หน้า 1
บ่วงวิมาลารีวิว หน้า ๑ ตอนที่ ๔ ตอนที่ ๑
บทสนทนาเริ่มต้นย่อหน้าแรก
ขอโทษนะคะอันนี้คือ บ่วงวิมาลา หรือ จําเลยรัก กันแน่เนี่ย. พระเอก ลักพาตัว นางเอก จับตัวเธอไปอยู่ในเกาะส่วนตัวฃองเขา ทรมานเธอ ใจร้ายกับเธอ และตกหลุมรักกับเธอบนเกาะนั้นในเวลาต่อมา มันเป็นพล็อตคลาสิคมากของ จําเลยรัก.
"เชย, มากเลยคะหนู."
เปิดเรื่องมาวิมาลาก็ถูกกระชาก ลากถูเจ็บตัว ไปนู่น ไปนี่ เหมือน สิ่งของ, วิมาลาเป็นมนุษย์นะ ไม่ใช่สิ่งของที่กันย์สามารถลากไปได้ทุกที่ที่เขารู้สึก. ดังที่ผู้ชมเห็นในตอนต้นของซีรีส์ นายหัวกันย์ กลายเป็นตัวละครที่เราไม่รู้จัก เขาป่าเถื่อนมากกับวิมาลา. กันย์กลายเป็นหฤษฎ์จากจำเลยรักที่ต้องการแก้แค้นนางเอกด้วยการทรมานเธอและกักขังเธอไว้ในเกาะส่วนตัวของเขาเอง. กันย์ก็ทำแบบเดียวกับที่หฤษฎ์ทำกับโศรยา. กันย์เรียกร้องให้วิมาลาทำงานบ้านและดูแลความต้องการของเขาในขณะที่เธออยู่ในบ้านบนเกาะของเขา. หฤษฎ์ เรียกร้องให้โศรยาทํา ทั้งงานบ้านและงานสวนด้วย. อย่างไรก็ตาม ทั้ง หฤษฎ์ และ กันย์ต่างก็มีมุมอ่อนโยนและอบอุนและห่วงใย กับ นางเอก ของเขา. ทั้งคู่ หฤษฎ์ และ กันย์ ดูแลนางเอกของเราเมื่อยามที่พวกนางเจ็บป่วยและไม่ทิ้งกันในยามยาก.
บทสนทนาเปิดย่อหน้าที่สอง
นับว่าเป็นเรื่องที่ดีที่กันย์และหฤษฎ์ไม่เลวร้ายเท่าพระเอกสวรรค์เบี่ยงอย่างคาวี. คาวี ไม่เคยแสดงด้านที่อ่อนนุ่มของเขาต่อหน้านางเอกในตอนต้นเรื่องของซีรีส์. เขาเกลียดชังนางเอก ทรมานร่างกายและจิตใจของเธอ จนกระทั่งเธอตั้งท้องลูกของเขา เขาก็เริ่มที่จะแสดงด้านที่อ่อนโยนที่สุดของเขาต่อหน้าเธอ.
ฉันไม่ชอบที่จะเห็นกันย์กลายเป็นคนป่าเถื่อนกับวิมาลา. ได้โปรดอย่าเปลี่ยนพระเอกของเราให้เป็นเหมือน คาวีในสวรรค์เบี่ยงเลย. หากสิ่งนั้นเกิดขึ้นมันจะทําให้ผู้ชมอารมณ์เสียมากรวมถึงฉันด้วย.
จุดเริ่มต้นของวรรคทบทวน หน้า ๑
ช่วงนี้นายหัวกันย์หายตัวไปไม่ยอมเข้าสํานักงาน, เขาเอาเวลาที่เขามีทังหมดไปขลุกอยู่กับวิมาลา. ตอนที่วิมาลามาถึงเกาะใหม่ๆ วิมาลาถูกกลันแกล้งสาระพัดโดย นายหัวกันย์. เขาเอาปืนมาขู่เธอไม่ให้หนีออกไปจากเกาะแต่วิมาลาฝ่าฝืนคําสังว่ายนํ้าไปที่เรือแต่ก็ไปไม่รอดเพราะคลื่นซัดกลับมา. วิมาลาเป็นเหมือนลูกสุนัขที่จมนํ้าจนนายหัวกันย์์หัวเราะไส่หน้าเธอ.
