ตอนนี้เราอึดอัดใจมากค่ะ เราไม่รู้จะระบายให้ใครฟัง เริ่มเลยนะคะ
เรื่องมีอยู่ว่า แม่มีลูก2คน แล้วเราเป็นคนพี่ เรามีน้องเป็นผู้หญิงค่ะ ยอมรับนะคะว่าเรากับน้องไม่ค่อยถูกกัน ชอบทะเลาะกันบ่อยๆ ด้วยความที่ว่าตอนนั้นเรายังเด็กอยู่ เราไม่อยากมีปัญหากับน้องเราเลยไปอยู่บ้านญาติ แต่บ้านญาติก็ติดกับบ้านเราเลยค่ะ เวลาทะเลาะกันแม่ก็จะปกป้องน้อง ซึ่งบางเรื่องเราไม่ได้ผิด แต่เราก็ต้องโดนด่าโดนตี เราทำอะไรไม่เคยดีเลยสักอย่าง จนกระทั่ง พ.ศ.2017 เป็นช่วงปิดภาคเรียนที่1 อ๋อ ลืมไปค่ะ เรามีน้าหนึ่งคนนะคะเป็นน้องสาวของพ่อ ตอนนั้นน้าชวนเรากับน้องไปเล่นน้ำ เราไปค่ะ แต่น้องเราบอกว่าไม่ไป พอเรากับน้าลงน้ำปุ๊บ น้องเราก็วิ่งลงมาเล่นด้วย ตอนนั้นเกิดเหตุขึ้น พวกเราก็ว่ายน้ำเล่นกัน แต่ก็ไม่มีใครว่ายน้ำได้แข็งแรงสักคน ทันใดนั้นน้องเราว่ายลงไป ล่ะเกิดจมน้ำ เราก็ไปช่วย ตอนนั้นเราจับมือน้องเราไว้แน่นมาก อยู่ดีๆน้องเราก็ปล่อยมือเราไป ตอนนั้นเรากลัวมากเราเองก็เกือบเอาตัวไม่รอดเกือบจะจมแล้ว น้ากับเราก็ช่วยกันตะโกนเรียกให้คนมาช่วย ญาติๆเราก็โทรแจ้งคนมาช่วยหา ทั้งนักข่าวอะไรมาเต็มเลย ตอนนั้นแม่เราเป็นลมอยู่ในออฟฟิศค่ะ หาตั้งแต่14:00เจอ17:00 โดยประมาณค่ะ เราก็ร้องไห้ไม่หยุด นักข่าวมาสัมภาษณ์ก็พูดไรไม่ออก จากเหตุการณ์ตอนนั้นมาจนถึงตอนนี้ ยิ่งทำให้แม่ดุด่าเราบ่อยขึ้น เวลาเราทำไรไม่ได้ดั่งใจแม่ก็จะด่าเราตีเราอย่างเดียวค่ะ ตอนนั้นเราอายุ 12-13ค่ะ เราก็ไม่เคยทำให้แม่ผิดหวังนะคะเรื่องอะไรก็แล้ว เราอายคนมากค่ะเวลาแม่ตีเรา ไม่ได้ตีในบ้านนะคะ บางทีเพื่อนบ้านก็เห็นตอนแม่ตีเรา มีครั้งหนึ่งแม่ทะเลาะกับพ่อ แล้วแม่ก็มาลงที่เรา เรานั่งในห้องนอนน้า แม่เราเดินเข้ามาล่ะด่าเราจากนั้นแม่ก็ตบหน้าเรา ปากเราแตกเลย เราก็ร้องไห้ สิ่งที่แม่เราพูดออกมาคือ สมควรโดนล่ะ จากนั้นมาจนถึงตอนนี้เราอายุ17จะ18แล้วค่ะ เราก็เป็นเด็กคนหนึ่งที่อยากเรียนและตั้งใจเรียนหนังสือมากค่ะ ได้ที่หนึ่งของห้องมาให้แม่ตลอด เราได้รับเงินทุนต่างๆมาให้แม่ แต่แม่เราก็ยังเอาเราไปเปรียบเทียบกับตน้องตลอด บอกว่าเราไม่เหมือนน้องไม่ดีอย่างนู้นอย่างนี้ไม่รักแม่ ใจยักษ์ใจมาร อะไรสารพัด ก็วนมาที่เดิม เราถูกแม่กล่าวหาว่า เป็นคนฆ่าต้องตัวเอง เราพยายามจะอธิบายให้แม่ฟังตลอด แต่แม่ไม่รับฟังเรา ตอนนี้เราก็โตเป็นสาวแล้วใช่มั้ยคะ ถ้าเราจะมีแฟนก็คงไม่ผิด แม่เราก็ไม่ได้ห้ามค่ะ แต่คบกันให้อยู่ในขอบเขต เราก็ทำตามที่แม่พูดค่ะ นานทีเราจะออกไปเที่ยวกับแฟนค่ะ เมื่อคืนวันที่20/08/2565 เราไปเดินถนนคนเดินกับแฟน ค่ะ ไปตอน19:40 กลับบ้านตอน21:00 กว่าๆ แม่โทรตามเรา แต่เราไม่ได้รับสายเพราะนั่งรถกลับบ้านอยู่ เราก็เลยถ่ายรูปส่งให้แม่ดู เราไม่ได้ไปทำอะไรที่ไม่เหมาะสมนะคะ พอมาถึงบ้าน แม่ก็ด่าเราสารพัดอย่างเลยค่ะ แต่สิ่งที่ทำให้เราร้องไห้ก็คือ แม่ด่าเราว่า "กลับดึกขนาดนี้ไม่ได้ไปถนนคนเดินหรอกมั้ง คงไปนอนด้วยกันถึงโรงแรมแล้วแหละ" คือเราเป็นลูกเค้าอ่ะ เราก็ไม่ได้ปล่อยตัว เราพยายามจะอธิบายให้ฟัง แต่แม่ก็บอกว่าเราเถียง เราก็เลยเงียบมาโดยตลอด ไม่เคยต่อว่าต่อเถียงกับแม่เลย ด่าเราตอนกลางคืนไม่พอ พอตอนเช้ามาเพื่อนแม่มาหา ก็เล่าเรื่องเราให้เขาฟังอีก บอกว่าเราเป็นอย่างนู้นอย่างนี้ เป็นเด็กไม่ดี ไม่รักแม่ ด่าเราเป็นสัตว์ใจยักษ์ใจมาร วันๆไม่ทำอะไร เอาแต่นอน คือเราก็ทำงานบ้านทุกอย่างเลยนะคะ แต่เราก็ยังถูกมองว่าเป็นเด็กไม่ดี ไม่ได้ครึ่งหนึ่งของน้อง เราเลยคิดว่าถ้าวันหนึ่งเราหนีออกบ้านไป เราจะดูเป็นลูกอกตัญญูมั้ย บางทีเราก็คิดว่า ทำไมตอนนั้นคนที่ตายไม่ใช่เรา เราก็เกือบตายหลายรอบแล้ว แต่ทำไมเรายังไม่ตายสักที
ขอบคุณสำหรับทุกคนที่อ่านข้อความนี้นะคะ อาจจะยาวหน่อย ขอบคุณค่ะ🙏
ปัญหาครอบครัว
เรื่องมีอยู่ว่า แม่มีลูก2คน แล้วเราเป็นคนพี่ เรามีน้องเป็นผู้หญิงค่ะ ยอมรับนะคะว่าเรากับน้องไม่ค่อยถูกกัน ชอบทะเลาะกันบ่อยๆ ด้วยความที่ว่าตอนนั้นเรายังเด็กอยู่ เราไม่อยากมีปัญหากับน้องเราเลยไปอยู่บ้านญาติ แต่บ้านญาติก็ติดกับบ้านเราเลยค่ะ เวลาทะเลาะกันแม่ก็จะปกป้องน้อง ซึ่งบางเรื่องเราไม่ได้ผิด แต่เราก็ต้องโดนด่าโดนตี เราทำอะไรไม่เคยดีเลยสักอย่าง จนกระทั่ง พ.ศ.2017 เป็นช่วงปิดภาคเรียนที่1 อ๋อ ลืมไปค่ะ เรามีน้าหนึ่งคนนะคะเป็นน้องสาวของพ่อ ตอนนั้นน้าชวนเรากับน้องไปเล่นน้ำ เราไปค่ะ แต่น้องเราบอกว่าไม่ไป พอเรากับน้าลงน้ำปุ๊บ น้องเราก็วิ่งลงมาเล่นด้วย ตอนนั้นเกิดเหตุขึ้น พวกเราก็ว่ายน้ำเล่นกัน แต่ก็ไม่มีใครว่ายน้ำได้แข็งแรงสักคน ทันใดนั้นน้องเราว่ายลงไป ล่ะเกิดจมน้ำ เราก็ไปช่วย ตอนนั้นเราจับมือน้องเราไว้แน่นมาก อยู่ดีๆน้องเราก็ปล่อยมือเราไป ตอนนั้นเรากลัวมากเราเองก็เกือบเอาตัวไม่รอดเกือบจะจมแล้ว น้ากับเราก็ช่วยกันตะโกนเรียกให้คนมาช่วย ญาติๆเราก็โทรแจ้งคนมาช่วยหา ทั้งนักข่าวอะไรมาเต็มเลย ตอนนั้นแม่เราเป็นลมอยู่ในออฟฟิศค่ะ หาตั้งแต่14:00เจอ17:00 โดยประมาณค่ะ เราก็ร้องไห้ไม่หยุด