ถ้าเขาอารมณ์ไม่ดี เขาจะเอาความบกพร่องเล็กๆน้อยๆของผม มาระเบิดอารมณ์ใส่ เช่น ไม่ยอมเชื่อสิ่งที่เขาพูด ไม่เเจ้งเขาไม่ยอมเล่ารายละเอียดเวลาผมคุยกับบุคคลที่สาม ซึ่งหลายครั้งมันคือเรื่องส่วนตัวเรื่องงาน หรือแค่ทักทายกันตามมารยาท ผมจำได้ไม่หมดหรอกครับ  แต่เขาก็ชอบพูดเสมอว่า ผมปิดบัง

มีหลายๆเหตุการณ์บานปลายจนมีการใช้ความรุนแรงซึ่งผมขอไม่เอ่ยถึง เพราะต่างคนจะดูเสียหายไปมากกว่านี้เหตุผลมาจากการแอบเช็คโทรศัพท์ของผม ที่เพียงเเค่คุยงานกับเพื่อนร่วมงานผู้หญิง แล้วไม่ได้บอกเขา ก็เลยเถิดจนเกิดความรุนแรงที่ผมเองก็คาดไม่ถึง

ผมว่าเขาดูจะวิตกจริตมากเกินไปแล้ว ผมควรปรับตัวยังไงบ้างครับ ล่าสุดนี่หนักแล้ว ผมเอาโทรศัพท์เข้าไประหว่างถ่ายหนักในห้องน้ำ เขาบอกว่าผม มีเจตนาปิดบังซ่อนเร้น และบอกให้ผมรับผิด เข้าเฟสครั้งไหนก็หาเรื่องทะเลาะ รหัสเเชทเกมส์ก็ยึดไปออนไลน์เครื่องของแฟนเเล้ว นี่เขาต้องการอะไรจากผมกันเเน่ครับ