นายหัวกันย์:"โท่, นึกว่าจจะแน่ สุดท้ายก็ซมซานกลับมา".
วิมาลาเหวี่ยงกลับ
"ใครจะคิดว่าคลื่นจะแรงขนาดนั้น".
นายหัวกัน ดูถูกวิมาลาว่า ขี้ขลาด.
วิมาลาและนายหัวกันย์์เผชิญหน้ากัน ไม่มีใครยอมถอยโดยไม่ตอบโต้, นายหัว กันย์อุ้มวิมาลาอยากจะโยนเธอลงสระ แต่วิมาลายื้อเอาใว้จนทังคู่ตกไปสระด้วยกัน. วิมาลา กับ กันย์ ต่างดิ้นรนที่จะออกจากสระ ฮ่า ฮ่า ตอนนี้เหมือนลูกหมาสองตัวเปียกปอน. ฉันชอบฉากนี้, มันเป็นหนึ่งในฉากที่น่ารักที่สุดจนถึงตอนนี้. เป็นเรื่องน่าขำมากที่ได้เห็นคู่นี้ทะเลาะกันและทั้งคู่ก็ตกลงไปในน้ำ แล้วอารมณ์ของฉากก็เปลี่ยนไปเมื่อนายหัวกันน์กลายเป็นสายโหดกะทันหัน.
กันย์อุ้มเธอและลากเธอไปโยนเธอไว้ใต้ฝักบัว, แล้วเห็นว่าวิมาลาบาดเจ็บที่เท้าจึงแกล้งเปิดนํ้าจากฝักบัวลาดไส่หัวนาง. วิมาลาตกใจ, วิมาลาเหวี่ยงกลับ และทุบตีกันย์โต้กลับ.
"โอ้ยนี่คุณแกล้งฉันเหรอ"
ทุบตีกันย์์ไม่หยุด.
"หยุด อาบน้ำ เปลี่ยนเสื้อผ้า หรือ จะให้ผมทําให้คุณ".
กันน์ดูถูกเธอ รั้งเธอไว้ บีบหน้าเธอ เผชิญหน้ากันกำลังจะจูบเธอ แต่ถอยกลับในนาทีสุดท้าย.
นายหัวกันย์:"ผมจูบคุณไม่ลงวิมาลา, เพราะผู้หญิงอย่างคุณหน้ารังเกียจ".
อุ๊ย เจ็บเหมือนมีดพันเล่มบาด, ตอนนี้ทั้ง กันย์์และวิมาลาต่างก็เดือดด้วยกันทังคู่.
ต่อจากนี้ไปนายหัวกันน์จะโหดขึ้น, แต่ก่อนจะพูดถึงความโหดร้ายของนายหัวกันย์, เรามาชมฉากหวานๆ
ของ ปรินทร์์ กับ ปารมิตา กันก่อน.
ปรินทร์จีบปารมิตาต่อหน้าอิทธิฤทธิ์เพื่อนของนายหัวกันย์์. หวานกันไม่ดูการะเทสะเลยนะพ่อจ๋า แม่จ๋า.
กันย์ทิ้งเพื่อนของเขาไว้ที่ปรินตารีสอร์ทเพื่อเผชิญหน้ากับปรินทร์และปารมิตาด้วยตัวเอง. ปรินทร์และปารมิตาถามถึงกันย์์์. อิทธิฤทธิ์เล่าว่ากันย์ชอบวิวทิวทัศน์ที่สวยงามของรีสอร์ทแห่งนี้ เขาจึงได้เดินเล่นรอบๆ รีสอร์ท. ปรมิตาบอกอิทธิฤทธิ์ว่าที่นี้ไม่สวยเท่าศราลัย, ตอนนี้ปริญญ์ กำลังจะเข้าไปกอดปารมิตาแล้วพูดว่า "ใครจะสวยเท่าแม่จ๋าของพ่อจ๋าละ."
