ตอนเราอยู่ม.1เรามีเพื่อนสนิทใหม่อยู่คนนึง เธอเป็นคนที่เราใส่ใจเเล้วเธอใส่ใจเราเรารักเธอมากตอนจบม.1ตอนปิดเทอมก็คุยกันทุกวันผ่านเเชทโทรบ้าง เล่นเกมด้วยบ้าง พอเราขึ้นม.2เพื่อนย้ายห้อง เริ่มคุยกันน้อยลง เพื่อนเริ่มไม่ทักเราไม่ค่อยตอบเเชททั้งๆที่ออนอยู่ ความจริงแล้วเพื่อนสนิทเราไปมีเพื่อนใหม่โดยที่ม่ได้เล่าให้เราฟัง เรารู้สึกเสียใจมากร้องไห้ตลอด เรารู้สึกไม่มีเขาไม่ได้  เมื่อก่อนต้องบอกฝันดีกันทุกคืน หลังๆไม่มีเเล้ว
ตอนนี้เราม.3 ก็เริ่มกลับมาคุยกันมากกว่าตอนม.2 แต่ไม่เยอะเท่ากับตอนเเรกๆ เราบอกฝันดีเพื่อนทุกคืนเเต่เพื่อนไม่เคยบอกกลับ เราก็รู้ค่ะว่าเราคิดมากไปเอฃเพื่อนอาจจะไม่ว่าง
เราเเอบคิดว่าเราชอบเพื่อนสนิทรึป่าว เพราะเวลาที่ไม่มีเพื่อนเราอยู่ไม่ได้ทำอะไรก็คิดถึงตลอดเวลาเลยอยากจะเล่าเรื่องในชีวิตประจำวันให้ฟัง ตอนนี้เราสับสนมาก เราเเค่ไม่เข้าใจความรู้สึกตัวเอง เพื่อนเราเป็นผู้หญิงเราก็เป็นผญ. จริงๆเเล้วเราชอบผช.นะคะเเต่เราเเค่รู้สึกว่าสิ่งที่เราทำกับเพื่อนมะนเหมือนคนเป็นเเฟนกัน😹 คำถามคือ เรามีใจให้เพื่อนหรือว่าเราเเค่ทำในสิ่งที่เพื่อนหลายๆคนทำ