เราขอตั้งชื่อเพื่อเราว่าAเเล้วกันนะคะ

คือเรามีเพื่อนคนนึงสนิทมาตั้งเเต่ม.1จนตอนนี้เราม.3คือตอนเเรกเพื่ิอนเราไม่มีนิสัยปากเปราะนะคะ เริ่มมาออกอาการตอนม.2-3 ซึ่งก่อนหน้านั้นเราก็ได้ยินผ่านๆมาจากเพื่อนของAที่อยู่ร.รเดียวกันว่าAรู้โลกรู้ ซึ่งตอนนั้นไม่ได้คิดอะไรเเล้วไม่คิดว่าAจะทำกับเราด้วยเลยฟังผ่านๆ 

ผลสุดท้ายก็ออกลายจริงๆด้วย คือตอนนั้นเราทะเลาะกับเพื่อนในกลุ่มเดียวกันที่มีAอยู่ด้วยเลยเริ่มไประบายให้มันฟัง มันก็รับฟังนะคะเเถมออกหน้าช่วยด้วย ซึ่งเราคือรู้สึกดีๆมากๆ เเต่มันก็ดันโทรกับเพื่อนในกลุ่มที่เราทะเลาะด้วยอยู่เเล้วมันก็เอาเรื่ิองที่ เราพิมพ์ในเเชทไปบอก ซึ่งตอนนั้นเราก็อึ้งไปเลย(เรารู้เองนะว่ามันเอาไปบอกเพื่อนคนนั้นเพราะมันพิมพ์ว่า เพื่อนคนนั้นฝากขอโทษ) เราก็โว้ยใส่มันเเบบจุกๆอยู่ มันดันพิมพ์ตอบมาว่า ขอโทษเเล้วจะเอาอะไรอีก 

จุกมากเลยค่ะบอกตรง เเต่ด้วยความที่เราเป็นคนหายโกรธง่ายก็ปล่อยผ่านไป 

จนมาเหตุการณ์ล่าสุดทำเอาเราอึ้งพอสมควร มันมีอีกหลายเหตุนะคะก่อนหน้าอันที่เราเล่าก็มี

เหตุมีอยู่ว่าคือเราอ่ะไปลักกาวครูมาขอเเบ่งมานิดนึงเป็นของที่ปรึกษาเรา เราเอามาบอกเพื่อนในกลุ่มต่อคิดว่ามันไม่ปากเปราะกันหรอก(กลุ่มเดิมที่เล่าไปค่ะ)ซึ่งก็ไม่มีใครปากเปราะจริงๆมันเก็บกันเงียบ จนมาพักกลางวัน เราเล่นกับAอยู่เเล้วครูเขามาได้ยินตอนAพูดคำหยาบอยู่ ซึ่งมันก็เเรงเเต่ก็พูดกันปกติในกลุ่ม ครูเลยให้มันทำความสะอาด(ครูไม่ได้โหดนะคะเเกเหมือนหาเรื่องให้ช่วยทำความสะอาดเฉยๆเพราะห้องมันลก) เราก็ขำมันมาก มันก็อ้างบอกว่าทีเราทำไมไม่โดนมั่ง เรายังขำอยู่นะคิดว่ามันคงเล่นๆ ครูเเกบอกงั้นให้ทำความสะอาดเเทนโดนตี มันก็ยอมเเล้วเดินไปหยิบเครื่องมือทำความสะอาด มันก็พูดขึ้นว่า ครูรู้ป่าวว่ามันลักกาวครูด้วย คือจากที่เราขำๆกับเพื่อนคนอื่นอยู่ก็หยุดทันที เราหันไปมองหน้ามัน ทุกอย่างคือหยุดหมดเลย กลายเป็นเราที่หน้าชา มันรู้สึกได้เลย  เราไม่เข้าใจเพื่อนกันมันต้องช่วยกันไม่ใช่หรอ ไม่ใช่ตัวเองโดนเพื่อนต้องโดนด้วย คือเราพูดไม่ออกจริงๆ คือเป็นเราเราไม่อ้างอย่างงี้หรอก เราจุกตั้งเเต่อ้างชื่อเราเเล้ว 

คือเราควรทำอย่างไงดีคะ เรารู้ว่าต้องตัดเเล้วเราจะตัดอย่างไงดี เราเบื่อความหายโกรธง่ายของตัวเองมาก