ปารมิตา : "ไม่ใช่เวลา เรามีแขก"
อิทธิฤทธิ์ทำหน้าเขินอาย.
ยังไม่เป็นห่วงน้องกันอีกคู่นี้, ช่วยวิมาลาก่อนก่อนที่จะจีบกัน.
มือถืออิทธิฤทธิ์ดังขึ้น
อิทธิฤทธิ์รับสายและแก้ตัวว่ากันน์มีธุระต้องไปจัดการ เขาคงจะไม่ใด้ไปเข้าร่วมงานเปิด ปริญตา รีสอร์ท.
ปริญญ์: " คงเป็นเรื่องของคุณอรปรียา."
มือถืออิทธิฤทธิ์ดังขึ้น
อิทธิฤทธิ์รับสายและแก้ตัวว่ากันน์มีธุระต้องไปจัดการ เขาคงจะไม่ใด้ไปเข้าร่วมงานเปิด ปริญตา รีสอร์ท.
ปรินทร์: " คงเป็นเรื่องคุณอรปรียา."
อิทธิฤทธิ์พยักหน้า
อิทธิฤทธิ์ : "ใช่ครับ, ใช่เลยครับ".
ปรินทร์: "งั่นไม่เป็นไรครับ, ฝากบอกคุณกันย์ไม่ต้องห่วงทางนี้, ถ้าอยากให้ช่วยเรื่องอะไรขอให้บอก."
อิทธิฤทธิ์: "ผมขอตัวก่อนนะครับ ต้องรีบไปช่วยกันย์, ช่วยเตือนสฅิไม่ให้มันใจร้อนทําอะไรบูมบ่าม."
ปรินทร์/ปารมิตา:"ครับ/คะ".
อิทธิฤทธิ์: "ขอตัวนะครับ".
อิทธิฤทธิ์ ออกจากที่นั่นอย่างรีบร้อน, อิทธิฤทธิ์ คือ พ่อพระของเราคอยเตือนไม่ให้กันย์ฆ่าวิมาลาตายเสี่ยก่อนเพื่อค้นหาว่าใครว่าจ้างเธอมา.
ฉันชอบตัวละครของเขา, เขาเป็นเพื่อนที่ดี เขาเตือนกันน์ว่าอย่าทำอะไรบ้าๆ
ในที่สุดก็มีคนมีเหตุผลเพียงพอที่นี่, อิทธิฤทธิ์ ฮีโร่ของเรา.
กลับไปที่ ปรินทร์์ และ ปารมิตา
ปารมิตา : "มีตาเป็นห่วงคุณกันย์จัง."
ปรินทร์: "ผมก็เหมือนกัน."
ก่อนที่ปรินทร์และปรมิตาจะทำอย่างอื่นได้ พวกเขาก็พบว่าวิมาลาหายไปกับพนักงานคนหนึ่ง ตอนนี้พวกเขาเริ่มกังวลเกี่ยวกับความปลอดภัยของวิมาลา
ตอนนี้เป็นกังวลเรื่องวิมาลา ก่อนหน้านี้ยุ่งเรื่องจีบกันไม่สนใจโลก.
ปรินทร์และปารมิตาจำเป็นต้องให้ความสำคัญเป็นลำดับแรกในชีวิตของพวกเขา, นั้นก็คือการตามหาวิมาลาน้องสาวที่หายตัวไป. ขณะที่วิมาลากำลังเดือดร้อนอยู่ในอืมมือของนายหัวกันย์ที่มองเธอแปลกๆ ที่โรงแรมม่านรูด. หลังจากที่นายหัวกันย์คุยโทรศัพท์กับอิทธิฤทธิ์เสร็จ นายหัวกันน์ก็เข้ามาใกล้วิมาลา. วิมาลา ถอยหนี กลัวจนตัวสั่น, นายหัวกันน์ มีความสุขที่ใด้แกล้งวิมาลาใด้สำเร็จ. นายหัวกันย์ตัดสินใจที่จะไม่ทำอะไรกับวิมาลาในตอนนี้.
