สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้แรกของเรานะ อาจเขียนงงๆบ้างต้องขออภัยด้วยนะคะ
เราเรียนอยู่คณะสายหมอๆนี่แหละค่ะ พึ่งขึ้นปี1เลย สอบติดมากับเพื่อนสนิทที่สุดของเราด้วย แต่กลับรู้สึกเหงาแปลกๆค่ะ ไม่เคยรู้สึกแบบนี้เลย ปกติเราเป็นคนเพื่อนไม่เยอะอยู่แล้ว แต่ก็มีเพื่อนนะคะ เพื่อนม.ต้นก็ยังรู้สึกสนิทและติดต่อกันอยู่บ้าง เพื่อนม.ปลายถึงจะมีไม่มากแต่ก็สนิทใจ แต่ก็มีคนที่ติดมหาลัยมากับเรานี่แหละค่ะ ที่เป็นคนเดียวที่เรารู้สึกสนิทมากๆมาตั้งแต่ม.ต้น เพื่อนเราคนนี้เข้าสังคมไม่เก่งค่ะ เป็นประเภทเงียบๆ แต่ตอนอยู่กับเราเขาน่ารักมากนะ จะดูออกแนวนุ่มๆฟูๆหน่อย
เข้าปัญหาของเราเลยเนอะ เรารู้สึกว่าตั้งแต่ขึ้นมหาลัยมาเราเหมือนจะไม่สนิทกับเพื่อนคนอื่นเลย รู้สึกสนิทกันอยู่แค่สองคน มันเหงาหน่ะค่ะ เราก็รู้จักเพื่อนคนอื่นเยอะนะ แต่เหมือนเขาแบ่งกลุ่มกันไปหมดแล้ว มีวันนึงที่เราเรียนไม่ตรงกับเพื่อนสนิท แล้วมีเพื่อนกลุ่มนึงมาชวนไปด้วยเพราะเรียนวิชาเดียวกัน เรารู้สึกสนุกมากค่ะ อาจมีนิดๆที่เขาดูสนิทกันหมดแล้วแต่เราก็ไม่ได้รู้สึกแย่อะไรเพราะเขาก็พยายามคุยกับเรา เราอยากมีโมเม้นแบบนี้เยอะๆ แต่ก็ไม่อยากทิ้งเพื่อนเราไว้อ่ะค่ะ เขาเป็นคนไม่ค่อยชอบเข้าสังคมเยอะๆเท่าไหร่ เลิกเรียนแล้วก็อยากกลับห้องเลย ซึ่งเราก็เป็นมนุษย์คล้ายๆเขานะ แต่มีความต้องการสังคมมากกว่าเขาอยู่เยอะพอสมควร(เราโสดด้วยแหละค่ะ แต่เพื่อนเรามีแฟนแล้ว)
อยากรู้ว่าเราควรทำยังไงดีคะ จริงๆก็เพิ่งเปิดเทอมๆได้ไม่ถึงเดือน แต่ช่วงแรกๆเราก็มักจะอยู่แต่กับเพื่อนสนิทเรา รู้ตัวอีกทีเขาก็มีกลุ่มกันไปหมดแล้ว มีวิธีไหนที่ทำให้เราเข้ากับกลุ่มเพื่อนได้บ้างมั้ยคะ ควรวางตัวแบบไหน ตีสนิทคนอื่นไม่เป็นเลย แล้วก็จริงๆก็มีคนที่เล็งๆว่าอยากอยู่กลุ่มเดียวกันอยู่ด้วยค่ะ(ไม่ใช่กลุ่มที่พูดถึงด้านบน)เขาก็มีกันสองคนแบบเราเลย แต่ไม่รู้จะเข้าหากันยังไง เคยนั่งด้วยกันอยู่บ้างรู้สึกโอเคเลยค่ะ
