ไม่รู้ว่าคนอื่นเป็นเหมือนผมบ้างหรือเปล่าครับ ผมอายุ 31 ปีครับ ตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยมีแฟน จริงๆหน้าตาผมก็พอไปวัดไปวาได้นะครับ

ใช้ชีวิตปกติเหมือนผู้ชายทั่วๆไป คนภายนอกมองผมไม่ออกว่ามีรสนิยมแบบไหน

แต่ที่ผ่านมาก็ไม่ได้อยากมีนะครับแฟน แต่พอชีวิตมันเดินมาจุดๆนึง จุดที่ผมคิดว่าผมอยากจะมีใครสักคนที่คอยอยู่เคียงข้าง

เป็นกำลังใจ เป็นที่ปรึกษาให้ผม เลยลองเปิดใจศึกษากับคนที่เข้ามา แรกๆมันก็ตื่นเต้นดีครับ อาจจะเพราะไม่เคย 555

แต่พอผ่านไปสักพักผมกลับรู้สึกว่ามันอึดอัด ไม่เป็นตัวเอง จนเป็นผมเองที่ค่อยๆเฟดตัวออกมา รู้สึกผิดนะครับ เพราะอีกผ่ายก็ไม่ได้ทำอะไรผิด

แต่เป็นผมเองที่รู้สึกแบบนั้น นิสัยของผมแบบนี้มันปกติไหมครับ คนอื่นมีเป็นเหมือนกันกับผมไหมครับ?

จริงๆผมไม่ซีเรียสเลยนะครับ ถ้าจะต้องอยู่คนเดียวแบบนี้ไปจนแก่ สบายมากครับ แต่เอาเข้าจริงมันก็ปฎิเสธไม่ได้ว่าบางทีการอยู่คนเดียวมันก็เหงาครับ อยากมีเพื่อนคุย เพราะอายุมากๆ เพื่อนๆมันก็ไปมีครอบครัวกันหมด ไม่ค่อยได้เจอหรือได้คุยกันครับ

ผมเลยอยากมีเพื่อนคุยที่ไว้เล่าเรื่องสารทุกข์สุกดิบในชีวิตตอนที่เราว่างๆ หรือไว้ปรึกษา โดยไม่จำเป็นต้องเป็นสถานะคนรักก็ได้

แบบนี้ผมดูเห็นแก่ตัวเกินไปไหมครับ

สำหรับใครที่อยากหาเพื่อนคุยหลังไมค์มาหาผมได้นะครับ ผมยินดีครับ

อยากมีคนที่สามารถคุยกัน เข้าใจกัน ไม่งอน ไม่ประชด เวลาที่เราไม่มีเวลาว่างตอบแชทเขาครับ