วิทยาลัยแห่งหนึ่งในเมือง……………จังหวัดชลบุรี ได้มีการฝึกงาน โดย แบ่งเป็นฐานๆ ทั้งหมด 4 ฐาน ดังนี้
1. ทำคลอดทารก
2. เกี่ยวกับการทำยา
3. สปา
4. ตรวจร่างกายและวินิจฉัยแยกโรค
- ฝึกฐานแรกไม่มีปัญหาอะไร แบ่งลักษณะงานชัดเจน
- ฐานสองเริ่มมีปัญหา คือเป็นของฐานเกี่ยวกับการทำยาต่างๆ แต่มีงานของฐาน 3 และ 4 มาร่วมด้วย ซึ่งงานมันก็จะเยอะ และต้องเก็บเคสและเขียนเคส ทำให้งานมันวุ่นวาย ไม่สามารถโฟกัสกับงานชิ้นใดชิ้นหนึ่งได้ชัดเจน (แล้วแต่บางคนอาจจะแบ่งงานได้ แต่สำหรับเราคือมันก็ได้แหละ แต่ก็ได้น้อยไง)
- ในส่วนของฐานที่สาม ฝึกแบบฐานสอง แต่ลักษณะงานจะแตกต่างกันแล้วแต่อาจารย์สั่ง (ได้เวลามั่วงานแล้ว) ซึ่งงานก็จะเยอะอีก
- ฐานสุดท้ายก็ฝึกคล้ายกัน มั่วไปอีก
- แล้วอีกอย่างคือ เด็กรุ่นเรามีจำนวนน้อยคน แล้วยังให้ไปฝึก แค่รพ.ละ 2 คน ก็เหมือนพยายามหารพ.เยอะๆ เพื่อให้เด็กได้ฝึก แต่ขอถามหน่อย จำเป็นต้องหารพ.เยอะ เพื่อให้เด็กได้ไปน้อยคนทำไม ทำไมไม่ให้ไปหลายๆคน มันจะอบอุ่นใจมากกว่า 2 คน แล้วงานก็สั่งเยอะ แล้วงานของเราก็เก็บไปดองไว้ แล้วเอาไปขายเศษกระดาษ แล้วงานบางอย่าง บางอันควรที่จะทำด้วยกันได้ เพื่อไม่ให้สิ้นเปลืองกระดาษ ค่าปริ้นอีก ซึ่งมันก็เป็นเงินของพ่อแม่เรา ไหนจะค่าเดินทางที่มาส่งอีก
- แล้วอีกอย่างคือ เรื่องที่พัก บางที่ไม่มีหอในให้พัก จำเป็นต้องอยู่หอนอก ซึ่งก็จะเพิ่มภาระค่าใช้จ่ายไปอีก ยิ่งบางหอมีการโกงมิตเตอร์ค่าน้ำ ค่าไฟ (หอพักที่ร้อยเอ็ดและศรีสะเกษ) แล้วอย่างนี้ใครรับผิดชอบให้นะ และพออยู่หอนอก ก็ไกลจากที่เราฝึก บางที่ก็ห่างเป็นโล แล้วก็ไม่สามารถนำรถมาใช้ได้
- และอีกอย่าง อาจารย์ไม่แจ้งแหล่งฝึกใหม่ คือต้องให้เราเข้าไปฟังที่วิทลัย แจ้งช้า แล้วเพื่อนบางคนพ่อแม่ก็ไม่สะดวกมาส่ง แต่อาจารย์เคยบอกว่าทำไมไม่หาเช่ารถและไปด้วยกัน คือบางคนของเยอะมากๆ แล้วจะเช่ารถได้อย่างไร แล้วก็บอกอีกว่าให้นั่งรถโดยสารมาฝึก ไหนจะของเราอีก ของคนโดยสารอีก
และพ่อแม่บางคน เขาก็อยากมาส่งลูกด้วยตัวเอง อยากมาเห็นที่อยู่ ทำไมไม่แจ้งก่อนล้วงหน้าหลายๆวัน บางคนอาจจะต้องหาหอไว้สำรองอีก
- แล้วงานบางอย่างก็ไม่จำเป็นต้องทำก็ได้ อย่างวิทลัยมีฟอร์มการบันทึกให้ ต้องซักถามยันประวัติส่วนตัว ครอบครัว ซึ่งบางคนก็เข้าใจ บางคนก็ไม่เข้าใจ ก็ไม่อยากจะให้ข้อมูลในส่วนนั้น บางทีเราถามเขา เขาก็ไม่อยากตอบเรา จนทำให้เราเสียเซลฟ์ไป จนทำให้ซักไม่ได้เพราะไม่กล้าซักแล้ว
- และอีกอย่าง รุ่นเราเป็นรุ่นแรกที่โควิดมา ทำให้การเรียนต้องปรับเป็นออนไลน์ทั้งหมด ในพาร์ททฤษฎีไม่มีปัญหาอะไร แต่ในพาร์ทปฏิบัติเราไม่ได้ปฏิบัติเลย ทำให้เป็นอุปสรรคในการฝึกงาน พี่เลี้ยงถาม หรืออาจารย์ถามไม่สามารถตอบได้
- และอีกอย่าง บางที่ที่ไปฝึกนั้น ห่างไกลจากแหล่งชุมชน และไม่มีรถ ทำให้ออกไปซื้ออาหารได้ยาก นอกสะจาก มีมาขายหน้ารพ. แล้วยิ่งวันหยุด ก็ไม่มีร้านค้า ทำให้ไม่มีอะไรกิน
###### อย่างน้อยก็อยากให้เปลี่ยนแปลงระบบการฝึกใหม่ ในเรื่องของการทำงาน และจำนวนคนที่ไปฝึก ######
ระบายความในใจของการฝึกงานและทำไมไม่ฝึกแยกฐาน?????
