ถ้ารู้สึกความรักมันไม่ใช่ ปลายทางไปไม่รอด แต่ดันฝืนคบจนผูกพัน จะถอนตัวก็เจ็บ โดนทิ้งก็เจ็บ ควรทำไง

เรามักได้ยินเสมอว่าคนที่เป็นคู่ชีวิตต้องมี "ศีลเสมอกัน" แปลว่าชอบอะไรคล้ายกัน คิด ใช้ชีวิตคล้ายกัน รวมถึงการมองโลก
เรากับแฟนคบกันไม่กี่เดือนก็เห็นนิสัยของกันและกันที่รับไม่ได้ละ ระดับถ้าเพื่อนมาทำแบบนี้คือเดินหนีทันที
รวมถึงหมุดหมายปลายทางของการร่วมชีวิตก็ต่าง ความเห็นเรื่องลูก ภาษา เพลง อาหาร ที่เที่ยว เกม ต่างแบบเกือบสุดซ้ายกับขวา
แต่ที่อยู่แต่ละวันก็เหมือนยังมีความรักกันอยู่ ไม่เหงา มีเพื่อน ยอมรับแหละว่าอยากอยู่กับเขาไปเพราะมันผูกพันไปแล้ว แต่ก็คิดว่าถ้าแต่งงานจริง
ปวดหัวแน่นอน

จนสุดท้ายมีเรื่องเงินๆ ทองๆ มาตรงจังหวะก็เสียเขาไป บวกกับจริงๆที่ผ่านมาเราอาจจะเลี้ยงความรักด้วยวิธีไม่ถูกนัก แต่ก็เชื่อว่าทั้งคู่มีความรักให้กัน
ไม่มากก็น้อย

เรื่องนี้ตอนจบคนที่โดนทิ้งก็จบ ใครmove onได้ก่อนสบาย แต่ถามจริงๆเหอะมีใครที่รู้ว่าไม่ใช่ ปลายทายยังไงก็ต้องแยกแล้วจบความสัมพันธ์ได้
โดยไม่มีมื้อที่3หรือคนดามใจเข้ามาก่อนได้จริงไหม

เหมือนรู้ว่าเริ่มไม่ใช่ก็วันที่ช่วงโปรกำลังหมด แต่ก็ยังรักกันมาก
เหมือนรู้ว่าไปต่อไม่รอดอยากเลิกแต่ต้องอยู่ต่อแบบรักแห้งๆ เพราะผูกพัน

คงไม่ได้ขอคำตอบ แต่อยากได้ความเห็นอะไรก็ได้
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่