นายหัวกันย์ชะตาชีวิตยังไม่ถึงฆาต, เพราะเขายังไม่เจอพ่อของวิมาลา ยิ่งคิดก็ยิ่งน่ากลัว เราคนดูยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าชัชชัยจะรับมือกับสถานการณ์นี้ใด้
อย่างไร. ปรินทร์ก็จะไม่ดีใจที่มีกันย์เป็นน้องเขย.
ชัชชัย: "ตายสะทานเดี่ยวไอ้ว่าที่ลูกเขย."
ปรินทร์:"คุณกันย์, คุณลังแกน้องสาวของผม, คุณตาย."
ตั้งแต่ที่กันย์หายตัวไป, อรปรียาก็ลนลาน ตามหากันย์จนทั่ว แต่ก็ไม่พบ. อรปรียากลัวว่าแผนการของนางจะล้มเหลว ถ้ากันน์และวิมาลาจะรักกัน. เธอกำลังวางแผนที่จะใช้รูปภาพของกันน์และวิมาลาบนเตียงด้วยกันเพื่อแบล็กเมล์เขาเพื่อบังคับให้เขาหย่ากับเธอและรับเงินสินสมรสจากกันย์, เพื่อจะได้ไป
แต่งงานกับมารุต. อย่างไรก็ตาม เธอยังคงรักกันย์ แม้ว่าเธอจะมีมารุตอยู่ข้างๆ ในใจของเธอ เธอรัก กันย์ เสมอ.
อรปรียาคิดว่าจะกลับไปหากันย์ได้ทุกเมื่อที่ต้องการ เหตุผลเดียวที่เธอไม่กลับไปหากันย์ในตอนนี้ก็เพราะมารุตยังมีประโยชน์ต่อเธออยู่. แล้วตอนนี้ อรปรียาประสบกับปัญหาที่รีสอร์ทของเธอ, แขกไม่มาพักที่รีสอร์ทของเธอ. เธอขาดทุนยับเยิน. เธอต้องการให้กันย์นำชื่อรีสอร์ตของเธอออกจากบัญชีดำ, มิฉะนั้นเธอจะล้มละลาย. แถมน้องพิมพ์ยังร้องไห้หาพ่ออีก เธอยังคิดว่าพ่อไม่รักเธอแล้ว ไม่ได้มาเยี่ยมน้องพิมพ์มานานมากแล้ว.
นายหัวกันย์ละเลยหน้าที่ในสำนักงานและในฐานะของพ่อเพราะเขามัวแต่ยุ่งอยู่กับการค้นหาความจริงและใช้เวลาอยู่กับวิมาลา เขายังละเลยหน้าที่ของเขาในฐานะเพื่อนกับคนรอบข้าง. อิทธิฤทธิ์จึงต้องเตือนให้ไปทำงานที่ออฟฟิศ ประชาชนจะได้ไม่สงสัยว่าทำไมเขาถึงหายไปนาน.
ในความเห็นของฉัน: ฉันเลยไม่อยากให้วิมาลามีลูกกับนายหัวกันย์ในตอนนี้. ตอนนี้ชีวิตของเขายุ่งเหยิง จนกระทั่งเขาได้รับความสำคัญตรงและเปลี่ยนชีวิตของเขา เขาต้องเรียนรู้ว่าอะไรคือสิ่งสำคัญในชีวิตของเขา.
นับตั้งแต่วิมาลาหายไป ปรินทร์ เครียดกับการตามหาวิมาลา มีปารมิตาอยู่เคียงข้าง ทำให้เขารู้สึกดีขึ้น คู่นี้เป็นคู่ที่สดใสและสนุกสนานที่ฉันชอบดู เป็นคู่รักที่ปราศจากความเครียดของฉัน เคมีเข้ากันมาก.
