ขอเล่าก่อนเลยนะคะว่า

เรารักกันดีและไม่มีปัญหาอะไรกันเลย จนมาถึงจุดช่วงที่พอทะเลาะกันบ่อยๆ บางคำพูดของแฟนมันก็ทำให้เราฝังใจ คือเราเป็นคนที่คิดมากมากๆ และแฟนก็เคยเตือน แต่เราพยายามแล้วมันก็อดคิดและน้อยใจในทางลบไม่ได้อยู่ดี แต่ก่อนหน้านี้ก็เคยมีทะเลาะหนักๆค่ะ เราเผลอใช้อารมณ์และพูดจาไม่ดีใส่ ตอนนั้นหาทางออกไม่เจอเลยให้เขาคุยกับผู้ใหญ่ฝั่งเราดู เขาก็ยังอยู่และเชื่อใจเราค่ะ แต่ตอนนั้นเขาก็กลัวและกังวลว่าเราจะทำมันอีก ตอนนั้นเราใจเสียมาก แต่น้อยกว่าในตอนนี้ ตอนนั้นช่วงแรกๆเราร้องไห้ทุกวันถามเขาเกือบทุกวันเลยว่ากลับมารู้สึกกับเราได้รึยัง จนเราคิดได้ว่า การที่จะทำให้คนๆนึงกลับมาเชื่อใจและกลับมามั่นคงในความรู้สึกมันต้องใช้เวลา จนเราทำมันได้สำเร็จในข้อผิดพลาดตรงนี้ที่เราใช้อารมณ์และไม่ฟังเหตุผล ส่วนตอนนี้เรามีปัญหากันคือ คือช่วงอาทิตย์ก่อนทะเลาะกันบ่อยค่ะแต่ไม่หนัก แค่มันบั่นทอนจิตใจกันและกัน จนมาถึงเมื่อวานซืน คือเราพูดค่ะว่า เรารักกันดีมั้ย แต่ตอนเราพูดคือเราไม่ได้มีปัญหากันนะคะ คือเราแค่อยากให้เขาบอกเราว่าเรารักกันดี รักกันมากๆ เพราะคนรอบข้างเรามีปัญหาเรื่องความรักเยอะมาก เราเลยรู้สึกดีใจที่เรากับเขายังรักและอยู่ด้วยกันอยู่ เลยถามเขาแบบนั้น แต่เขาดันเข้าใจว่า คู่ของเรามันไม่ดีและมีปัญหามากขนาดนั้นเลยหรอ เพราะเขาบอกว่าคำพูดนี้มันจะออกมาจากคนที่มีปัญหาในเรื่องความสัมพันธ์กันมากๆ คือเราไม่ได้ตั้งใจจะหมายความว่าแบบนั้นค่ะ แต่เราเองก็รู้สึกผิดที่ทำไมเราไม่เลือกใช้คำที่มันดีกว่านี้นะ ทำไมเราคิดน้อยไป เราขอโอกาสเขาอีกครั้งซึ่งเขาก็ให้แต่เขาบอกว่าแต่นี่เป็นครั้งสุดท้ายนะ เราก็โอเค เรายอมรับในสิ่งที่เราทำ เราควรจะคิดเยอะกว่านี้และไม่มาจมปลักกับเรื่องเก่าๆ ตอนนี้เราตั้งใจจะทำให้เขาเห็นว่าเราจะไม่เป็นแบบนั้นอีก แต่เขาบอกว่าความรู้สึกที่มันเสียไปแล้วมันก็ยากที่จะเอากลับมา เวลาเราคุยกันว่าอยู่ด้วยกันตลอดไปเลยนะ เมื่อก่อนเขาจะตอบอยู่ด้วยกันนะ ตอนนี้เขาตอบว่าเขาจะพยายามนะ เราก็ถามนะคะว่าทำไมต้องบอกว่าพยายาม เขาก็บอกว่า เขายังไม่มั่นใจในความรู้สึกเขาเลย เมื่อก่อนเขามั่นคงกับเรามาก ตอนนี้ความมั่นคงมันหายไป เขายังไม่แน่ใจว่าเขารักเราจริงๆไหม และยังไม่มั่นใจในเราที่ทำผิดพลาด เราขอโอกาสให้เขาเปิดใจให้ซึ่งเขาก็เปิดแต่เรายังกังวลและกลัวว่าเขาจะไป เขาบอกว่าถ้าเขาไม่ให้โอกาสและไม่เปิดใจเขาคงเลิกไปนานแล้ว ซึ่งตรงนี้เราเลยอยากปรับปรุงตัวเอง อยากให้ทุกคนช่วยแนะนำเราหน่อยค่ะ ว่าเราควรจะสร้างความมั่นใจและความมั่นคงในความรู้สึกของแฟนกลับมาเหมือนเดิมได้ยังไง ถ้าเราทำได้และเขารับรู้ถึงมันแล้วเขากลับมารู้สึกเหมือนเดิมแน่ๆค่ะเขาบอกเราแบบนี้ แต่เราควรจะปรับปรุงตัวตรงไหนและทำอย่างไรบ้างคะ ควรเลิกนึกถึงเรื่องที่ทำให้เราเจ็บปวดแล้วหันมาปรับปรุงตัวเองและทำวันนี้ให้ดีที่สุดจนเขารับรู้ถึงความตั้งใจรักของเราใช่ไหม

เรารู้ว่าตลอดไปไม่มีจริง ถึงเรารักกันมากและได้อยู่กินด้วยกันแค่ไหน เราก็ต้องจากตายกันอยู่ดี แต่เราแค่วางแผนอยากจะมีเขาในขีวิตไปเรื่อยๆ ใช้ชีวิตและเติบโตไปโดยที่มีกันและกัน เราจึงอยากรักษา และอยากทำให้เขาเห็นว่าการรักกับเรามันไม่ใช่เรื่องที่ผิดพลาด เราพร้อมจะอยู่เคียงข้างเขา 

ขอคำแนะนำจากเพื่อนๆหน่อยนะคะ ตอนนี้เรายังรู้สึกหน่วงๆในใจอยู่เพราะรู้สึกเสียใจกับตัวเราเองที่ทำให้มันเป็นแบบนี้ทั้งที่เรารักกันดีแท้ๆ ไม่น่าทำให้มันเป็นแบบนี้เลย เราควรจะจัดการความรู้สึกตัวเองและมาพิสูจน์ตัวเองให้เขาเห็นยังไงดีคะ  

ขอบคุณที่อ่านมาจนถึงตรงนี้ค่ะ ขอคำแนะนำหน่อยนะคะ 🥺