เล่าก่อนว่าปัจจุบันผมอายุ 33 ปี กำลังจะ 34 อีกไม่ช้าครับ เข้าเรื่องเลยครับได้สรุปสั้นๆ ข้อความจะได้ไม่ยาวมาก ผมเคยแอบรักผู้หญิงคนหนึ่งสมัยเรียน เมื่อสมัยเรียนมหาวิทยาลัยปี 1 ครับ และเคยได้พยายามลองจีบเธอไปหลายครั้งแต่ไม่เป็นผลครับ แต่ก็ไม่ได้โกรธเคืองอะไรกันนะครับ สุดท้ายเรียนจบ ต่างคนต่างไปทำหน้าที่ของตัวเอง เธอไปทำงานบริษัทแห่งหนึ่ง ผมก็ไปทำงานของผม จนผ่านมา 2 ปี ผมเริ่มมีประสบการณ์ในการทำงาน พ่อแม่เลยให้ทุนมาต่อยอดก้อนหนึ่งมาเปิดบริษัทของตัวเองครับ ผมไม่รอช้าในการตัดสินใจหาทำเล เช่าอาคารใกล้กับที่ทำงานของเธอ(เส้นทางที่เธอใช้กลับบ้านไปมากับที่ทำงานทุกวัน ถึงขนาดเคยชวนเธอมาทำงานที่บริษัทของผมด้วย แต่เธอไม่มาครับ) เหตุผลที่เลือกเปิดบริษัทตัวเองที่นี้ก็เพราะเวลาเธอขับรถมาทำงานและกลับจากที่ทำงาน ผมจะได้คอยมองดูเธอครับ ผมจะคอยนั่งมองดูตลอดเลยครับ ดูทุกวัน เช้า-เย็น คือรู้เวลาครับ ถึงเวลาจะรีบทำตัวให้ว่างทันทีเป็นกิจวัตรประจําวันเลย ด้วยความเป็นเจ้าของบริษัทเองเลยเลือกเวลาในการทำงานของตัวเองได้ครับ และช่วงพักเที่ยงของทุกวัน ผมชอบไปร้านอาหารใกล้ๆ กับที่ทำงานของเธอ ถามว่าทำไมรู้เรื่องเธอเยอะจัง คือเราก็ยังเป็นเพื่อนกันปกติครับ ถึงจะไม่ได้คบกันในสถานะแฟน ปัจจุบันก็ยังมี Line กลุ่มไว้ติดต่อกันตลอดครับ ด้วยความเป็นเพื่อนกลุ่มเดียวกันสมัยเรียนมหาวิทยาลัย เลยยังติดต่อกันบ้าง นัดเจอกันบ้าง(มากันเป็นกลุ่มนะครับ) ปาร์ตี้กันบ้าง เจอกันผมก็ยังทักทาย พูดคุยกับเธอปกติ อยู่ไปอยู่มา เธอมีครอบครัวครับ ด้วยวัยด้วยอะไรต่างๆ ผมก็เข้าใจครับ ถึงเราจะไม่ได้คบกันก็ไม่จำเป็นต้องเกลียดกัน ผมคิดแบบนี้ครับ ปล. กลับมาที่ตัวผม ผมพยายามอยู่หลายครั้งที่จะลบเธอไปจากใจ แต่ก็ยังไม่สามารถทำได้ครับ ตัวผมตั้งแต่จีบเธอไม่ติด ก็มีแฟนใหม่มาแค่ 1 คน คบไม่เกิน 2 ปี ก็เลิกกันไป เพราะใจของผมยังติดค้างอยู่กับเธอคนนั้นอยู่เสมอครับ ยังคงตามดู Social Media ของเธอทุกช่องทาง ดูทุกวันว่าเธอโพสต์อะไรบ้าง ไปที่ไหน ชีวิตเป็นยังไง มีความสุขไหม สบายดีหรือเปล่า จนพึ่งจะเริ่มกลับมานับเวลาจริงๆ จังๆ ว่าผมเป็นแบบนี้มากี่ปีแล้ว สรุปเวลาร่วมๆ 15 ปีได้แล้ว ที่ชีวิตของผมเป็นแบบนี้มา สุดท้ายมานั่งตั้งคำถามกับใจตัวเองว่า “ คนเราจะเป็นเพื่อนกับคนที่ตัวเองเคยจีบไม่ติดได้จริงๆ หรอ “ เลยอยากจะมาลองถามเพื่อนๆ ครับ ว่าผมควรปล่อยให้ตัวเองเป็นแบบนี้ต่อไป หรือ หาวิธีแก้ไขกับความรู้สึกตัวเองดีครับ

ขอบคุณทุกคนที่อ่านจนจบครับ