ก็ตามหัวข้อเลยค่ะ เราอึดอัดใจมากๆกับคำพูดของแม่แฟน พอได้รับรู้แล้วมันรู้สึกแย่มากค่ะ เขาบอกว่าถ้าไม่ดีจะคบกันทำไม ทำไมไม่เลิกกันไปเลย เขนก็มองว่าเราแย่ด้วยค่ะ ทั้งๆที่ผ่านมาเราก็ปรับปรุงตัวเองแล้งแต่แม่แฟนก็ยังไม่เคยเปลี่ยนความคิดเลย เราช่วยแฟนทุกอย่าง แต่แม่แฟนไม่เคยได้มารับรู้ ที่เขาไม่ชอบเราเพราะเราเคยเกเรมาก่อน เขาเลยคิดว่าเราจะพาลูกเขาเสีย แต่ไม่ใช่เลยค่ะ เราอยากพยุงกันขึ้นเพื่อทำให้แม่แฟนได้เห็นว่าเราพยายามเปลี่ยนตัวเองแล้ว ไม่ได้พาลูกเขนดึงลงเหว แต่เขาก็ไม่เคยได้รับรู้ค่ะ เรานอนกับแฟนทุกวันที่บ้านของแฟน เราเคยขอเขาว่าเราไม่โอเคที่แม่เธอพูดแบบนี้ เราเลยขอเขากลับไปอยู่บ้าน เขาก็ไม่ยอม อยากให้เราอยู่ด้วยนอนด้วยทุกวัน พ่อแม่แฟนก็รับรู้บ้างไม่รับรู้บ้าง แล้วอีกอย่างคือ เวลาแม่แฟนรู้ว่าเรามานอนบ้าน เรามักจะตื่นไป รร สายเสมอ เราก็ไม่รู้ทำไม เขามองแค่เราตรงนี้จริงๆหรอคะ ที่เราตื่นไม่ทันไปรรก่อนเข้าแถว ที่เราเคยเกเรมาก่อน เราควรทำยังไงดีคะ ตอนนี้เราพยายามปรับปรุงตัวเองให้แม่แฟนเห็นว่าเราพยามแล้ว อยากให้เค้าเปลี่ยนความคิด แต่ก็อย่างว่าแหละค่ะเราไปบังคับความคิดใครไม่ได้ ก็เข้าใจว่าเขาห่วงลูกเขา แต่ก็อยากให้นึกถึงใจเราบ้างเวลาเรามาเห็นมาได้ยินสิ่งที่แม่แฟนพูดกับแฟน เรารู้สึกแย่มากๆค่ะ เรารักแฟน เราก็รักแม่แฟนด้วยไม่เคยเกลึยดเขาเลยที่เขาพูดจาแรงใส่เรา🥺😿