ยาวนิดนึงนะคะ😅 กระทู้แรกของเราเลย
บ้านไม่ใช่เซฟโซนของเราอีกต่อไป จะย้ายออกก็ไม่ได้เนื่องจากมีปัญหาบางอย่าง เรื่องมันเกิดจากสิ่งเล็กๆน้อยๆ เช่นพ่อกับแม่มักจะเอาเงินที่เราไปปิดยอดหนี้ หรือไปใช้จ่ายเพื่อหมุนเวียนเสมอ และล่าสุดที่ทำให้เราสติหลุดและคิดอยากตายคือเขาจะให้เรากู้เงินซื้อรถให้น้องสาวใช้ ซึ่งเราไม่ยอมในเรื่องนี้ เราทำให้เขาไม่ได้ เพราะมันคือสิทธิ์ของเราและมันคือเครดิตของเรา เราไม่อยากให้ชื่อเราไปเสียกับตรงนี้ค่ะ แต่กลับกลายเป็นเขาเข้าใจว่าสาเหตุที่เราไม่กู้เงินซื้อรถให้น้องเพราะคิดว่าเขารักลูกไม่เท่ากัน? เราเหนื่อยมากๆเลยค่ะ เงินเราก็ให้ ให้เท่าที่เรามี เทจนหมดหน้าตัก แต่เขายังไม่พอใจ ธุรกิจครอบครัว เราก็ยอมให้น้องดูแลตามที่เขาต้องการ โดยส่วนตัวเราก็ออกมาเป็นพนักงานออฟฟิศเอกชน เราเหนื่อยจนคิดอยากตายหลายครั้งมาก ระบายให้แม่ฟังตลอด เราคิดว่าเขาคือคนที่เข้าใจเราที่สุดในเวลานี้ แต่กลายเป็นว่าเขาไม่เข้าใจเราเลยแม้แต่นิดเดียว
ควรทำยังไงดีถ้าที่บ้านไม่ใช่เซฟโซนของเราอีกต่อไป? แม่ที่เคยเข้าใจเราที่สุดกลายเป็นคนที่ไม่เข้าใจเราเลย?
บ้านไม่ใช่เซฟโซนของเราอีกต่อไป จะย้ายออกก็ไม่ได้เนื่องจากมีปัญหาบางอย่าง เรื่องมันเกิดจากสิ่งเล็กๆน้อยๆ เช่นพ่อกับแม่มักจะเอาเงินที่เราไปปิดยอดหนี้ หรือไปใช้จ่ายเพื่อหมุนเวียนเสมอ และล่าสุดที่ทำให้เราสติหลุดและคิดอยากตายคือเขาจะให้เรากู้เงินซื้อรถให้น้องสาวใช้ ซึ่งเราไม่ยอมในเรื่องนี้ เราทำให้เขาไม่ได้ เพราะมันคือสิทธิ์ของเราและมันคือเครดิตของเรา เราไม่อยากให้ชื่อเราไปเสียกับตรงนี้ค่ะ แต่กลับกลายเป็นเขาเข้าใจว่าสาเหตุที่เราไม่กู้เงินซื้อรถให้น้องเพราะคิดว่าเขารักลูกไม่เท่ากัน? เราเหนื่อยมากๆเลยค่ะ เงินเราก็ให้ ให้เท่าที่เรามี เทจนหมดหน้าตัก แต่เขายังไม่พอใจ ธุรกิจครอบครัว เราก็ยอมให้น้องดูแลตามที่เขาต้องการ โดยส่วนตัวเราก็ออกมาเป็นพนักงานออฟฟิศเอกชน เราเหนื่อยจนคิดอยากตายหลายครั้งมาก ระบายให้แม่ฟังตลอด เราคิดว่าเขาคือคนที่เข้าใจเราที่สุดในเวลานี้ แต่กลายเป็นว่าเขาไม่เข้าใจเราเลยแม้แต่นิดเดียว