บ่วงวิมาลา Review
บ่วงวิมาลารีวิว หน้า ๑ ตอนที่ ๔ ตอนที่ ๑
บทสนทนาเริ่มต้นย่อหน้าแรก
ขอโทษนะคะอันนี้คือ บ่วงวิมาลา หรือ จําเลยรัก กันแน่เนี่ย. พระเอก ลักพาตัว นางเอก จับตัวเธอไปอยู่ในเกาะส่วนตัวฃองเขา ทรมานเธอ ใจร้ายกับเธอ และตกหลุมรักกับเธอบนเกาะนั้นในเวลาต่อมา มันเป็นพล็อตคลาสิคมากของ จําเลยรัก.
"เชย, มากเลยคะหนู."
เปิดเรื่องมาวิมาลาก็ถูกกระชาก ลากถูเจ็บตัว ไปนู่น ไปนี่ เหมือน สิ่งของ, วิมาลาเป็นมนุษย์นะ ไม่ใช่สิ่งของที่กันย์สามารถลากไปได้ทุกที่ที่เขารู้สึก. ดังที่ผู้ชมเห็นในตอนต้นของซีรีส์ นายหัวกันย์ กลายเป็นตัวละครที่เราไม่รู้จัก เขาป่าเถื่อนมากกับวิมาลา. กันย์กลายเป็นหฤษฎ์จากจำเลยรักที่ต้องการแก้แค้นนางเอกด้วยการทรมานเธอและกักขังเธอไว้ในเกาะส่วนตัวของเขาเอง. กันย์ก็ทำแบบเดียวกับที่หฤษฎ์ทำกับโศรยา. กันย์เรียกร้องให้วิมาลาทำงานบ้านและดูแลความต้องการของเขาในขณะที่เธออยู่ในบ้านบนเกาะของเขา. หฤษฎ์ เรียกร้องให้โศรยาทํา ทั้งงานบ้านและงานสวนด้วย. อย่างไรก็ตาม ทั้ง หฤษฎ์ และ กันย์ต่างก็มีมุมอ่อนโยนและอบอุนและห่วงใย กับ นางเอก ของเขา. ทั้งคู่ หฤษฎ์ และ กันย์ ดูแลนางเอกของเราเมื่อยามที่พวกนางเจ็บป่วยและไม่ทิ้งกันในยามยาก.
บทสนทนาเปิดย่อหน้าที่สอง
นับว่าเป็นเรื่องที่ดีที่กันย์และหฤษฎ์ไม่เลวร้ายเท่าพระเอกสวรรค์เบี่ยงอย่างคาวี. คาวี ไม่เคยแสดงด้านที่อ่อนนุ่มของเขาต่อหน้านางเอกในตอนต้นเรื่องของซีรีส์. เขาเกลียดชังนางเอก ทรมานร่างกายและจิตใจของเธอ จนกระทั่งเธอตั้งท้องลูกของเขา เขาก็เริ่มที่จะแสดงด้านที่อ่อนโยนที่สุดของเขาต่อหน้าเธอ.
ฉันไม่ชอบที่จะเห็นกันย์กลายเป็นคนป่าเถื่อนกับวิมาลา. ได้โปรดอย่าเปลี่ยนพระเอกของเราให้เป็นเหมือน คาวีในสวรรค์เบี่ยงเลย. หากสิ่งนั้นเกิดขึ้นมันจะทําให้ผู้ชมอารมณ์เสียมากรวมถึงฉันด้วย.
จุดเริ่มต้นของวรรคทบทวน หน้า ๑
ช่วงนี้นายหัวกันย์หายตัวไปไม่ยอมเข้าสํานักงาน, เขาเอาเวลาที่เขามีทังหมดไปขลุกอยู่กับวิมาลา. ตอนที่วิมาลามาถึงเกาะใหม่ๆ วิมาลาถูกกลันแกล้งสาระพัดโดย นายหัวกันย์. เขาเอาปืนมาขู่เธอไม่ให้หนีออกไปจากเกาะแต่วิมาลาฝ่าฝืนคําสังว่ายนํ้าไปที่เรือแต่ก็ไปไม่รอดเพราะคลื่นซัดกลับมา. วิมาลาเป็นเหมือนลูกสุนัขที่จมนํ้าจนนายหัวกันย์์หัวเราะไส่หน้าเธอ.