1. ทำคลอดทารก
2. เกี่ยวกับการทำยา
3. สปา
4. ตรวจร่างกายและวินิจฉัยแยกโรค
- ฝึกฐานแรกไม่มีปัญหาอะไร แบ่งลักษณะงานชัดเจน
- ฐานสองเริ่มมีปัญหา คือเป็นของฐานเกี่ยวกับการทำยาต่างๆ แต่มีงานของฐาน 3 และ 4 มาร่วมด้วย ซึ่งงานมันก็จะเยอะ และต้องเก็บเคสและเขียนเคส ทำให้งานมันวุ่นวาย ไม่สามารถโฟกัสกับงานชิ้นใดชิ้นหนึ่งได้ชัดเจน (แล้วแต่บางคนอาจจะแบ่งงานได้ แต่สำหรับเราคือมันก็ได้แหละ แต่ก็ได้น้อยไง)
- ในส่วนของฐานที่สาม ฝึกแบบฐานสอง แต่ลักษณะงานจะแตกต่างกันแล้วแต่อาจารย์สั่ง (ได้เวลามั่วงานแล้ว) ซึ่งงานก็จะเยอะอีก
- ฐานสุดท้ายก็ฝึกคล้ายกัน มั่วไปอีก
- แล้วอีกอย่างคือ เด็กรุ่นเรามีจำนวนน้อยคน แล้วยังให้ไปฝึก แค่รพ.ละ 2 คน ก็เหมือนพยายามหารพ.เยอะๆ เพื่อให้เด็กได้ฝึก แต่ขอถามหน่อย จำเป็นต้องหารพ.เยอะ เพื่อให้เด็กได้ไปน้อยคนทำไม ทำไมไม่ให้ไปหลายๆคน มันจะอบอุ่นใจมากกว่า 2 คน แล้วงานก็สั่งเยอะ แล้วงานของเราก็เก็บไปดองไว้ แล้วเอาไปขายเศษกระดาษ แล้วงานบางอย่าง บางอันควรที่จะทำด้วยกันได้ เพื่อไม่ให้สิ้นเปลืองกระดาษ ค่าปริ้นอีก ซึ่งมันก็เป็นเงินของพ่อแม่เรา ไหนจะค่าเดินทางที่มาส่งอีก
- แล้วอีกอย่างคือ เรื่องที่พัก บางที่ไม่มีหอในให้พัก จำเป็นต้องอยู่หอนอก ซึ่งก็จะเพิ่มภาระค่าใช้จ่ายไปอีก ยิ่งบางหอมีการโกงมิตเตอร์ค่าน้ำ ค่าไฟ (หอพักที่ร้อยเอ็ดและศรีสะเกษ) แล้วอย่างนี้ใครรับผิดชอบให้นะ และพออยู่หอนอก ก็ไกลจากที่เราฝึก บางที่ก็ห่างเป็นโล แล้วก็ไม่สามารถนำรถมาใช้ได้
- และอีกอย่าง อาจารย์ไม่แจ้งแหล่งฝึกใหม่ คือต้องให้เราเข้าไปฟังที่วิทลัย แจ้งช้า แล้วเพื่อนบางคนพ่อแม่ก็ไม่สะดวกมาส่ง แต่อาจารย์เคยบอกว่าทำไมไม่หาเช่ารถและไปด้วยกัน คือบางคนของเยอะมากๆ แล้วจะเช่ารถได้อย่างไร แล้วก็บอกอีกว่าให้นั่งรถโดยสารมาฝึก ไหนจะของเราอีก ของคนโดยสารอีก
และพ่อแม่บางคน เขาก็อยากมาส่งลูกด้วยตัวเอง อยากมาเห็นที่อยู่ ทำไมไม่แจ้งก่อนล้วงหน้าหลายๆวัน บางคนอาจจะต้องหาหอไว้สำรองอีก
- แล้วงานบางอย่างก็ไม่จำเป็นต้องทำก็ได้ อย่างวิทลัยมีฟอร์มการบันทึกให้ ต้องซักถามยันประวัติส่วนตัว ครอบครัว ซึ่งบางคนก็เข้าใจ บางคนก็ไม่เข้าใจ ก็ไม่อยากจะให้ข้อมูลในส่วนนั้น บางทีเราถามเขา เขาก็ไม่อยากตอบเรา จนทำให้เราเสียเซลฟ์ไป จนทำให้ซักไม่ได้เพราะไม่กล้าซักแล้ว
- และอีกอย่าง รุ่นเราเป็นรุ่นแรกที่โควิดมา ทำให้การเรียนต้องปรับเป็นออนไลน์ทั้งหมด ในพาร์ททฤษฎีไม่มีปัญหาอะไร แต่ในพาร์ทปฏิบัติเราไม่ได้ปฏิบัติเลย ทำให้เป็นอุปสรรคในการฝึกงาน พี่เลี้ยงถาม หรืออาจารย์ถามไม่สามารถตอบได้
- และอีกอย่าง บางที่ที่ไปฝึกนั้น ห่างไกลจากแหล่งชุมชน และไม่มีรถ ทำให้ออกไปซื้ออาหารได้ยาก นอกสะจาก มีมาขายหน้ารพ. แล้วยิ่งวันหยุด ก็ไม่มีร้านค้า ทำให้ไม่มีอะไรกิน
###### อย่างน้อยก็อยากให้เปลี่ยนแปลงระบบการฝึกใหม่ ในเรื่องของการทำงาน และจำนวนคนที่ไปฝึก ######