สวัสดีค่ะ เราชอบวาดรูปตั้งแต่ อนุบาล 2 เคยเข้าแข่งขันนะคะ แต่ได้ที่2มาตลอด ตอนนั้นเราซื้อสมุดวาดเขียนมาเยอะมากมากจนมีเต็มบ้าน5555พอถึงช่วงอยู่ม.ต้น เราไม่ค่อยมีเกียรติบัตรเหมือนคนอื่นเลยเพราะเราไม่กล้าแสดงออกเพราะเราเป็นคนขี้อาย ไม่ค่อยพูด โรคส่วนตัวสูง แต่คนอื่นก็ชมว่าเราวาดสวยดีแต่ยังไม่ดีพอ เราก็แอบอิจฉาคนอื่นที่วาดสวยกว่าเรา เราก็คิดนะว่าเมื่อไหร่เราจะวาดได้เหมือนเขาสักทีเราก็ร้องไห้บ้างท้อบ้าง เข้าช่วง ม.ปลาย เราก็ได้เข้าแข่งขันวาดรูปแต่คราวนี้เราได้ที่ 1 เรารู้สึกดีใจมากและก็ได้เกียรติบัตรเหมือนคนอื่นสักที แต่มันมีแค่ใบเดียวเพราะช่วงโควิดไม่ได้จัดประกวดวาดภาพ ปิดเทอมเราก็ฝึกวาดรูปและก็ฝึกวาดรูประบายสีนำ้แต่มันไม่ค่อยสวย5555 พอถึงช่วงที่จะจบ ม.6 เราไม่ได้เรียนต่อไหนเลยเราเอาแต่นอนพักผ่อน วาดรูป อีกอย่างเราก็เป็นโรคซึมเศร้าขั้นปานกลาง แต่ไม่รุนแรงมากบางครั้งเราก็ร้องไห้เพราะวาดไม่สวย เอาล่ะที่เราเล่ามาคือเรากำลังท้อการวาดรูป วาดไม่สวย ไม่ได้ดั่งใจ ไม่มีอารมณ์วาด มันคิดอะไรไม่ออกเลย เครียด ถ้าเราแท็กผิดก็ขอโทษด้วย ถ้ากระทู้นี้ผิดพลาดก็ขอโทษด้วนนะคะ
เมื่อเราท้อกับการวาดรูป