นายหัวกันย์:"โท่, นึกว่าจจะแน่ สุดท้ายก็ซมซานกลับมา".
วิมาลาเหวี่ยงกลับ
"ใครจะคิดว่าคลื่นจะแรงขนาดนั้น".
นายหัวกัน ดูถูกวิมาลาว่า ขี้ขลาด.
วิมาลาและนายหัวกันย์์เผชิญหน้ากัน ไม่มีใครยอมถอยโดยไม่ตอบโต้, นายหัว กันย์อุ้มวิมาลาอยากจะโยนเธอลงสระ แต่วิมาลายื้อเอาใว้จนทังคู่ตกไปสระด้วยกัน. วิมาลา กับ กันย์ ต่างดิ้นรนที่จะออกจากสระ ฮ่า ฮ่า ตอนนี้เหมือนลูกหมาสองตัวเปียกปอน. ฉันชอบฉากนี้, มันเป็นหนึ่งในฉากที่น่ารักที่สุดจนถึงตอนนี้. เป็นเรื่องน่าขำมากที่ได้เห็นคู่นี้ทะเลาะกันและทั้งคู่ก็ตกลงไปในน้ำ แล้วอารมณ์ของฉากก็เปลี่ยนไปเมื่อนายหัวกันน์กลายเป็นสายโหดกะทันหัน.
กันย์อุ้มเธอและลากเธอไปโยนเธอไว้ใต้ฝักบัว, แล้วเห็นว่าวิมาลาบาดเจ็บที่เท้าจึงแกล้งเปิดนํ้าจากฝักบัวลาดไส่หัวนาง. วิมาลาตกใจ, วิมาลาเหวี่ยงกลับ และทุบตีกันย์โต้กลับ.
"โอ้ยนี่คุณแกล้งฉันเหรอ"
ทุบตีกันย์์ไม่หยุด.
"หยุด อาบน้ำ เปลี่ยนเสื้อผ้า หรือ จะให้ผมทําให้คุณ".
กันน์ดูถูกเธอ รั้งเธอไว้ บีบหน้าเธอ เผชิญหน้ากันกำลังจะจูบเธอ แต่ถอยกลับในนาทีสุดท้าย.
นายหัวกันย์:"ผมจูบคุณไม่ลงวิมาลา, เพราะผู้หญิงอย่างคุณหน้ารังเกียจ".
อุ๊ย เจ็บเหมือนมีดพันเล่มบาด, ตอนนี้ทั้ง กันย์์และวิมาลาต่างก็เดือดด้วยกันทังคู่.
ต่อจากนี้ไปนายหัวกันน์จะโหดขึ้น, แต่ก่อนจะพูดถึงความโหดร้ายของนายหัวกันย์, เรามาชมฉากหวานๆ
ของ ปรินทร์์ กับ ปารมิตา กันก่อน.
ปรินทร์จีบปารมิตาต่อหน้าอิทธิฤทธิ์เพื่อนของนายหัวกันย์์. หวานกันไม่ดูการะเทสะเลยนะพ่อจ๋า แม่จ๋า.
กันย์ทิ้งเพื่อนของเขาไว้ที่ปรินตารีสอร์ทเพื่อเผชิญหน้ากับปรินทร์และปารมิตาด้วยตัวเอง. ปรินทร์และปารมิตาถามถึงกันย์์์. อิทธิฤทธิ์เล่าว่ากันย์ชอบวิวทิวทัศน์ที่สวยงามของรีสอร์ทแห่งนี้ เขาจึงได้เดินเล่นรอบๆ รีสอร์ท. ปรมิตาบอกอิทธิฤทธิ์ว่าที่นี้ไม่สวยเท่าศราลัย, ตอนนี้ปริญญ์ กำลังจะเข้าไปกอดปารมิตาแล้วพูดว่า "ใครจะสวยเท่าแม่จ๋าของพ่อจ๋าละ."