นักข่าวมาสัมภาษณ์ก็พูดไรไม่ออก จากเหตุการณ์ตอนนั้นมาจนถึงตอนนี้ ยิ่งทำให้แม่ดุด่าเราบ่อยขึ้น เวลาเราทำไรไม่ได้ดั่งใจแม่ก็จะด่าเราตีเราอย่างเดียวค่ะ ตอนนั้นเราอายุ 12-13ค่ะ เราก็ไม่เคยทำให้แม่ผิดหวังนะคะเรื่องอะไรก็แล้ว เราอายคนมากค่ะเวลาแม่ตีเรา ไม่ได้ตีในบ้านนะคะ บางทีเพื่อนบ้านก็เห็นตอนแม่ตีเรา มีครั้งหนึ่งแม่ทะเลาะกับพ่อ แล้วแม่ก็มาลงที่เรา เรานั่งในห้องนอนน้า แม่เราเดินเข้ามาล่ะด่าเราจากนั้นแม่ก็ตบหน้าเรา ปากเราแตกเลย เราก็ร้องไห้ สิ่งที่แม่เราพูดออกมาคือ สมควรโดนล่ะ จากนั้นมาจนถึงตอนนี้เราอายุ17จะ18แล้วค่ะ เราก็เป็นเด็กคนหนึ่งที่อยากเรียนและตั้งใจเรียนหนังสือมากค่ะ ได้ที่หนึ่งของห้องมาให้แม่ตลอด เราได้รับเงินทุนต่างๆมาให้แม่ แต่แม่เราก็ยังเอาเราไปเปรียบเทียบกับตน้องตลอด บอกว่าเราไม่เหมือนน้องไม่ดีอย่างนู้นอย่างนี้ไม่รักแม่ ใจยักษ์ใจมาร อะไรสารพัด ก็วนมาที่เดิม เราถูกแม่กล่าวหาว่า เป็นคนฆ่าต้องตัวเอง เราพยายามจะอธิบายให้แม่ฟังตลอด แต่แม่ไม่รับฟังเรา ตอนนี้เราก็โตเป็นสาวแล้วใช่มั้ยคะ ถ้าเราจะมีแฟนก็คงไม่ผิด แม่เราก็ไม่ได้ห้ามค่ะ แต่คบกันให้อยู่ในขอบเขต เราก็ทำตามที่แม่พูดค่ะ นานทีเราจะออกไปเที่ยวกับแฟนค่ะ เมื่อคืนวันที่20/08/2565 เราไปเดินถนนคนเดินกับแฟน ค่ะ ไปตอน19:40 กลับบ้านตอน21:00 กว่าๆ แม่โทรตามเรา แต่เราไม่ได้รับสายเพราะนั่งรถกลับบ้านอยู่ เราก็เลยถ่ายรูปส่งให้แม่ดู เราไม่ได้ไปทำอะไรที่ไม่เหมาะสมนะคะ พอมาถึงบ้าน แม่ก็ด่าเราสารพัดอย่างเลยค่ะ แต่สิ่งที่ทำให้เราร้องไห้ก็คือ แม่ด่าเราว่า "กลับดึกขนาดนี้ไม่ได้ไปถนนคนเดินหรอกมั้ง คงไปนอนด้วยกันถึงโรงแรมแล้วแหละ" คือเราเป็นลูกเค้าอ่ะ เราก็ไม่ได้ปล่อยตัว เราพยายามจะอธิบายให้ฟัง แต่แม่ก็บอกว่าเราเถียง เราก็เลยเงียบมาโดยตลอด ไม่เคยต่อว่าต่อเถียงกับแม่เลย ด่าเราตอนกลางคืนไม่พอ พอตอนเช้ามาเพื่อนแม่มาหา ก็เล่าเรื่องเราให้เขาฟังอีก บอกว่าเราเป็นอย่างนู้นอย่างนี้ เป็นเด็กไม่ดี ไม่รักแม่ ด่าเราเป็นสัตว์ใจยักษ์ใจมาร วันๆไม่ทำอะไร เอาแต่นอน คือเราก็ทำงานบ้านทุกอย่างเลยนะคะ แต่เราก็ยังถูกมองว่าเป็นเด็กไม่ดี ไม่ได้ครึ่งหนึ่งของน้อง เราเลยคิดว่าถ้าวันหนึ่งเราหนีออกบ้านไป เราจะดูเป็นลูกอกตัญญูมั้ย บางทีเราก็คิดว่า ทำไมตอนนั้นคนที่ตายไม่ใช่เรา เราก็เกือบตายหลายรอบแล้ว แต่ทำไมเรายังไม่ตายสักที
ขอบคุณสำหรับทุกคนที่อ่านข้อความนี้นะคะ อาจจะยาวหน่อย ขอบคุณค่ะ🙏