ขอเล่าอีกนิดนะคะ คือปกติเราไม่ใช่คนขี้เหงาเลยยย ตอนโควิดไม่ได้เจอใครยังไม่เหงาเลยค่ะ โซเชียลก็ไม่ได้ติดต่อกับเพื่อนมาก ตอนม.ปลายก็ไม่ได้มีเป็นกลุ่มเป็นก้อน ชอบความอิสระ ไม่ชอบกลุ่มใหญ่ๆค่ะ มันไม่คล่องตัว แต่ตอนนั้นเราสามารถแวบๆแวมๆคุยได้กับเพื่อนเกือบทุกคน ตอนไปเรียนอยู่กับเพื่อนสนิท ตอนเย็นอยู่กับเมท คุยกับคนโน้นทีคนนี้ทีเลยไม่เหงาเลย ตอนนี้ไม่มีแบบนี้แล้วค่ะ เหลือแค่เพื่อนสนิท เห็นหน้ากันตั้งแต่ตื่นยันหลับ เหงาสุดๆ อาจด้วยบรรยากาศด้วยแหละค่ะ เห็นเพื่อนลงไอจีไปกินโน่นนี่กันแต่ไม่มีใครมาชวนเราเท่าไหร่เลย😭 ทั้งๆที่ก็ไม่ได้ชอบออกไปแฮงค์เอ้ามาก ปกตินานๆที แต่ตอนนี้อยู่ๆก็อยากไปสุดๆเลย🥲
เรารู้สึกว่าตอนเราอยู่คนเดียวเราไม่มีปัญหาด้านการเข้าสังคมนะ แบบตอนเข้ากิจกรรมที่โดนจับแยกหรือตอนไปเรียนวิชาเลือก เราคุยกับคนได้ปกติ รู้สึกสนิท ก็ยังติดต่อกันบ้างอยู่เลย เพื่อนเราก็เคยบอกว่าเราดูเป็นคนใจดี อยากรู้ว่าอะไรทำให้เราไม่ค่อยมีกลุ่มเพื่อนจังค่ะ หรือเพราะเราตัวติดกับเพื่อนสนิทไป หรือเพราะอะไร เราควรทำไงดีคะ
ขอบคุณทุกคนเห็นและทุกคนที่อ่านเรื่องของเราจนจบนะคะ🥺
เพิ่งเปิดเรียนมหาลัย รู้สึกเหงา โดดเดี่ยว
เราเรียนอยู่คณะสายหมอๆนี่แหละค่ะ พึ่งขึ้นปี1เลย สอบติดมากับเพื่อนสนิทที่สุดของเราด้วย แต่กลับรู้สึกเหงาแปลกๆค่ะ ไม่เคยรู้สึกแบบนี้เลย ปกติเราเป็นคนเพื่อนไม่เยอะอยู่แล้ว แต่ก็มีเพื่อนนะคะ เพื่อนม.ต้นก็ยังรู้สึกสนิทและติดต่อกันอยู่บ้าง เพื่อนม.ปลายถึงจะมีไม่มากแต่ก็สนิทใจ แต่ก็มีคนที่ติดมหาลัยมากับเรานี่แหละค่ะ ที่เป็นคนเดียวที่เรารู้สึกสนิทมากๆมาตั้งแต่ม.ต้น เพื่อนเราคนนี้เข้าสังคมไม่เก่งค่ะ เป็นประเภทเงียบๆ แต่ตอนอยู่กับเราเขาน่ารักมากนะ จะดูออกแนวนุ่มๆฟูๆหน่อย
เข้าปัญหาของเราเลยเนอะ เรารู้สึกว่าตั้งแต่ขึ้นมหาลัยมาเราเหมือนจะไม่สนิทกับเพื่อนคนอื่นเลย รู้สึกสนิทกันอยู่แค่สองคน มันเหงาหน่ะค่ะ เราก็รู้จักเพื่อนคนอื่นเยอะนะ แต่เหมือนเขาแบ่งกลุ่มกันไปหมดแล้ว มีวันนึงที่เราเรียนไม่ตรงกับเพื่อนสนิท แล้วมีเพื่อนกลุ่มนึงมาชวนไปด้วยเพราะเรียนวิชาเดียวกัน เรารู้สึกสนุกมากค่ะ อาจมีนิดๆที่เขาดูสนิทกันหมดแล้วแต่เราก็ไม่ได้รู้สึกแย่อะไรเพราะเขาก็พยายามคุยกับเรา เราอยากมีโมเม้นแบบนี้เยอะๆ แต่ก็ไม่อยากทิ้งเพื่อนเราไว้อ่ะค่ะ เขาเป็นคนไม่ค่อยชอบเข้าสังคมเยอะๆเท่าไหร่ เลิกเรียนแล้วก็อยากกลับห้องเลย ซึ่งเราก็เป็นมนุษย์คล้ายๆเขานะ แต่มีความต้องการสังคมมากกว่าเขาอยู่เยอะพอสมควร(เราโสดด้วยแหละค่ะ แต่เพื่อนเรามีแฟนแล้ว)
อยากรู้ว่าเราควรทำยังไงดีคะ จริงๆก็เพิ่งเปิดเทอมๆได้ไม่ถึงเดือน แต่ช่วงแรกๆเราก็มักจะอยู่แต่กับเพื่อนสนิทเรา รู้ตัวอีกทีเขาก็มีกลุ่มกันไปหมดแล้ว มีวิธีไหนที่ทำให้เราเข้ากับกลุ่มเพื่อนได้บ้างมั้ยคะ ควรวางตัวแบบไหน ตีสนิทคนอื่นไม่เป็นเลย แล้วก็จริงๆก็มีคนที่เล็งๆว่าอยากอยู่กลุ่มเดียวกันอยู่ด้วยค่ะ(ไม่ใช่กลุ่มที่พูดถึงด้านบน)เขาก็มีกันสองคนแบบเราเลย แต่ไม่รู้จะเข้าหากันยังไง เคยนั่งด้วยกันอยู่บ้างรู้สึกโอเคเลยค่ะ
ขอเล่าอีกนิดนะคะ คือปกติเราไม่ใช่คนขี้เหงาเลยยย ตอนโควิดไม่ได้เจอใครยังไม่เหงาเลยค่ะ โซเชียลก็ไม่ได้ติดต่อกับเพื่อนมาก ตอนม.ปลายก็ไม่ได้มีเป็นกลุ่มเป็นก้อน ชอบความอิสระ ไม่ชอบกลุ่มใหญ่ๆค่ะ มันไม่คล่องตัว แต่ตอนนั้นเราสามารถแวบๆแวมๆคุยได้กับเพื่อนเกือบทุกคน ตอนไปเรียนอยู่กับเพื่อนสนิท ตอนเย็นอยู่กับเมท คุยกับคนโน้นทีคนนี้ทีเลยไม่เหงาเลย ตอนนี้ไม่มีแบบนี้แล้วค่ะ เหลือแค่เพื่อนสนิท เห็นหน้ากันตั้งแต่ตื่นยันหลับ เหงาสุดๆ อาจด้วยบรรยากาศด้วยแหละค่ะ เห็นเพื่อนลงไอจีไปกินโน่นนี่กันแต่ไม่มีใครมาชวนเราเท่าไหร่เลย😭 ทั้งๆที่ก็ไม่ได้ชอบออกไปแฮงค์เอ้ามาก ปกตินานๆที แต่ตอนนี้อยู่ๆก็อยากไปสุดๆเลย🥲
เรารู้สึกว่าตอนเราอยู่คนเดียวเราไม่มีปัญหาด้านการเข้าสังคมนะ แบบตอนเข้ากิจกรรมที่โดนจับแยกหรือตอนไปเรียนวิชาเลือก เราคุยกับคนได้ปกติ รู้สึกสนิท ก็ยังติดต่อกันบ้างอยู่เลย เพื่อนเราก็เคยบอกว่าเราดูเป็นคนใจดี อยากรู้ว่าอะไรทำให้เราไม่ค่อยมีกลุ่มเพื่อนจังค่ะ หรือเพราะเราตัวติดกับเพื่อนสนิทไป หรือเพราะอะไร เราควรทำไงดีคะ
ขอบคุณทุกคนเห็นและทุกคนที่อ่านเรื่องของเราจนจบนะคะ🥺