ปารมิตา : "ไม่ใช่เวลา เรามีแขก"
อิทธิฤทธิ์ทำหน้าเขินอาย.
ยังไม่เป็นห่วงน้องกันอีกคู่นี้, ช่วยวิมาลาก่อนก่อนที่จะจีบกัน.
มือถืออิทธิฤทธิ์ดังขึ้น
อิทธิฤทธิ์รับสายและแก้ตัวว่ากันน์มีธุระต้องไปจัดการ เขาคงจะไม่ใด้ไปเข้าร่วมงานเปิด ปริญตา รีสอร์ท.
ปริญญ์: " คงเป็นเรื่องของคุณอรปรียา."
มือถืออิทธิฤทธิ์ดังขึ้น
อิทธิฤทธิ์รับสายและแก้ตัวว่ากันน์มีธุระต้องไปจัดการ เขาคงจะไม่ใด้ไปเข้าร่วมงานเปิด ปริญตา รีสอร์ท.
ปรินทร์: " คงเป็นเรื่องคุณอรปรียา."
อิทธิฤทธิ์พยักหน้า
อิทธิฤทธิ์ : "ใช่ครับ, ใช่เลยครับ".
ปรินทร์: "งั่นไม่เป็นไรครับ, ฝากบอกคุณกันย์ไม่ต้องห่วงทางนี้, ถ้าอยากให้ช่วยเรื่องอะไรขอให้บอก."
อิทธิฤทธิ์: "ผมขอตัวก่อนนะครับ ต้องรีบไปช่วยกันย์, ช่วยเตือนสฅิไม่ให้มันใจร้อนทําอะไรบูมบ่าม."
ปรินทร์/ปารมิตา:"ครับ/คะ".
อิทธิฤทธิ์: "ขอตัวนะครับ".
อิทธิฤทธิ์ ออกจากที่นั่นอย่างรีบร้อน, อิทธิฤทธิ์ คือ พ่อพระของเราคอยเตือนไม่ให้กันย์ฆ่าวิมาลาตายเสี่ยก่อนเพื่อค้นหาว่าใครว่าจ้างเธอมา.
ฉันชอบตัวละครของเขา, เขาเป็นเพื่อนที่ดี เขาเตือนกันน์ว่าอย่าทำอะไรบ้าๆ
ในที่สุดก็มีคนมีเหตุผลเพียงพอที่นี่, อิทธิฤทธิ์ ฮีโร่ของเรา.
กลับไปที่ ปรินทร์์ และ ปารมิตา
ปารมิตา : "มีตาเป็นห่วงคุณกันย์จัง."
ปรินทร์: "ผมก็เหมือนกัน."
ก่อนที่ปรินทร์และปรมิตาจะทำอย่างอื่นได้ พวกเขาก็พบว่าวิมาลาหายไปกับพนักงานคนหนึ่ง ตอนนี้พวกเขาเริ่มกังวลเกี่ยวกับความปลอดภัยของวิมาลา
ตอนนี้เป็นกังวลเรื่องวิมาลา ก่อนหน้านี้ยุ่งเรื่องจีบกันไม่สนใจโลก.
ปรินทร์และปารมิตาจำเป็นต้องให้ความสำคัญเป็นลำดับแรกในชีวิตของพวกเขา, นั้นก็คือการตามหาวิมาลาน้องสาวที่หายตัวไป. ขณะที่วิมาลากำลังเดือดร้อนอยู่ในอืมมือของนายหัวกันย์ที่มองเธอแปลกๆ ที่โรงแรมม่านรูด. หลังจากที่นายหัวกันย์คุยโทรศัพท์กับอิทธิฤทธิ์เสร็จ นายหัวกันน์ก็เข้ามาใกล้วิมาลา. วิมาลา ถอยหนี กลัวจนตัวสั่น, นายหัวกันน์ มีความสุขที่ใด้แกล้งวิมาลาใด้สำเร็จ. นายหัวกันย์ตัดสินใจที่จะไม่ทำอะไรกับวิมาลาในตอนนี้.
