เราติดโควิดประมาณต้นเดือนที่ผ่านมา แล้วเราอาการหนักมาก หายใจไม่ออก ไอตลอดเวลา หายใจสั้นและถี่ ไอจนเจ็บและเเน่นหน้าอก ไอจนอาเจียนอย่างน้อยวันละสองรอบ จนตอนที่เป็นโควิดเรานอนไม่หลับเลย เพราะหายใจไม่ออก ใจสั่น ยอมระบเลยว่าตอนนั้นกลัวมาก กลัวจนตัวชาเพราะเราไม่เคยป่วยหนักแบบนี้ แถมเราต้องมากักตัวคนเดียวในหอที่ทางมหาลัยจัดให้ ไกลบ้าน ไม่มีเพื่อน ตอนหลัวแค่ถ้าหายใจไม่ออกจนเป็นละจะทำไง กลายเป็นนอนไม่หลับยาวๆเลย จนตอนนี้หายเป็นโควิดแล้วแต่อาการนอนไม่หลับก็ยิ่งรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ ตั้งวันที่เป็นโควิดจนถึงวันนร้เราไม่ได้นอนกลางคืนอีกเลยเพราะทำยังไงก็ไม่หลับ ทุกครั้งที่เราหลับตาความรู้สึกของตอนที่มีอาการป่วยโควิดกลับมาตลอด มันหนักขึ้นทุกวันจนเราไม่กล้าหลับตานอนด้วยซ้ำทั้งๆที่ง่วงตาจะปิด แต่พอหลับตานอนเราจะเริ่มหายใจถี่ แน่นหน้าออก ตัวชาวูบวาบทั้งตัวเลย จนสุดท้ายอาการง่วงมันหายไปเลย แล้วเราต้องลุกขึ้นมานั่งหายใจกินน้ำให้ตัวเองหยุดสั่น ล่าสุดตอนนี้อาการเพิ่มเตอมคือถ้าเผลอหลับไปเราจะสะดุ้งตื่นแบบเหมือนหายใจไม่ออกจนต้องตื่นมาหายใจ ตัวสั่นใจสั่นไปหมด ถ้าง่วงมากๆเพราะกินยาแก้เมารถเราก็จะตื่นทุกครึ่งชม.เลย กว่าจะกลับอีกก็เป็นชม.เพราะทนฤทธิ์ยาไม่ไหว บางครั้งแค่นอนหลับตาเฉยๆแบบพยายามหลอกตัวเองว่าแต่หลับตาหน่าไม่ได้จะนอนเราก็จะเริ่มหาใจถี่ไปเรื่อยๆจนสุดท้ายก็คลื่นไส้ใจสั่นเหมือนเดิม คิดว่าเราควรไปหาหมอทางด้านไหนดีคะ เราเป็นเด็ก19ที่พึ่งติดมหาลัยไกลบ้านมากก เราเคว้งมาก กลางคืนได้แต่นอนฟังธรรมะกับจ้องเพดาน พอหลับตาก็ไม่ไหวจนต้องตื่นเหมือนเดิม ตอนนี้เราได้นอนวันนึงไม่ถึงชม.แต่ต้ิงเเรกกับความทรมาณของการหลีบตานอน3-4ชม. เราเหนื่อยมากค่ะ เครียดจนกลัวตัวเองจะเป็นซึมเศร้ามากเลยค่ะ