นายหัวกันย์ชะตาชีวิตยังไม่ถึงฆาต, เพราะเขายังไม่เจอพ่อของวิมาลา ยิ่งคิดก็ยิ่งน่ากลัว เราคนดูยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าชัชชัยจะรับมือกับสถานการณ์นี้ใด้
อย่างไร. ปรินทร์ก็จะไม่ดีใจที่มีกันย์เป็นน้องเขย.
ชัชชัย: "ตายสะทานเดี่ยวไอ้ว่าที่ลูกเขย."
ปรินทร์:"คุณกันย์, คุณลังแกน้องสาวของผม, คุณตาย."
ตั้งแต่ที่กันย์หายตัวไป, อรปรียาก็ลนลาน ตามหากันย์จนทั่ว แต่ก็ไม่พบ. อรปรียากลัวว่าแผนการของนางจะล้มเหลว ถ้ากันน์และวิมาลาจะรักกัน. เธอกำลังวางแผนที่จะใช้รูปภาพของกันน์และวิมาลาบนเตียงด้วยกันเพื่อแบล็กเมล์เขาเพื่อบังคับให้เขาหย่ากับเธอและรับเงินสินสมรสจากกันย์, เพื่อจะได้ไป
แต่งงานกับมารุต. อย่างไรก็ตาม เธอยังคงรักกันย์ แม้ว่าเธอจะมีมารุตอยู่ข้างๆ ในใจของเธอ เธอรัก กันย์ เสมอ.
อรปรียาคิดว่าจะกลับไปหากันย์ได้ทุกเมื่อที่ต้องการ เหตุผลเดียวที่เธอไม่กลับไปหากันย์ในตอนนี้ก็เพราะมารุตยังมีประโยชน์ต่อเธออยู่. แล้วตอนนี้ อรปรียาประสบกับปัญหาที่รีสอร์ทของเธอ, แขกไม่มาพักที่รีสอร์ทของเธอ. เธอขาดทุนยับเยิน. เธอต้องการให้กันย์นำชื่อรีสอร์ตของเธอออกจากบัญชีดำ, มิฉะนั้นเธอจะล้มละลาย. แถมน้องพิมพ์ยังร้องไห้หาพ่ออีก เธอยังคิดว่าพ่อไม่รักเธอแล้ว ไม่ได้มาเยี่ยมน้องพิมพ์มานานมากแล้ว.
นายหัวกันย์ละเลยหน้าที่ในสำนักงานและในฐานะของพ่อเพราะเขามัวแต่ยุ่งอยู่กับการค้นหาความจริงและใช้เวลาอยู่กับวิมาลา เขายังละเลยหน้าที่ของเขาในฐานะเพื่อนกับคนรอบข้าง. อิทธิฤทธิ์จึงต้องเตือนให้ไปทำงานที่ออฟฟิศ ประชาชนจะได้ไม่สงสัยว่าทำไมเขาถึงหายไปนาน.
ในความเห็นของฉัน: ฉันเลยไม่อยากให้วิมาลามีลูกกับนายหัวกันย์ในตอนนี้. ตอนนี้ชีวิตของเขายุ่งเหยิง จนกระทั่งเขาได้รับความสำคัญตรงและเปลี่ยนชีวิตของเขา เขาต้องเรียนรู้ว่าอะไรคือสิ่งสำคัญในชีวิตของเขา.
นับตั้งแต่วิมาลาหายไป ปรินทร์ เครียดกับการตามหาวิมาลา มีปารมิตาอยู่เคียงข้าง ทำให้เขารู้สึกดีขึ้น คู่นี้เป็นคู่ที่สดใสและสนุกสนานที่ฉันชอบดู เป็นคู่รักที่ปราศจากความเครียดของฉัน เคมีเข้ากันมาก.